Φτάνει στα πράσινα και στέλνει μηνύματα, αλλά όταν εμφανίζεται, δεν τραβάει τα βλέμματα το φόρεμα στο χρώμα του φιστικιού, αλλά η αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την Ανίτα. Ζητά συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά δεν απελευθερώνεται. Μόλις έφυγε από τον γιατρό, εξηγεί, πέρασε προληπτικό τεστ, στη δουλειά του είναι απαραίτητο να προσέχεις την υγεία σου, γιατί μια κακή αναφορά μπορεί να καταστρέψει την καριέρα σου. Η Ανίτα είναι πιλότος για δεκαεπτά χρόνια και μόλις απογειώνεται για πρώτη φορά από το έδαφος, αισθάνεται στο στοιχείο της πάνω από τα σύννεφα.

Θέα από ψηλά

– Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έτυχε να μην πετάξω για έξι μήνες, ήδη πεινάω – γελάει. Αποκαλύπτει ότι το πρόγραμμά του γεμίζει γρήγορα κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, θα πραγματοποιήσει συνολικά δεκαέξι ταξίδια τις επόμενες δεκαέξι ημέρες, που σημαίνει ότι θα αφιερώσει πενήντα οκτώ ώρες πτήσης. Το πρόγραμμα εργασίας των πιλότων μπορεί να φαίνεται χαοτικό σε εμάς -τους πολίτες, όπως λέει η Anita- αλλά του αρέσει η ποικιλία, οπότε δεν τον νοιάζει αν έχει μια πτήση νυχτερινή ή σε διακοπές. Το καλοκαίρι η Βουδαπέστη είναι η βάση του, από όπου απογειώνεται με το Boeing 737 και επιστρέφει εδώ. Κατά τη διάρκεια της εκτός σεζόν, η τσέχικη εταιρεία στην οποία εργάζεται μισθώνει τα αεροπλάνα και το πλήρωμα σε άλλες αεροπορικές εταιρείες και η Anita βλέπει τον κόσμο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

– Πέρασα μήνες έτσι στον Καναδά και από εκεί ταξίδεψα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Καραϊβική. Πόσο τυχερός είμαι που ταξιδεύω στον κόσμο κάνοντας αυτό που αγαπώ!

Δεν είναι μόνο οι ήπειροι που της αποκαλύφθηκαν, τα διαφορετικά κλίματα και το πρωτόκολλο που διαφέρει από χώρα σε χώρα που δίνουν χρώμα στο έργο της Anita. «Στην Ινδία, για παράδειγμα, πρέπει να λάβετε υπόψη τον μουσώνα», επισημαίνει, κάτι που του είναι προφανές, αλλά ως λαϊκός δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό.

Το να είσαι πιλότος συνεπάγεται συνεχή μάθηση, γιατί πρέπει να συμβαδίζεις με τις τεχνολογικές εξελίξεις και η διατήρηση της ήδη αποκτηθείσας γνώσης στο ίδιο επίπεδο δεν βλάπτει.

– Οι πτήσεις είναι απίστευτα ασφαλείς, στατιστικά υπάρχει μικρή πιθανότητα να συμβεί έκτακτη ανάγκη, αλλά αν συμβεί πρέπει να είμαστε σε θέση να το επιλύσουμε. Εξασκούμε αυτές τις καταστάσεις έτσι ώστε όταν συμβαίνουν να μην χρειάζεται να σκεφτόμαστε αυτά που διαβάσαμε πριν από δέκα χρόνια για το τι πρέπει να κάνουμε σε μια δεδομένη κατάσταση, γιατί μέχρι να θυμηθούμε το πρόβλημα έχει λυθεί.

Εκτός από τη γενική εκπαίδευση, η Ανίτα, η οποία εξακολουθεί να πετάει ως πρώτη αξιωματικός, προετοιμάζεται και για τις εξετάσεις του πλοίαρχου. – Ο πρώτος αξιωματικός και ο καπετάνιος έχουν τα ίδια προσόντα, αλλά αν χρειάζεται επείγουσα δράση, ο τελευταίος αποφασίζει, είναι το αφεντικό – εξηγεί τη διαφορά.

Κατευθείαν

– Μου αρέσει επίσης να μιλάω για τη δουλειά μου γιατί ελπίζω να μπορώ να εμπνεύσω άλλους να μην φοβούνται να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Ανεξάρτητα από το τι θέλει κάποιος, αν νιώθεις ότι μπορείς να το πετύχεις, πίστεψε στον εαυτό σου και κάνε τα πάντα για αυτό.

Η Anita αξίζει να την ακούσετε, όπως αποδεικνύει το ταξίδι της ζωής της. Ο πατέρας της εργαζόταν ως αγροτικός πιλότος και συχνά έπαιρνε μαζί του τη μικρή του κόρη σε ταξίδια με ελικόπτερο. Αυτές οι κοινές εμπειρίες αποτέλεσαν αργότερα τη βάση της καριέρας της Anita, αλλά μόλις τα χρόνια του γυμνασίου της συνειδητοποίησε ότι θα μπορούσε να είναι και πιλότος ως γυναίκα.

«Το ποσοστό των γυναικών πιλότων είναι πολύ χαμηλό στον κόσμο, μόνο πέντε τοις εκατό, και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ξεκίνησα την επιχείρηση, η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη», λέει. Η αναλογία αντηχούσε στην πρώτη δουλειά της Anita, ήταν η μόνη γυναίκα στην ομάδα, ή όπως το θέτει, το νεότερο κορίτσι μεταξύ μεσήλικων ανδρών. Παρά το γεγονός ότι οι συνάδελφοί της ήταν χαρούμενοι που έκαναν παρέα μαζί της, εκείνη ένιωθε ότι ως γυναίκα έπρεπε να ανταποκριθεί στις υψηλότερες προσδοκίες.

– Σήμερα, κανείς δεν κάνει επαγγελματική διάκριση μεταξύ γυναικών και ανδρών συναδέλφων, ο κόσμος έχει γίνει πολύ πιο ανοιχτός και φιλόξενος, αλλά οι επιβάτες εξακολουθούν να αναρωτιούνται για μένα.

Η συνεργασία είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του επαγγέλματος της Anita. Οι ανθρώπινες ζωές εξαρτώνται από τον καθένα, από το κέντρο ελέγχου έως τους πιλότους που εργάζονται μαζί στα πολύπλοκα μηχανήματα που ανυψώνουν εκατοντάδες τόνους αεροπλάνων στον αέρα.

«Είναι μια δουλειά που μπορείς να κάνεις μόνο για αγάπη», λέει η Anita. – Η αγάπη για τις πτήσεις και ο τρόπος ζωής που σχετίζεται με την εργασία μας φέρνουν κοντά, ειδικά αυτούς που συχνά συνεργάζονται. Γνωρίζουμε την ιδιωτική ζωή του άλλου, αστειευόμαστε πολύ, ανταλλάσσουμε μερικές φορές συνταγές. όταν είμαστε σε αποστολή, μακριά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα, εξερευνούμε μαζί τοπικά αξιοθέατα.