Γεννημένος στην πόλη Figeac στη νότια Γαλλία, έγινε βιβλιοπώλης σε έναν ταξιδιώτη έμπορο ως το έβδομο μικρότερο παιδί του. Έδειξε τις εξαιρετικές του γλωσσικές δεξιότητες από μικρός: στα πέντε του έμαθε να διαβάζει μόνος του, στα εννιά είχε ήδη διαβάσει λατινικά και ελληνικά και στα έντεκα έγραψε ένα βιβλίο για διάσημα σκυλιά. Ως μαθητής γυμνασίου, εκτός από μερικές ευρωπαϊκές γλώσσες, έμαθε και τρεις διαλέκτους της αραβικής, της εβραϊκής, της περσικής και της χαλδαϊκής.

Το ενδιαφέρον του στράφηκε τότε στα ιερογλυφικά. Ερεύνησε τις αιγυπτιακές επιπτώσεις των κατάλληλων ονομάτων στην ελληνική μυθολογία και μελέτησε σε βάθος τη γλώσσα των απογόνων των αρχαίων Αιγυπτίων, των Κόπτων, καθώς πίστευε ότι αυτή η γλώσσα ήταν το κλειδί για την αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών.

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, έδωσε μια διάλεξη στην Ακαδημία της Γκρενόμπλ για την αρχαία Αίγυπτο και στη συνέχεια σπούδασε ανατολίτικες γλώσσες στο Παρίσι. Στα δεκαεννιά του, αφού απαλλάχθηκε από την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία από τους δασκάλους του, έγινε βοηθός καθηγητή στη Γκρενόμπλ. Το 1814, δημοσίευσε ένα δίτομο έργο για την Αίγυπτο υπό τους Φαραώ, οπότε αφιέρωσε όλο τον χρόνο του στη μελέτη της πέτρας της Ροζέτας.

Μια ημιτελής πέτρα στο πάνω μέρος ανακαλύφθηκε στις 15 Ιουλίου 1799 στο Δέλτα του Νείλου κοντά στο λιμάνι της πόλης της Ροζέτα (Ρασίντ), που τώρα είναι ένας τρομακτικός θησαυρός στο Βρετανικό Μουσείο. Στο κομμάτι γρανίτη ο Φαραώ Πτολεμαίος Ε’ π.Χ. Το διάταγμά του του 196 ήταν χαραγμένο με δημοτική (συνηθισμένη) αιγυπτιακή γραφή, ιερογλυφικά και ελληνικά. Κανείς δεν μπορούσε να διαβάσει το αιγυπτιακό κείμενο, αλλά όλοι γνώριζαν ότι θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την αποκρυπτογράφηση ιερογλυφικών, μαθαίνοντας τα μυστικά του αιγυπτιακού πολιτισμού.

Άλλοι έχουν επίσης παρατηρήσει ότι ορισμένες ομάδες σημάτων περιβάλλονται από μια κορώνα (cartouche), πιθανώς επειδή είναι πρωταρχικής σημασίας. Ο Champollion κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, δεδομένου ότι οι πινακίδες που περιβάλλονταν από το δαχτυλίδι προηγούνταν από τη λέξη basil στο ελληνικό κείμενο, τα ονόματα των φαραώ ήταν προφανώς στο καρτούζι. Το ιερογλυφικό και η ελληνική επιγραφή που βρέθηκαν στις Φιλές το 1815 βοήθησαν πολύ στο έργο γιατί και οι δύο αναγνώρισαν το όνομα του Πτολεμαίου και σύντομα της Κλεοπάτρας.

Υπέθεσε ότι αφού αυτά δεν σήμαιναν τίποτα, περιγράφονταν φωνητικά, έτσι μπόρεσε να αναγνωρίσει τα ηχητικά σήματα. Βασιζόμενος στις γνώσεις του για την Κοπτική γλώσσα, μπόρεσε να εξερευνήσει όλη τη δημοτική γραφή χρησιμοποιώντας την ηχητική αξία των ιερογλυφικών που ανακαλύφθηκαν για λογαριασμό των κυρίαρχων και τα δημοτικά αποσπάσματα που είχε ήδη αποκρυπτογραφήσει ο Άγγλος Thomas Young. Με βάση την υπόθεση ότι η πέτρα ήταν γραμμένη σε διαφορετική αιγυπτιακή γραφή αλλά με το ίδιο κείμενο στην ίδια γλώσσα, κατάφερε επίσης να αντιμετωπίσει τα ιερογλυφικά με σκληρή δουλειά.

Ο Τόμας Γιανγκ θα περίμενε να του αναγνωριστεί η συνεισφορά του στη μετάφραση

Έκανε την ανακάλυψή του στη Γαλλική Ακαδημία στις 27 Σεπτεμβρίου 1822, από όπου ο κόσμος μπορούσε να βιώσει την αίσθηση. Γνωρίζουμε τώρα ότι οι Αιγύπτιοι, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, δεν χρησιμοποιούσαν εικονογραφήματα: τα ιερογλυφικά, που αριθμούσαν από 700 έως χιλιάδες στην ελληνιστική περίοδο, μπορούσαν να είναι εικονογραφήματα, αλλά μπορούσαν επίσης να προσδιορίσουν συλλαβές και ακόμη και ορισμένους ήχους. .

Τα φωνήεντα δεν σημειώνονται πάντα, στο τέλος των μονάδων υπάρχουν προσδιοριστές που δεν έχουν φωνητική αξία και δεν διαβάζονται ανεξάρτητα, γεγονός που διευκόλυνε τον προσδιορισμό της σημασίας μιας δεδομένης λέξης. Ο ίδιος ο Champollion περιέγραψε την ιερογλυφική ​​γραφή ως εξής: «Είναι ένα σύνθετο σύστημα που γράφει ταυτόχρονα μεταφορικά, συμβολικά και φωνητικά σε ένα κείμενο, σε μια έκφραση, θα έλεγα με μια λέξη.

Αλλά δεν συμμετείχαν όλοι στο στρατόπεδο ζητωκραυγών. Την εποχή του αγγλο-γαλλικού διαγωνισμού εξουσίας, ο Άγγλος Young, του οποίου το μαχαίρι είχε σπάσει για να αποκρυπτογραφήσει τα ιερογλυφικά, επαίνεσε τη μετάφραση του Champollion, αλλά επέμεινε ότι η επιτυχία του νεαρού επιστήμονα βασίστηκε στην προηγούμενη δουλειά του.

Ο Champollion αρνήθηκε το αίτημα του Young και δεν αναγνώρισε τη συγκατάθεσή του για τη μετάφραση. Αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στον αιγυπτιακό πολιτισμό και μαζί με τον Ippolito Rossellini, έναν από τους ιδρυτές της ιταλικής Αιγυπτιολογίας, οργάνωσαν μια αποστολή στην Αίγυπτο το 1828 για να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψή τους.

Στην πορεία, εξετάστηκε ένας τεράστιος αριθμός μνημείων και επιγραφών, τα αποτελέσματα των οποίων αναφέρθηκαν στο βιβλίο Monuments of Egypt and Nubia, που δημοσιεύτηκε το 1845. Με την επιστροφή του εκλέχθηκε τιτουλάριο από την Ακαδημία και το 1831 έγινε επικεφαλής του τμήματος Αιγυπτιολογίας που δημιουργήθηκε για αυτόν στο College de France.

Μετά τον θάνατό του δημοσιεύτηκε το περιεκτικό του έργο για την αιγυπτιακή γραμματική

Η βαριά έρευνα υπονόμευσε την υγεία του και πέθανε στις 4 Μαρτίου 1832, σε ηλικία σαράντα ενός ετών, μετά από πολλά καρδιακά επεισόδια. Η μνημειώδης ημιτελής αιγυπτιακή γραμματική και λεξικό του εκδόθηκε από τον αδελφό του μετά τον θάνατό του.

Το έχετε διαβάσει στο παρελθόν
ιστορική ανασκόπηση
τελευταίο νούμερο;

εκπτωτική συνδρομή για 1 έτος (Αριθμός 5)

Έντυπη συνδρομή αγορά
ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ σε περίπτωση που 18% με έκπτωση.
Η ετήσια συνδρομή περιλαμβάνει ήδη το ειδικό φθινοπωρινό τεύχος.

7.960 πόδια 6.490 πόδια

Ψηφιακή συνδρομή αγοράστε με πρόσβαση στο πλήρες αρχείο 50% με έκπτωση.
Για τους πρώτους 500 συνδρομητές.

20.000 πόδια 9.990 πόδια