Αν δεν είχαμε προβλήματα με τη διαφθορά και τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης, δεν θα είχαμε CVD και θα ήμασταν ήδη στον χώρο Σένγκεν. Αν ήμασταν στον χώρο Σένγκεν, η κυρία Udrea θα μπορούσε πολύ εύκολα να είχε εγκαταλείψει τη χώρα χωρίς να χρειαστεί να δείξει το διαβατήριό της στα σύνορα. Αλλά για να το κάνει αυτό, δεν θα έπρεπε να είναι φιλική προς τη διαφθορά όταν ηγείτο της de facto κυβέρνησης Μποκ. Ή, πιο απλά, αν δεν είχε κλέψει, δεν θα έπρεπε να το σκάσει. Και ίσως αν ήταν τόσο δυνατή όσο στη Ρουμανία και έπειθε κάποιους να είναι όσο πιο ειλικρινείς θα μπορούσε να είναι, εμείς οι φτωχοί ήμασταν στο Σένγκεν και δεν θα αναρωτιόμασταν γιατί όλοι οι καταδικασμένοι δωροδοκίες σε αυτή τη χώρα καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα τόσο εύκολα. Παρεμπιπτόντως, πόσοι κατάδικοι διέφυγαν από τη Ρουμανία, δεν είναι περίεργο ότι η υποδοχή του Σένγκεν αναβάλλεται πάντα.

Είμαι ένας νέος πολιτικός που δεν κατάφερε να ζήσει την εποχή του Νικολάε Τσαουσέσκου. Για μένα, η Ρουμανία ήταν στο έλεος του Adrian Năstase, ο οποίος ζήτησε να μετρήσουν τα αυγά του επειδή ήταν δυνατός, αλλά κατέληξε στη φυλακή. Τότε είδα στην τηλεόραση τον διάσημο μεγιστάνα Vîntu, ο οποίος κοροϊδεύοντας μας ζήτησε να ενισχύσουμε το κράτος μας για να καταλήξει και αυτός στη φυλακή. Και τις προάλλες ξυπνήσαμε όταν ο Τραϊάν Μπασέσκου ανακηρύχθηκε επίσημα συνεργάτης της Securitate, αν και ήταν ο πρόεδρος που υποστήριξε την καταδίκη του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ομολογώ ότι μου είναι δύσκολο να εξηγήσω τι είδους χώρα είμαστε σε συναδέλφους από άλλα ευρωπαϊκά κόμματα. Δεν λέω ότι είμαστε χειρότεροι ή καλύτεροι από τους άλλους, απλώς μου είναι απίστευτα δύσκολο να βρω μια περιγραφή για το πώς επιλέγουμε την πολιτική. Είχαμε ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με τη δικαιοσύνη και τη μεταρρύθμισή της με τον υπουργό Tudorel Toader, μια πολύ αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που απέλυσε τη Laura Codruța Kovesi και προσπάθησε να κατεδαφίσει τον αγώνα κατά της διαφθοράς. Ο κ. Toader έγινε σήμερα ο δικηγόρος της Elena Udrea και η Laura Codruța Kovesi επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Η δικαιοσύνη έχει κοντά ποδάρια στη Ρουμανία και πρέπει πάντα να αναζητείται στο εξωτερικό. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ άδικη, γιατί αν κάποιος σε αυτόν τον κόσμο μας χρωστάει κάτι, αυτό θα έπρεπε να είμαστε εμείς.

Δεν μπορώ να ξεχάσω το γεγονός ότι η διάλυση του συνασπισμού με το PNL έγινε λόγω της προεδρίας του συναδέλφου μου που ήταν Υπουργός Δικαιοσύνης. Αφού γλιτώσαμε από εμάς, οι Pénélistes, που είχαν δεχθεί τους συναδέλφους της κυρίας Udrea στο δικό τους κόμμα πριν από μερικά χρόνια, συμμάχησαν με το PSD και έβαλαν τέλος στον αγώνα κατά της διαφθοράς και στη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης. Όλη η κοινωνία οφείλει ένα ιστορικό χρέος σε αυτή τη χώρα που υποφέρει για να δώσει στη δικαιοσύνη ένα δίκαιο και δίκαιο πρόσωπο. Είναι καθήκον μας ως πολιτικών να τηρήσουμε τις υποσχέσεις που δώσαμε στους εαυτούς μας και στην κοινωνία στο σύνολό της για να ολοκληρώσουμε με επιτυχία την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να ανταποκριθούμε στις δικές μας προσδοκίες. Αλλά αυτό είναι αδύνατο όσο έχουμε έναν πρόεδρο που εξόρυξε νάρκες και έναν άλλο συνεργάτη της Securitate, έναν πρωθυπουργό που καταδικάστηκε για ποινικές κατηγορίες που θαυμάστηκε για τη ρωσική πολιτική και δύο άλλους που βρέθηκαν λογοκλοπές. , συν τα αποβράσματα των επιχειρηματιών που συνελήφθησαν σχεδόν εξ ολοκλήρου για διαφθορά, στα οποία προστίθενται δεκάδες εξουσιασθέντες και ταυτόχρονα υπερδιεφθαρμένοι πολιτικοί.

Είναι εντελώς αδύνατο να είσαι μια κανονική χώρα, να το παραδεχτείς ειλικρινά. Το 90% της πολιτικής τάξης έχει κλέψει ή ονειρεύεται να μπορεί να κλέψει. Με τη μια ή την άλλη μορφή. Μερικοί έκλεβαν επιχειρήσεις και πουλούσαν κρατικά περιουσιακά στοιχεία μάταια για μια δωροδοκία που ονομαζόταν προμήθεια, ενώ άλλοι αρκέστηκαν πιο μετριοπαθώς με την πρόσληψη συγγενών στο κράτος και την οδήγηση αυτοκινήτου. Μικροί χαρακτήρες που έχουν αιχμαλωτίσει μια ολόκληρη χώρα. Άνθρωποι που πούλησαν το σεβασμό τους για την ψευδαίσθηση του χρήματος και της εξουσίας χωρίς να ανησυχούν για τη φυλακή και τα σπασμένα όνειρα των υπολοίπων Ρουμάνων. Κοίταξα με οίκτο τις φωτογραφίες της κράτησης της κυρίας Udrea. Όλοι σχολιάζουν τις γόβες και πολλοί θυμούνται τώρα πόσο δυνατές ήταν πριν από μερικά χρόνια. Όμως, για να παραφράσω έναν άλλο υπουργό Ανάπτυξης, κατέληξε και αυτός στη φυλακή, δηλαδή τον Λίβιου Ντραγνέα: σε τι τα χρησιμοποίησε;

Μια ολόκληρη γενιά διεφθαρμένων και ηθικά κατεστραμμένων πολιτικών χρεοκόπησε μια ολόκληρη χώρα. Σήμερα τον σώζει ένας πόλεμος που τρομάζει όλη την Ευρώπη. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μας ηγείται ο κ. Ciolacu, ο οποίος είναι περήφανος για τον Omar Haissam, έναν τρομοκράτη που έφυγε από τον Traian Basescu και έφυγε από τη χώρα κρυμμένος ανάμεσα στα πρόβατα, και από τον κ. Ciuca, έναν αποδεδειγμένο λογοκλοπή από έναν δημοσιογράφο που δεν είναι ρεαλιστικό. απειλείται από τους υπαλλήλους του στο υπουργείο Εσωτερικών. Είναι στα χέρια τους η μοίρα μας, και είναι και αυτοί που μας διακωμωδούν, εκείνοι της νέας γενιάς, που μιλούν για αρχές και για μια σωστή Ρουμανία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν μέχρι να το απαιτήσουν οι πολίτες με ψήφο, καυστικό μάθημα και κατηγορηματική τιμωρία. Δεν χρειάζεται να σας το πω τώρα – δεν θέλω να χαλάσω την έκπληξη. Ήρθε η ώρα να δράσουμε.

Και ολοκληρώνω λέγοντάς σας ότι πλησιάζει ένα άλλο ουσιαστικό γεγονός για τη ρουμανική δικαιοσύνη: η ανανέωση του ενός τρίτου των δικαστών του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Παρουσιάζεται η ευκαιρία για την πλειοψηφία εντός του RCC, τότε βαθιά πολιτικά σκλαβωμένη, να μεταμορφωθεί, διορίζοντας τρεις νέους δικαστές, σε μεταρρυθμιστική πλειοψηφία, με επίκεντρο την υπεράσπιση του Συντάγματος και όχι τα συμφέροντα εκείνων που έχουν διορίσει. Με την ευκαιρία αυτή, θα δούμε εάν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ο Πρόεδρος, που θα κάνει ουσιαστικά τους διορισμούς, θα έχουν το θάρρος να φέρουν ανεξάρτητους επαγγελματίες ή θα ασκήσουν, όπως έχει συμβεί μέχρι τώρα, το λειτούργημα του συνταγματικού δικαστή ως πολιτική επιβράβευση. Ας μην ξεχνάμε ότι ο δικηγόρος της Έλενα Ουντρέα δεν ήταν μόνο υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά και δικαστής στο CCR για περισσότερα από εννέα χρόνια.

Η Ρουμανία πρέπει να βγει από τα νύχια αυτών των ανθρώπων και να τους στείλει στην ασημαντότητα και τη λήθη, γιατί θα ξεχάσουμε τη θλιβερή και ασήμαντη φωτογραφία μιας κυρίας που συνελήφθη στα σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας για κλοπή χρημάτων σε αθλητικό γκαλά που κανείς δεν θυμάται. Μπορούμε να συγχωρήσουμε, αλλά ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι αυτοί που έχουν κάνει λάθος πρέπει να πληρώσουν.