Οι Ρουμάνοι ξενοδόχοι και ξενοδόχοι πρόκειται να καταστρέψουν τα πάντα. Κάποιοι μάλιστα το έδωσαν και έτρεμαν από φόβο! Είναι σαν η επιχείρησή τους να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η καλοκαιρινή σεζόν ξεκίνησε και αρχίζουν να φωνάζουν «γκοοολ!», σαν αγώνας ποδοσφαίρου. Και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η εποχή δεν τους ήρθε με το γεμάτο όνειρο, αρχίζουν να αναζητούν αιτίες και λόγους. Είναι άτυχοι ή κάποιος είναι εναντίον τους;

Ας πούμε ότι ένας από το Galați βάζει δύο εκατομμύρια ευρώ σε ένα μπαρ στη Mamaia και αυτές τις μέρες οι πελάτες του και τα έσοδά του είναι τα μισά. Αδειάζει σχεδόν τρεις ή τέσσερις μέρες την εβδομάδα και, ακόμα καλύτερα, τα Σαββατοκύριακα. Ποιός φταίει? Το «καρότσι σαμπάνιας» των Nuba και Loft, αντί να προσελκύει τουρίστες, δεν πτόησε μεγάλο μέρος του ρουμανικού κοινού;

Οι λάτρεις των διακοπών δεν έχουν αλλάξει κατεύθυνση με ειλικρινή σίκτυρα και φόβο για το γελοίο και το γκροτέσκο; Έφυγαν από τη Μαμάια με μεγάλη απάτη σε βάρος των μπειζαδέλων και των κολάσεων και είπαν «Αντίο!».

Τι κάνετε με ένα ξενοδοχείο που πωλείται σε δημοπρασία αφού το έχετε μυρίσει λίγο και έχετε κυκλοφορήσει μια φωτεινή διαφήμιση; Έχει διπλασιάσει την τιμή του δωματίου και είναι μόνο τρία τέταρτα κατειλημμένα ή λιγότερο. Ή κάποιος που αγόρασε καρέκλες και ξαπλώστρες και νοίκιασε μια παραλία; Υποφέρει σαν χτυπημένο σκυλί γιατί δεν έχει ολόκληρο το γήπεδο της άμμου να καταλαμβάνεται μόνο από τα μισά από τα αναμενόμενα μουστάρδα. Και ακόμα δεν έχετε ανακτήσει τα 10 ευρώ για την πλαστική ληστεία;

Εκεί που η δουλειά των πάρκινγκ είναι και οι ξενοδόχοι και το δημαρχείο και οι έξυπνοι τσιγγάνοι που προσπαθούν να αρπάξουν όλες τις ελεύθερες θέσεις. Μόνο εκατό την ημέρα, μόνο στο πάρκινγκ, τίποτα καλύτερο! Και οι άνθρωποι αρχίζουν να μεταναστεύουν. Στη Βουλγαρία και την Ελλάδα, οι ξαπλώστρες είναι δωρεάν ή φθηνότερες. Και οι χώροι στάθμευσης. Στην Ελλάδα, η στάθμευση είναι ως επί το πλείστον δωρεάν. Στη Βουλγαρία σε φυλασσόμενο πάρκινγκ πληρώνεις 5,5 ευρώ την ημέρα. Είναι ακόμα καλύτερο. Στο Mamaia, είσαι ξεφλουδισμένος. Η έλλειψη πελατών μοιάζει περισσότερο με μια κλήση αφύπνισης για ληστές. Μερικοί φαντάζονται επίσης να έχουν ντισκοτέκ σε επίπεδο ανατολίτικου Σεν Τροπέ και χρησιμοποιούν τις ίδιες τιμές για να δείξουν ότι μπορούν και ότι θέλουν. Είναι αλήθεια ότι στο Μόντε Κάρλο, στις Κάννες και στο Σεν Τροπέ, συμπεριλαμβανομένης της Κουρσεβέλ, οι Ρουμάνοι κάνουν πάταγο και τρομάζουν τους σερβιτόρους με χρήματα που κόβουν οι μεγιστάνες. Θα είναι εκεί βιαστικά, αλλά είναι μια μικρή ομάδα πυροβολητών και ανθρώπων με χρήματα. Στη Μαύρη Θάλασσα είναι ένας διαφορετικός κόσμος γιατί έχουμε να κάνουμε με διαφορετική οικονομία. Ο κόσμος που πιάστηκε από τη βεντούζα επαναστάτησε και έφυγε στο bejanie. Πιο νότια ή στο εξωτερικό. Ανάμεσα στα χρήματα του κόσμου και τις διεκδικήσεις των πανδοχέων, γεννήθηκε μια κοιλάδα που ο Ρουμάνος ταξιδιώτης δεν θέλει πια να διασχίσει. Αντί να χαμογελά στο αφεντικό του ή να τον βλέπει ως μη ανώτερο, πηγαίνει στον άγνωστο που του χαμογελάει και δεν τον καταλαβαίνει. Διανοητικά, είναι πιο άνετος, ακόμα και φιλικός. Ξέρει να δίνει κάτι από το σπίτι, ακόμα κι αν περιλαμβάνεται στην τιμή!

Η θασομανία στους Ρουμάνους

Τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, διάφορες περιστάσεις με έφεραν πολλές φορές στις ρουμανικές, βουλγαρικές και ελληνικές ακτές. Χωρίς να είμαι ειδικός ή να με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, μπόρεσα να παρακολουθώ την εξέλιξη των πραγμάτων, από το τέλος της προετοιμασίας για τη σεζόν μέχρι το αναιμικό ξεκίνημα αυτής της αρχής Ιουλίου. Ήταν και είναι αναιμικός στη Μαμάγια, γιατί εκεί έχουμε να κάνουμε με την αντιστροφή της τρέλας των τιμών που διατηρούν οι απατεώνες και οι κλέφτες. Κατά τα άλλα, μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων, η τουριστική ροή και ανάπτυξη ήταν φυσιολογική. Μεταξύ των Ελλήνων, πέρα ​​από τη Νέα Πέραμο, σε όλη την ακτή υπάρχουν δεκάδες ντίσκο με χιλιάδες νέους, με πάρκα τροχόσπιτων και υπαίθριες ντίσκο, καλοστημένες, με γούστο και τιμητικές τιμές.

Όσοι από τα νότια της ακτής εκτιμούν πραγματικά τον «κρύο άνεμο» που φυσάει στη Μαμάια… Σε σύγκριση με άλλες χρονιές, τα πάνε λίγο καλύτερα. Ο ήλιος αρχίζει επίσης να ανατέλλει από την πλευρά τους!

“Δεδομένου ότι η Ρουμανία, μέσω του Δημόσιου Υπουργείου και της Κυβέρνησης και μέσω των απερίσκεπτων αποφάσεων που έλαβαν πολλές «αντιτουριστικές» τοπικές διοικήσεις, δεν έχει υιοθετήσει κανένα μέτρο για την προώθηση των διακοπών στη Ρουμανία, ούτε για συμπατριώτες, σε λιγότερους και, προφανώς, σε δυνητικούς κοινότητες ξένων τουριστών, η ξενοδοχειακή βιομηχανία στη Ρουμανία παραμένει ένα «φτωχό πλούσιο κορίτσι», η «Σταχτοπούτα» της οικονομίας αυτής της χώρας. Επιστρέφοντας στο Seaside, αναμένουμε την πλήρη σειρά Seaside τις επόμενες εβδομάδες, και φυσικά θα γίνει. Αλλά από λίγες εβδομάδες λειτουργίας σε μια περίοδο λουτρικής δραστηριότητας -χωρίς καμία προώθηση, χωρίς εκδήλωση, χωρίς φορολογική στήριξη, χωρίς καμία μορφή – αδύναμη, τουλάχιστον, στρατηγική και εκστρατεία προσέλκυσης τουριστών, βα ακόμα και με αντιμέτρα -τουριστική (π.χ. ως χρέωση στάθμευσης 96 Ron / ημέρα μέσα συγγενής), δεν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τους τουρίστες μας, ούτε το προσωπικό ούτε τον προορισμό! Απαιτούμε επείγοντα μέτρα από την κυβέρνηση, αλλά και από τις τοπικές διοικήσεις – κυβερνητικές αποφάσεις και αποφάσεις τοπικών συμβουλίων προσανατολισμένα στις διευκολύνσεις για τις επιχειρήσεις HoReCa και για την κατάργηση των φόρων για τους τουρίστες, ώστε να δώσουμε σαφές μήνυμα ότι θέλουμε τουρίστες στη Ρουμανία».(Corina Martin, Γενική Γραμματέας της Ομοσπονδίας Εργοδοτών της Ρουμανικής Ξενοδοχειακής Βιομηχανίας).

ανέλαβα από Ziare.com, ένα εξαιρετικό απόσπασμα μιας δήλωσης της κυρίας της Ομοσπονδίας Ξενοδοχειακής Βιομηχανίας (και της Μαντάμ μπεϊζαδέα ενός πολιτικού του Ντομπροτζιανού) καθώς τα λόγια της περιέχουν, τουλάχιστον εν μέρει, τον τρόπο σκέψης των περισσότερων ανθρώπων του χώρου.

“Αν δεν κερδίζουμε αρκετά, το ρουμανικό κράτος θα μας βοηθήσει!”

– «Να μας διοργανώνουν φεστιβάλ, να τους δίνουμε κουπόνια διακοπών που μπορούν να τα ξοδέψουν μόνο στο σπίτι, τα οποία δίνουμε εμείς»

– «Να μειώσουμε τους φόρους μας και να μειώσουμε τον ΦΠΑ»

– “Για να μας προωθήσουν στο εξωτερικό!”

Μεταφρασμένο ως έχει, οι δηλώσεις μπορούν επίσης να σημαίνουν

«Ας έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο».

Το «να δώσεις» και το «να κάνεις» της Ρουμανίας αναβιώνει μετά από αμέτρητες άλλες διευκολύνσεις, ελεημοσύνη και δημόσιους ζητιάνους. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και μάθαμε πάρα πολλά για να ζητάμε τα πάντα από το κράτος. Και αυτό δίνει το PSD! Να αγοράσω δηλαδή ψήφους. Δεν υπάρχουν σχεδόν περιοχές όπου δεν εμφανίζονται αιτήματα για υποστήριξη ή εγκαταστάσεις. Οι ίδιοι άνθρωποι αναστατώνονται όταν διαπιστώνουν ότι το ρουμανικό κράτος δανείζεται. Η αντίφαση είναι στον πάτο και το παίζει ταυτόχρονα!

Αναρωτιέμαι μήπως η Ομοσπονδία Ξενοδόχων δεν πρέπει να ονομάζεται Ληστεία Φιλοξενίας και Τουρισμού;

Δεν θα έπρεπε αυτή η ομοσπονδία, αντί να ζητά, να προτρέπει τα μέλη της να κάνουν τις τιμές πιο ευέλικτες;

Η γνώμη αυτών που λένε στους πελάτες ότι είναι «ανόητοι αν πληρώνουν όσο δεν πληρώνουν» δεν αξίζει πραγματικά ένα κοτόπουλο χρεοκοπίας;

Και μόνο τότε να ξεκινήσουν από την αρχή, μικροί και μικροί, μέχρι να καλύψουν τις ανάγκες και την αγοραστική δύναμη του ρουμανικού πληθυσμού!