– Η γυναικεία ομάδα βόλεϊ της Ουγγαρίας τοποθετήθηκε στον ίδιο όμιλο με τη Σερβία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Πώς νιώθει ένας Ούγγρος βολεϊμπολίστας αλλά ένας Σέρβος πολίτης τέτοιες στιγμές;
– Αυτή είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση για μένα, καθώς θεωρώ τον εαυτό μου Ούγγρο, αλλά έπαιζα αθλήματα υπό τη σημαία της Γιουγκοσλαβίας – απάντησε στην εφημερίδα μας Δάσκαλος Γκιούλαεκλέχτηκε πρόσφατα Πρόεδρος της Σερβικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. – Λόγω της θέσης μου, θα υποστηρίζω πάντα τη Σερβία, αλλά χαίρομαι που βλέπω ότι οι Ούγγροι έχουν ολοένα και μεγαλύτερη επιτυχία τα τελευταία χρόνια.

– Παρακολούθησες τα γεγονότα του ουγγρικού βόλεϊ με μισό μάτι;
– Φυσικά, έστω και μόνο επειδή έπαιζα στην ίδια ομάδα με τον Dömötör Mészáros όταν ήμουν ακόμα παίκτης, και ο Sándor Kántor ήταν επίσης στην ιταλική κορυφαία κατηγορία εκείνη την εποχή. Μέχρι σήμερα, γνωρίζω αρκετούς επιτυχημένους προπονητές Szatka στην Ουγγαρία.

– Αυτός και ο Mészáros έπαιξαν μαζί για μια σεζόν στο Trentino. Τι είδους συμπαίκτης ήταν;
– Ήρθε στο ιταλικό πρωτάθλημα όταν ήταν στα καλύτερά του και η εθνική ομάδα της Ουγγαρίας ήταν ακόμα από τις καλύτερες εκείνη την εποχή. Μερικές φορές ήταν περίεργο που μιλούσα αγγλικά με τους άλλους συμπαίκτες μου, αλλά ουγγρικά μαζί του, αλλά ήταν ωραία. Τελειώσαμε μια πολύ καλή σεζόν, αργότερα παίξαμε μαζί και στον ελληνικό ΠΑΟΚ.

– Το 2001 βρέθηκαν αντιμέτωποι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
– Ναι, οι φίλοι μου με πείραξαν για την απόδοσή μου. Τραγούδησα επίσης τον εθνικό ύμνο της Ουγγαρίας πριν από τον αγώνα με τον ίδιο τρόπο όπως τον εθνικό ύμνο της Γιουγκοσλαβίας.

– Πόσο συχνά επισκέπτεστε την πατρίδα σας;
– Ο αδερφός μου μένει στη Βουδαπέστη και πέρα ​​από τη θέση του αντιπροέδρου, είχα χρόνο να τον επισκεφτώ αρκετές φορές. Λόγω της νέας μου θέσης, θα έχω λιγότερες ευκαιρίες να το κάνω, αλλά επειδή η Subotica απέχει μόλις είκοσι χιλιόμετρα από τα σύνορα, σίγουρα θα το λύσουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

– Μετανιώνεις που δεν έπαιξες με τα ουγγρικά χρώματα;
– Όχι, τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν κάλυπταν τα πάντα. Έκανα την εθνική ομάδα, κέρδισα το χρυσό στον Ολυμπιακό και έπαιξα στο ισχυρότερο πρωτάθλημα του κόσμου. Αν δεν είχα γίνει βολεϊμπολίστας, σίγουρα θα έμενα στη Βουδαπέστη, και εκεί θα είχα πάρει και το πτυχίο μου στο μηχανολόγο.

Ο Master Gyula ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, τα μπλοκ του σχεδόν πάντα σκόραραν πόντους για τη Γιουγκοσλαβία (Φωτογραφία: Nemzeti Sport)

– Εφόσον είχε επιτυχία ως παίκτης, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα αποχωριζόταν από το άθλημα;
– Φοβόμουν ότι ο κόσμος θα ξεχάσει… Πλάκα στην άκρη, έπαιζα βόλεϊ μέχρι τα τριάντα επτά μου, μετά από το οποίο μου ζητήθηκε να βοηθήσω τους συλλόγους Szatka και δέχτηκα με χαρά.

– Από εκεί δεν σταμάτησε μέχρι που έγινε πρόεδρος της Σερβικής Ομοσπονδίας Βόλεϊ. Επιπλέον, η εθνική ομάδα γυναικών της Σερβίας υπερασπίστηκε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλήματος φέτος, οπότε μπορεί να είναι ένας από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στο άθλημα.
– Είναι εκπληκτικό αυτό που έχει πετύχει η Εθνική μας, έχει κερδίσει δώδεκα σερί ματς. Το μόνο που λείπει από τη συλλογή είναι το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το πάρουμε στο Παρίσι.

– Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο σημαντικό καθήκον σας ως πρόεδρος;
«Για να παίζουν βόλεϊ όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά!». Όπως σε πολλές άλλες χώρες, το βόλεϊ δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ, γι’ αυτό παλεύουμε σκληρά για να πείσουμε τα παιδιά να δοκιμάσουν το άθλημά μας. Σε άλλα αθλήματα πετυχαίνεις νωρίτερα, αλλά στο βόλεϊ χρειάζεται πολύς χρόνος για να μάθει κάποιος, για παράδειγμα, την εναρκτήρια δεξίωση.

– Είπε νωρίτερα ότι δεν ήθελε ποτέ να γίνει προπονητής μετά την επαγγελματική του καριέρα. Γιατί όχι?
– Δεν άρεσε, κυρίως γιατί ο προπονητής δεν μπορεί να επηρεάσει το παιχνίδι και έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να βγει στο γήπεδο. Παρ’ όλα αυτά, το δοκίμασα ήδη αρκετές φορές στη Σουμπότιτσα, όταν ο προπονητής αρρώστησε, αλλά δεν είναι σαν να κάθεσαι εκεί και να οδηγείς, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για αυτό.

– Μπορεί κάποιος που ξεκινάει το βόλεϊ στα δεκαπέντε του να είναι τόσο επιτυχημένος όσο εσύ;
– Στον αθλητισμό το ταλέντο είναι 10% και η δουλειά 90%, το πιστεύω. Δεν είμαι προπονητής, αλλά δεν πρέπει να ξεκινάς πολύ νωρίς, αλλά αν δεν έχεις αίσθηση της μπάλας όταν είσαι παιδί, είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις στην κορυφή.