Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η υπερβολική ζέστη και η ξηρασία του 2022 δεν θα επηρεάσει μόνο την ποσότητα του ελαιολάδου φέτος, αλλά και την τιμή του λόγω της μειωμένης ποσότητας.

Η ξηρασία και η ακραία ζέστη έχουν καταστρέψει τις ελαιοπαραγωγικές περιοχές σε όλη την Ευρώπη το 2022, οδηγώντας σε σημαντική μείωση των προμηθειών φέτος. Οι μεγάλες χώρες παραγωγής και εξαγωγής ελαιολάδου, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, προβλέπουν όλες πολύ χαμηλότερες ποσότητες. Μόνο η Ιταλία, ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου στον κόσμο, αναμένεται να παράγει 37% λιγότερο ελαιόλαδο φέτος από πέρυσι, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γεωργικών και Υπηρεσιών Τροφίμων.

«Περιμένουμε 20% λιγότερο τελικό προϊόν, το οποίο θα οδηγήσει σε αύξηση της τιμής κατά 30-50%, ανάλογα με τον τύπο του λαδιού»

– δήλωσε ο Dusan Kaljevic, Διευθύνων Σύμβουλος της Filippo Berio US a Φαγητό & Κρασί στην ερώτησή του. Ένα μεταβαλλόμενο κλίμα θα προκαλέσει διακυμάνσεις στην παραγωγή ελιάς. Τα αβέβαια μοτίβα θερμοκρασίας και η αυξανόμενη ένταση των καιρικών φαινομένων καταστρέφουν το προβλέψιμο περιβάλλον στο οποίο χτίστηκαν οι υποδομές και οι επιχειρήσεις. Εκτός από την ποσότητα, το μεταβαλλόμενο περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει και τη γεύση του ελαιολάδου.

«Γι’ αυτό η έννοια του terroir είναι τόσο σημαντική, γιατί το περιβάλλον στο οποίο καλλιεργείται το φυτό είναι απαραίτητο για τη γεύση του ελαιολάδου, γι’ αυτό το προστατεύουμε με πιστοποιητικά όπως ΠΟΠ, DPO, DOC κ.λπ.». – λέει ο εμπειρογνώμονας, προσθέτοντας ότι για τους μεγάλους παραγωγούς ελαιολάδου, μια μικρότερη σοδειά μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να εισαχθούν περισσότερες ελιές από διαφορετικά μέρη, κάτι που επηρεάζει και τη γεύση που προκύπτει.

Για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση, ο Filippo Berio, μια από τις πιο αγαπημένες μάρκες ελαιολάδου της Ιταλίας, επενδύει και ενσωματώνει βιώσιμες πρωτοβουλίες για να εξασφαλίσει μια αξιόπιστη πηγή ποιοτικού ελαιολάδου.

«Μέσω της έρευνας, προάγουμε τη βιοποικιλότητα της ελιάς, που σημαίνει πολλαπλές ποικιλίες, συμπεριλαμβανομένων παλαιών και ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενων ποικιλιών, για να ανακαλύψουμε γόνιμους τύπους που είναι πιο ανεκτικοί στις κλιματικές ακραίες συνθήκες και ανθεκτικοί στα παθογόνα», λέει ο Kaljevic.

Το απρόβλεπτο της κλιματικής αλλαγής είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τους εισαγωγείς και τους παραγωγούς. Ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων άρδευσης μπορεί επίσης να είναι ένα βήμα προς μια λύση, αλλά η ανάπτυξη της τεχνολογίας άρδευσης απαιτεί σημαντικούς πόρους και πρόσθετες επενδύσεις.