Εκλογές στην Ελλάδα. Τα μεγάλα κόμματα αποτυγχάνουν να προσελκύσουν νέους ψηφοφόρους στις κάλπες

Έχουν τώρα την ευκαιρία να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας στην ψηφοφορία της Κυριακής, τρεις μήνες μετά τη χειρότερη τραγωδία στην Ελλάδα, στην οποία 30 από τους 57 νεκρούς ήταν κάτω των 30 ετών.

Η καταστροφή ώθησε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να βγουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν την οργή τους εναντίον της κυβέρνησης που ηγήθηκε επί οκτώ χρόνια από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ή τον κύριο αντίπαλό του, Αλέξη Τσίπρα.

Ο συντηρητικός Μητσοτάκης, 55 ετών, ο αριστερός πολιτικός Τσίπρας, 48 ετών και ο πρώην σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, 44 ετών, προηγούνται των δημοσκοπήσεων. Η Νεφέλη Ζουγανέλη, 16χρονη μαθήτρια Λυκείου, θέλει να κάνει τη φωνή της να ακουστεί.

«Πρόσφατα έμαθα ότι έχω δικαίωμα ψήφου και είμαι ενθουσιασμένη», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο στο σπίτι της στην Άνοιξη, ένα βόρειο προάστιο της Αθήνας.

Η Ελλάδα είναι μία από τις τρεις χώρες της ΕΕ που επιτρέπει την ψήφο σε εφήβους κάτω των 18 ετών. Στις εκλογές της Κυριακής, αυτό σημαίνει οποιοσδήποτε γεννήθηκε το 2006 ή νωρίτερα.

Αυτή τη φορά, σχεδόν 440.000 νέοι Έλληνες μπορούν να ψηφίσουν για πρώτη φορά, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 8% του εκλογικού σώματος.

“Αηδιάζων”

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από πολιτικούς και τις εκστρατείες στα κοινωνικά δίκτυα, οι νέοι ψηφοφόροι δεν αναμένεται να είναι πολυάριθμοι σε αριθμό για να ψηφίσουν την Κυριακή.

Μόνο ένας στους τέσσερις ανθρώπους ηλικίας 17 έως 24 ετών ψήφισε στις τελευταίες εκλογές του 2019, σημειώνει η Μαρία Καρακλειούμη, πολιτική αναλύτρια στην εταιρεία δημοσκοπήσεων RASS.

Ο Ζουγανέλη αναμένει ότι οι περισσότεροι από τους συμμαθητές του, κουρασμένοι από την κυριαρχία του κυρίαρχου κόμματος, είτε θα αποφύγουν την ψηφοφορία είτε θα επιλέξουν ένα από τα δεκάδες μικρότερα κόμματα με ελάχιστες ελπίδες να αποκτήσουν πρόσβαση στο κοινοβούλιο.

“Νομίζω ότι όλοι πρέπει να πάμε στις κάλπες. Η αποχή δεν είναι λύση”, λέει ο έφηβος με κυανό τόνους.

Η σιδηροδρομική καταστροφή της 28ης Φεβρουαρίου στην κύρια σιδηροδρομική γραμμή της χώρας που συνδέει την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, θα μπορούσε να γείρει τις εκλογές υπέρ ενός υποψηφίου.

Στο αποκορύφωμα των διαδηλώσεων τον Μάρτιο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα.

Ο Κωστής Σμάνης που αναζητά εργασία, ένας 25χρονος πτυχιούχος ηλεκτρονικών μηχανικών, λέει ότι είναι «αηδιασμένος» που η κυβέρνηση κατηγόρησε τον επικεφαλής του σταθμού και αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη για χρόνια κακοδιαχείρισης και κακής επένδυσης.

«Δεν μου άρεσε ο τρόπος που προσπάθησαν να το καλύψουν», λέει.

«Οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί»

Για τον ίδιο, όμως, το βασικό θέμα που στοχεύουν οι εκλογές είναι η ελληνική αγορά εργασίας.

«Οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί σε σύγκριση με το κόστος ζωής», λέει ο απόφοιτος, ο οποίος πέρασε τρία χρόνια σπουδάζοντας στο Μάντσεστερ, στη βόρεια Αγγλία.

Ο Σμάνης επέστρεψε στην Ελλάδα με την ελπίδα να χτίσει το μέλλον του με την οικογένεια και τους φίλους του, αλλά δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να φύγει ξανά.

«Αν αποφασίσω να μείνω εδώ, η ιδέα να νοικιάσω ένα διαμέρισμα μου φαίνεται πολύ μακρινή», παραδέχεται ο νεαρός που αναζητά εργασία, που ζει ακόμα με τους γονείς του στο Νέο Ηράκλειο, στα προάστια της Αθήνας.

Η Ελλάδα είναι η χώρα με το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας των νέων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με 24,2% των ανέργων κάτω των 25 ετών, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που είναι διαθέσιμα τον Μάρτιο από τη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ. EU, Eurostat.

«Παρά την καλύτερη εκπαίδευση (…), η νέα γενιά συμμετέχει πολύ περισσότερο σε επαγγέλματα που θεωρούνται χαμηλά και προσφέρουν κακές συνθήκες εργασίας», εξηγεί ο Αλέξης Ιωαννίδης, καθηγητής πολιτικής οικονομίας της εργασίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Ο Θωμάς Ζούμης, 21 ετών, που ζει στο τουριστικό νησί της Πάρου και εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση οδικής βοήθειας, λέει ότι ένα σταθερό εισόδημα είναι απαραίτητο.

«Το κύριο πράγμα που θέλω από την κυβέρνηση είναι να με βοηθήσει να βελτιώσω την οικονομική μου κατάσταση», είπε.

“Η ψήφος μου για ένα mojito”

Παρόλο που ο τουρισμός φέρνει χρήματα και δημιουργεί θέσεις εργασίας, ο Thomas θέλει περισσότερα για το νησί του.

“Δεν έχουμε την υποδομή για να φιλοξενήσουμε τόσους ανθρώπους το καλοκαίρι: δρόμους, νερό, ρεύμα, ίντερνετ. Πληρώνω τους φόρους μου στην κεντρική κυβέρνηση αλλά δεν παίρνω πολλά σε αντάλλαγμα”, γκρίνιαξε.

Μεταξύ των προεκλογικών υποσχέσεων της τελευταίας στιγμής, συμπεριλαμβανομένου του κουπονιού «ωριμότητας» των 150 ευρώ και της αύξησης του κατώτατου μισθού από 780 ευρώ σε τουλάχιστον 880 ευρώ, οι νεοέλληνες έχουν λίγο χρόνο να αποφασίσουν.

«Νομίζω ότι θα ψηφίσω το μικρότερο κακό», λέει ο Σμάνης, ο οποίος πιστεύει ότι η ελληνική πολιτική σκηνή φοβάται την καινοτομία. «Οι πολιτικοί προσπαθούν να πουλήσουν στους ανθρώπους μόνο αυτό που θέλουν να ακούσουν», λέει.

Αλλά για τη Ζουγανέλη, 16 ετών, η ιδεολογία είναι σημαντική. «Αν ψηφίσουμε με βάση αυτό που υποστηρίζουμε, ίσως τα πράγματα αλλάξουν», λέει.

Αλλά σε μια χώρα με γερασμένο πληθυσμό, κανείς δεν μιλάει για το πώς θα είναι η Ελλάδα σε 20 χρόνια, θρηνεί η Καρακλιούμη.

«Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ένας νέος προτιμά να πιει ένα μοχίτο παρά να ψηφίσει», καταλήγει.

Μετάφραση και προσαρμογή Andrei Paraschiv από την αγγλική σελίδα α RFI.

Ermolai Nikitin

"Πρωτοπόρος του Διαδικτύου. Προβληματιστής. Παθιασμένος λάτρης του αλκοόλ. Υπέρμαχος της μπύρας. Νίντζα ζόμπι."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *