Η θεατρική ομάδα Happy Özséb, που ιδρύθηκε το 2001 στη Σχολή Τεχνών του Καθολικού Πανεπιστημίου Pázmány Péter, ζωντανεύει απολαυστικά σχολικά δράματα που θα συνεχίσουν να μαθαίνονται στον 21ο αιώνα. Ήδη τον 18ο αιώνα, ανέβηκε ένα παιχνίδι πάθους του Csíksomlyó, ένα παιχνίδι της ημέρας του άρχοντα και των ιστορικών ιθαγενών του εξαμέτρου. Δύο σχολικά δράματα για την εποχή του Αγίου Λαδισλάου και του Γκέζα Α’ και του Σολομώντα, καθώς και ένα έργο του Σάντορ Κισφαλούντι για την επέτειο της ουγγρικής εξέγερσης των ευγενών το 1809 και τη Μάχη του Γκιούρ ανέβηκαν από την ιστορία από την Ουγγαρία. Παρουσίασαν επίσης μια εκπληκτική κωμωδία του Bachus που βάζει τους ελληνορωμαϊκούς θεούς σε ένα βάθρο, πιο πρόσφατα με μια μεταγραφή του Μολιέρου (Simai: Márton Gyapai, δειλή ψυχή που φοβάται τη γυναίκα του), Σαίξπηρ Οι δύο ευγενείς της Βερόνας με την κωμωδία του και τον Kertsó Cirják Η κυρία Μπόρκα και ο κοσμήτορας Γιώργος Τα ακούραστα και ταλαντούχα μέλη του κύκλου των χρωμάτων γέλασαν με το κοινό με τα σπινθηροβόλα πειράγματά τους. Το κοινό τους είχε ήδη διασκεδάσει από τη γειτονιά Balázs, τον γάμο του Kana, και προς τιμήν της 200ης επετείου από τη γέννηση του János Arany, οι ίδιοι οι ηθοποιοί το επέκτεισαν με μέρη αυτοσχεδιασμού. Ξανθιά Panni λαϊκή μπαλάντα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ερασιτέχνες ηθοποιοί του PPKE παίζουν guest έργο στο Εθνικό Θέατρο της Βουδαπέστης: το μυστηριώδες έργο του θεάτρου για την Κοίμηση της Θεοτόκου στο Csíksomlyó ανέβηκε τον Μάιο του 2016 μετά τη γέννησή του. Η εταιρεία αυτή τη φορά α Bakhus θα διασκεδάσει το κοινό με μια παράσταση με τίτλο. Το έργο είναι μια «κωμωδία της σχολής του Παύλου του 1765, στην οποία προηγούνται ο Ποσειδώνας και ο Βάκχος, το νερό και το κρασί».

Η κωμωδία του γυμνασίου Pauline Bakhus από το Sátoraljaújhely, που χρονολογείται από το 1765, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα σχολικά δράματα μπαρόκ στα ουγγρικά. την εποχή της δημιουργίας της καρναβαλικής φάρσας, η οποία παρωδεί τους θεούς της αρχαίας ελληνορωμαϊκής μυθολογίας, προοριζόταν ότι οι μαθητές που συμμετείχαν σε αυτήν θα αποκτούσαν τις απαραίτητες μυθολογικές γνώσεις με τη βοήθεια αυτού του δράματος. (Εξ ου και το όνομα του γένους.)

Τα λεγόμενα παιχνίδια των Βάκχων διασκέδασαν περισσότερες από 30 φορές σε 17-18. μαθητές και ακροατήρια καθολικών και προτεσταντικών σχολείων τον 20ο αιώνα. Οι απαρχές των γραφικών βακχείων χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα. Αυτές οι δημιουργίες είναι κρασί και νερό, νηστίσιμο και αποκριάτικο φαγητό βέβαιος(διαγωνισμοί σκηνής) και η συζήτηση μεταξύ των διαφορετικών αλληγορικών ηθοποιών, όπως σε πολλές περιπτώσεις σύμβουλος (στάδιο διαβούλευσης). Εκτός από τη συχνότητα των λαογραφικών στοιχείων, α commedia dell’arte θυμίζουν και το φύλο του.

Στην παρούσα εργασία, η φιγούρα του Κουρέα, του Ασκληπιού και του Χελιδονιού απεικονίζει τη σύγχρονη ιατρική και τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων με τη χρήση επαγγελματικής γλώσσας, ενώ η σύντομη απεικόνιση της Αφροδίτης και του Απόλλωνα είναι για εκπαιδευτικούς σκοπούς, καθώς οι συγγραφείς δεν ήθελαν να αποκαλύψουν κρασί και αγάπη. ούτε ο θεός της τέχνης και της επιστήμης συνυπήρχε με τον Bakhus σε ένα μόνο σχολείο, αν και σύμφωνα με μια άλλη παράδοση ο θεός του κρασιού είναι ο διεγερτικός των μουσών και της μουσικής. Η αναφορά στα κελάρια κρασιού Tokaj, Sátoraljaújhely και Pilisksaba προκαλεί ένα αίσθημα ευχαρίστησης.

Για τις πρώτες πρωτότυπες παραστάσεις Bakhus στις 19 Φεβρουαρίου 1765, στο Meat Shreds (Πράξεις 2-3), στο Pauline Gymnasium στο Sátoraljaújhely, σε σκηνοθεσία Dániel Borss, το 1792, από έναν άγνωστο δάσκαλο γυμνασίου Αντιπαλότητα Ποσειδώνα και Βάκχου έλαβε χώρα στο Reformed College of Sárospatak (Πράξη 1).

Το κομμάτι του Dániel Borss υιοθετεί ένα απελευθερωμένο παιχνίδι με τολμηρούς αυτοσχεδιασμούς, ανόητα και χοντροκομμένα, συχνά ολισθηρά folk στοιχεία, κατάλληλες παροιμίες και δυνατά σκηνικά εφέ. Η σκηνή της αγοράς που ανοίγει το δωμάτιο έχει Αντιπαλότητα Ποσειδώνα και Βάκχου της σχολικής παράστασης, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Reform College στο Sárospatak το 1792.

Στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου Gildi Hilda, η σκηνοθέτις της παιχνιδιάρικης παράστασης καλεσμένη από την Πέμπτη 26 Μαΐου στις 6 μ.μ., Anita Gerbei; διευθυντής του σκηνοθέτη Sallai Regina. η θεατρική συγγραφέας Godena Albert.

Πριν από την παράσταση, ο επικεφαλής της θεατρικής εταιρείας, ιστορικός πολιτισμού S. Norbert Medgyesy και καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Péter Pázmány θα κάνουν εισαγωγή.

*

Για το επιχείρημα – δηλαδή στην πλοκή: «Στην αναταραχή της αγοράς Pilisksaba, δύο πρώην αντίπαλοι, ο Bakhus (Κρασί) και ο Neptune (Νερό), συγκρούονται. Ο Δίας ζητά διαιτητή. Ρωτούν ανθρώπους όλων των βαθμίδων και βαθμίδων ποιο κρασί και νερό είναι πιο κοντά τους. Εκτός από μικρούς και μεγάλους, ψηφίζουν παρθένες, γυναίκες και ξεφτιλισμένες, φτωχές και πλούσιες, ο Μουσικός, ο Αστρολόγος, το Καράβι, ο Ψαράς και ο Αρχηγός. Εν τω μεταξύ, ο Ιτζίκ, ο Εβραίος Στρατάρχης, απάγεται επειδή πότισε το κρασί. Η συζήτηση, που ολοκληρώνεται με σχεδόν ισάριθμες ψήφους, αποφασίζει ο Μικρός Δικαστής.

Στην αρχή της δεύτερης πράξης -ανεξαρτήτως της απόφασης του Μικρού Κριτή- στη σφαίρα των θεών, οι Πρόλογοι ανεβαίνουν στη σκηνή φωνάζοντας σε φωτισμένη κατάσταση και προσκυνούν τον Μπάκους. Ο Δίας σηκώνεται με τη ζήλια του γιου του, Μπάκχου, και μετά από σφοδρή διαμάχη απειλεί να τον διώξει από τις τάξεις των αθάνατων θεών. Ο Δίας συγκαλεί συνάντηση για το θέμα στον Όλυμπο. Ο Άρης, ο θεός του πολέμου, προστατεύει τον Bakhus όπως το κρασί ενθαρρύνει τους στρατιώτες. Ο Πλούτωνας, ο θεός της κόλασης, αποκαλεί τον μεθυσμένο θεό φως των ματιών του. Μόνο ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας, αντιτίθεται αποφασιστικά στον θεό του κρασιού. Ο Απόλλων παραδέχεται τη χρήση κρασιού, απορρίπτοντας τελικά τον Bakhus. Ακόμα και η γυναίκα του, η Αριάδνα, δεν τον βοηθά με το περίφημο νήμα του. Στο δεύτερο μισό της σκηνής, η συζήτηση μεταξύ Bakhus και Jupiter συνεχίζεται. Η τσιριχτή φωνή βέβαιος μετά από το οποίο ο Απόλλων απαγγέλλει το μυστήριο του Δία: στερεί από τον Μπαχούς την αθανασία του, του αρνείται τους θεούς και τον διώχνει από τον ουρανό στην υποτέλεια του Ρανταμάντε. Ο Απόλλωνας, εν τω μεταξύ, δεν γνωρίζει τον άθλιο Bakhus.

Στην τρίτη πράξη, ο Bakhus υποφέρει ήδη στο σπίτι του, στην οικογένειά του, πεθαίνει, γκρινιάζει. Η γυναίκα του, Αριάδνα, και η απρόθυμη υπηρέτρια του, Μπέρτα, ταΐζουν τον βασανισμένο θεό του κρασιού. Καλούν τον Κουρέα, ο οποίος εξετάζει το στομάχι του Bakhus: αποδεικνύεται ότι περιέχει ένα αγκαθωτό γουρούνι. Ως θεραπεία, ο Κουρέας συνιστά να πίνετε άφθονο κρασί, ώστε το γουρούνι να μπορεί να κολυμπήσει χωρίς να βλάψει το βλεννογόνο του στομάχου του Bakhus. Η Αριάδνα, στο μεταξύ, χτυπά τον κουρέα στον κουρέα, ο οποίος επίσης τον συμπάσχει, αλλά ο κουρέας ξεφορτώνεται τη γυναίκα του Μπάκχου. Έπειτα έρχεται η εμφάνιση του Ασκληπιού, του θεού των γιατρών, που θεραπεύει τον ολοένα και πιο άρρωστο Bakhus κόβοντας τα αιμοφόρα αγγεία. Τέλος, ο Μαχουλόν, γιος του Ασκληπιού, χτυπά με ένα μεγάλο μυτερό ραβδί στο στομάχι τον Μπαχού, ο οποίος πεθαίνει από πόνους. Τα μέλη της οικογένειας θρηνούν τον Bakhus. Ο Πλούτωνας θέλει να δώσει ζωή στον θεό των κρασιών. Στο τέλος του δράματος, η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα, εκλιπαρεί τον Δία να απελευθερώσει τον Bakhus από τη σκλαβιά του Radamantus. Ο Δίας είναι ανένδοτος και συλλαβίζει το μάθημα του δράματος: Ο Μπάκους είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα ατυχίας. ας το μάθουν όσοι είναι βυθισμένοι στην απόλαυση, γιατί ο αληθινός Θεός είναι πάνω από τον Μπαχούς. »

Αναλυτικά για την Happy New Year Stage Company ΕΔΩ και στον ιστότοπο της εταιρείας ξέρουν να διαβάζουν.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση και αγορά εισιτηρίων Κάνοντας κλικ εδώ αυτοί βρίσκουν.

Πηγή: Εθνικό Θέατρο

Φωτογραφία: Happy Özséb Color Company

Ουγγρικό ταχυδρομείο