Η βύθιση της 14ης Ιουνίου στην Ελλάδα είναι μια από τις χειρότερες τραγωδίες που έχουν συμβεί ποτέ στη Μεσόγειο. Ωστόσο, το γεγονός δεν έλαβε την προσοχή που έλαβε η ιστορία των δισεκατομμυριούχων που παγιδεύτηκαν σε ένα υποβρύχιο στον Ατλαντικό, ούτε όσον αφορά τα μέσα που διατέθηκαν για να προσπαθήσουν να ανακτήσουν τους επιβάτες, ούτε όσον αφορά την προσοχή από τον Τύπο, σημειώνει ο Le Gardien. .

Οι επικριτές που επικαλείται το NBC News λένε ότι ελπίζουν να βρεθούν ζωντανοί οι πέντε άνθρωποι στο αγνοούμενο υποβρύχιο, αλλά σημειώνουν επίσης πόσους πόρους και προσοχή τους δίνεται, σε αντίθεση με τη μοίρα των εκατοντάδων μεταναστών που πέθαναν την περασμένη εβδομάδα στη Μεσόγειο. Ανάλογες θέσεις εκφράζουν η πακιστανική εφημερίδα The News International και το αριστερό πολιτικό περιοδικό The New Republic.

Τεράστια διεθνής προσπάθεια έχει ξεκινήσει για να βρεθούν τα πέντε άτομα στο υποβρύχιο Τιτάν, το οποίο εξαφανίστηκε στα βάθη του Ατλαντικού, με το περιστατικό να επισκιάζει μια άλλη θαλάσσια καταστροφή – αυτή της Μεσογείου – που θα προκαλούσε το θάνατο εκατοντάδων μεταναστών.

Η τραγωδία στα ανοιχτά της Ελλάδας έχει πυροδοτήσει διαμαρτυρίες, οδήγησε στη σύλληψη υπόπτων που εμπλέκονται στο χειρισμό του βυθισμένου σκάφους και έθεσε ερωτήματα σχετικά με την προθυμία των ελληνικών αρχών να δράσουν για να σώσουν τους μετανάστες.

Αλλά πολλοί υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι τώρα απογοητευμένοι που ο κόσμος φαίνεται να έχει προχωρήσει πέρα ​​από το θέμα της καταστροφής, με κυβερνητικούς και ιδιωτικούς πόρους και την προσοχή των μέσων ενημέρωσης αφιερωμένες στις προσπάθειες για τη διάσωση του υποβρυχίου Τιτάν να ξεπερνούν κατά πολύ το πλοίο με μετανάστες.

«Είναι μια τρομερή και αηδιαστική αντίθεση», είπε στους NBC Η Judith Sunderland, αναπληρώτρια διευθύντρια για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία στο Human Rights Watch, μιλά για την προφανή διαφορά στους πόρους και την προσοχή που δίνεται στις δύο κρίσεις.

«Η προθυμία να επιτρέψουμε σε κάποιους ανθρώπους να πεθάνουν ενώ καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να σωθούν άλλοι απεικονίζει πραγματικά τη σκοτεινή πλευρά της ανθρωπότητας», πρόσθεσε.

Παρόμοιες θέσεις έχουν εκφράσει και άλλοι ανθρωπιστικοί ακτιβιστές καθώς και Πακιστανοί δημοσιογράφοι.

Η ιστορία δύο καταστροφών

Στη Μεσόγειο, οι ελληνικές αρχές έχουν ανασύρει μέχρι στιγμής τα πτώματα τουλάχιστον 81 ανθρώπων και έχουν διασωθεί περισσότεροι από 100 επιβάτες, μεταξύ των οποίων Πακιστανοί, Αιγύπτιοι, Σύροι, Αφγανοί και Παλαιστίνιοι.

Ωστόσο, επιζώντες και αξιωματούχοι του ΟΗΕ δήλωσαν ότι εκατοντάδες άνθρωποι επέβαιναν στο πλοίο και πολλοί από αυτούς -τουλάχιστον 500- εξακολουθούν να αγνοούνται και πιθανότατα είναι νεκροί. Εάν επιβεβαιωθεί ο απολογισμός, θα πρόκειται για ένα από τα χειρότερα ναυάγια που έχουν καταγραφεί στη Μεσόγειο.

Πολλά ερωτήματα παραμένουν για το δράμα.

Οι ελληνικές αρχές, για παράδειγμα, είναι ύποπτες ότι δεν επενέβησαν αποφασιστικά για να σώσουν τους επιβαίνοντες μετανάστες, παρά τις νομικές υποχρεώσεις.

Η Αθήνα είπε ότι το πλοίο αρνήθηκε τη βοήθεια και κατευθυνόταν προς την Ιταλία, αλλά μια ανθρωπιστική οργάνωση είπε ότι είχε λάβει κλήσεις για βοήθεια στο πλοίο και τα δεδομένα πλοήγησης που αναλύθηκαν από το BBC υποδηλώνουν ότι το πλοίο δεν είχε κινηθεί πολύ πριν γυρίσει.

Και οι αξιωματούχοι της ΕΕ έχουν γενικά κατηγορηθεί για την αποτυχία τους να αντιμετωπίσουν το ευρύτερο πρόβλημα της παροχής στους μετανάστες ενός ασφαλούς και νόμιμου τρόπου για να ζητήσουν άσυλο – ακόμα κι αν αυτά τα αιτήματα απορριφθούν αργότερα.

Η διαδρομή της κεντρικής Μεσογείου, όπου συνέβη η τραγωδία, είναι η πιο θανατηφόρα μεταναστευτική οδός στον κόσμο και τα πράγματα δεν δείχνουν σημάδια αλλαγής.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις λένε ότι η τρέχουσα εστίαση της ΕΕ στην απώθηση των μεταναστών σημαίνει ότι συχνά αισθάνονται υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες διαδρομές για να φτάσουν σε ασφαλείς χώρες.

Εν τω μεταξύ, η αναζήτηση για το υποβρύχιο μετατράπηκε σε αγώνα με τον χρόνο, στον οποίο διατέθηκαν πολλοί πόροι, σημείωσαν οι επικριτές.

Στην έρευνα συμμετέχουν κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Καναδά, καθώς και διάφορα ερευνητικά ινστιτούτα και ιδιωτικές εταιρείες, συνολικού αριθμού πλοίων και υπερσύγχρονου εξοπλισμού.

Με την υποστήριξη πρακτορείων και εταιρειών σε άλλες χώρες, η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ καταβάλλει σοβαρές προσπάθειες για τον εντοπισμό του πλοίου και των επιβατών του, οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί ως Stockton Rush, γενικός διευθυντής της OceanGate Expeditions, της εταιρείας πίσω από την αποστολή, Βρετανός δισεκατομμυριούχος Hamish Harding, ιδιοκτήτης Action Aviation, Γάλλος ειδικός στις καταδύσεις Paul Henry Nargeolet, καθώς και ο Πακιστανός επιχειρηματίας Shahzada Dawood και ο γιος του Suleman.

Άποψη του Πακιστάν

Στις σελίδες επικρίθηκε ο τρόπος με τον οποίο καλύφθηκαν τα γεγονότα στον διεθνή Τύπο Διεθνή νέαμια από τις μεγαλύτερες αγγλόφωνες εφημερίδες του Πακιστάν.

Δύο Πακιστανοί επιβαίνουν στο υποβρύχιο, ενώ εκατοντάδες Πακιστανοί που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Ιταλία πιστεύεται ότι έχασαν τη ζωή τους στη βύθιση στη Μεσόγειο.

«Το πρόσφατο περιστατικό ενός μικρού υποβρυχίου που μετέφερε πλούσιους τουρίστες που εξερευνούσαν τα συντρίμμια του Τιτανικού τράβηξε την προσοχή, ενώ μια καταστροφική βύθιση που στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες μετανάστες αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό», έγραψε το The Journalists News International.

«Τα αντικρουόμενα επίπεδα κάλυψης υπογραμμίζουν τις ελλείψεις στα μέσα ενημέρωσης, ειδικά των ΜΜΕ των ΗΠΑ, εκθέτοντας την προτίμηση για συγκλονιστικές ιστορίες που αφορούν πλούσιους και διάσημους έναντι της δεινά των περιθωριοποιημένων», επεσήμαναν οι Πακιστανοί δημοσιογράφοι.

«Η δυσανάλογη εστίαση στο χαμένο υποβρύχιο υπογραμμίζει την αναποτελεσματικότητα των μέσων ενημέρωσης στην αντιμετώπιση περίπλοκων διεθνών ζητημάτων», ανέφεραν.

Η πακιστανική εφημερίδα γράφει ότι κατανοεί τη γοητεία αναγνωστών και τηλεθεατών με τη μυστηριώδη ιστορία της εξαφάνισης του υποβρυχίου.

«Ωστόσο, το τραγικό ναυάγιο που αφορούσε εκατοντάδες μετανάστες θα πρέπει να προσελκύσει παρόμοια προσοχή, δεδομένης της τεράστιας κλίμακας και των πολιτικών επιπτώσεων που σχετίζονται με τις μεταναστευτικές πολιτικές και τη μεταχείριση των προσφύγων», καταλήγουν οι δημοσιογράφοι.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ορισμένοι Πακιστανοί έχουν επίσης επισημάνει τα δεινά των συμπατριωτών από δύο αντίθετες κοινωνικοοικονομικές τάξεις που εξαφανίστηκαν στα βάθη του νερού την ίδια στιγμή για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Washington Post.

Το Πακιστάν βρίσκεται εν μέσω μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης, με πληθωρισμό στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 50 ετών, ελλείψεις τροφίμων, διακοπές ρεύματος και αυξανόμενη ανεργία. Η κατάσταση έχει ωθήσει πολλούς ανθρώπους να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό.

Από την άλλη πλευρά, ο άνδρας στο υποβρύχιο, ο Shahzada Dawood, είναι ο αντιπρόεδρος της Engro Corp., ενός μεγάλου ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων, που είναι θυγατρική της Dawood Hercules Company, που διευθύνεται από τον πατέρα του, Hussain Dawood.

Πρόκειται για μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που καλύπτει διάφορους τομείς της πακιστανικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, των λιπασμάτων, των τροφίμων και της ενέργειας.

Το ζήτημα των πόρων

Μιλώντας στο NBC, η εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είπε ότι δεν ήταν «έκπληκτη» που η έρευνα για το υποβρύχιο και τους επιβάτες του προσέλκυσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Η πιθανότητα θανάτου «πολύ πλούσιων ανθρώπων» που έκαναν «ένα ταξίδι ματαιοδοξίας» είναι μια «καλή ιστορία», είπε.

«Το πραγματικό πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι το ζήτημα των πόρων», είπε ο Σάντερλαντ.

Δεν ήταν η μόνη που ανησυχούσε για αυτές τις ανισότητες.

«Ενώ ελπίζουμε πολύ ότι όσοι βρίσκονται στο υποβρύχιο φυσικά θα διασωθούν, αναρωτιόμαστε ποια είναι η διαφορά στον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν αυτό το γεγονός, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι κυβερνήσεις», δήλωσε η Josie Naughton, συνιδρυτής και επικεφαλής. στέλεχος της Choose Love, μιας ΜΚΟ με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που υποστηρίζει πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο.

«Γιατί είναι τόσο διαφορετικό; αναρωτήθηκε εκείνη.

Καλλιτέχνης Oliver Jeffers μοιράστηκε επίσης τις σκέψεις του, με μια γελοιογραφία που δείχνει πολλούς δημοσιογράφους με τις κάμερές τους εκπαιδευμένους σε ένα υποβρύχιο, ενώ αγνοούν τους ανθρώπους που φαίνεται να πνίγονται κοντά.

https://twitter.com/NualaMcAllister/status/1671831937713938432?ref_src=twsrc%5Etfw 

«Ενώ είμαστε κολλημένοι στις ειδήσεις για 5 κυρίως πλούσιους τουρίστες που χάθηκαν σε ένα υποβρύχιο καθοδόν προς ένα βυθισμένο ναυάγιο, σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων και την περασμένη εβδομάδα ένα σκάφος που μετέφερε εκατοντάδες πρόσφυγες βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών της Ελλάδας», έγραψε ο Τζέφερς την Τετάρτη. . σε μια ανάρτηση στο Instagram που συνοδεύει το γραφικό.

Ανάλογη θέση εξέφρασε και ο Κένεθ Ροθ, δικηγόρος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

«Είμαι ο μόνος που εντυπωσιάζεται από την τεράστια διαφορά μεταξύ της τεράστιας προσπάθειας να σωθούν πέντε άνθρωποι στο υποβρύχιο που κατευθύνεται προς τον Τιτανικό και της αξιολύπητης προσπάθειας της Ελληνικής Ακτοφυλακής να σώσει εκατοντάδες μετανάστες από το προφανώς επισφαλές σκάφος τους ακριβώς πριν βυθιστεί; “, έγραψε στο Twitter.

https://twitter.com/KenRoth/status/1671439712769257472?ref_src=twsrc%5Etfw 

Και ο Laleh Khalili, καθηγητής διεθνούς πολιτικής στο Queen Mary University του Λονδίνου, είπε επίσης ότι η διαφορά στην προσοχή που δόθηκε στις δύο καταστροφές ήταν «απερίγραπτη».

Περιοδικό Η Νέα Δημοκρατίαμια αριστερή φωνή, έδωσε επίσης προσοχή στην αντίθεση μεταξύ των δύο θαλάσσιων καταστροφών και στον τρόπο που ακολουθήθηκαν οι δύο ιστορίες στον αμερικανικό Τύπο.

Η βύθιση ενός σκάφους που μετέφερε εκατοντάδες μετανάστες θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τόση προσοχή όσο και η εξαφάνιση του υποβρυχίου, «αλλά δεν είναι και δεν ήταν», έγραψε ο Άλεξ Σέφαρντ, δημοσιογράφος του συντακτικού προσωπικού.

«Είναι σίγουρα μια νέα ιστορία, και εξαιρετικά τραγική – αλλά, σε αντίθεση με την ιστορία των τουριστών στον Τιτάνα, είναι επίσης μια ιστορία που λέει πολλά για το πώς λειτουργεί ο κόσμος. Και όμως αντιμετωπίζεται ως θέμα ρουτίνας ή ακόμη και ασήμαντο – μια ακόμη απρόσωπη τραγωδία που περιλαμβάνει ανθρώπους που γενικά λαμβάνουν πολύ λιγότερη προσοχή από αυτούς που τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα από αυτούς», παρατήρησε ο δημοσιογράφος της New Republic.