Δώστε κορδόνι στη χώρα ή δώστε χορδή στη χώρα

Ορισμένες εκφράσεις και λέξεις στη ρουμανική γλώσσα έχουν γίνει τόσο συχνά χρησιμοποιούμενες που, ακόμη και αν δεν είναι σωστές ή εκφράζονται με παραμορφωμένο τρόπο, εξακολουθούν να είναι πολύ δημοφιλείς. Με τον καιρό, οι περισσότεροι από εμάς εισάγουμε τέτοιες εκφράσεις στο λεξιλόγιό μας και πλέον δεν αναρωτιόμαστε καν αν είναι σωστές, ποια είναι η σημασία τους και από πού προέρχονται.

Ακόμα κι αν η έκφραση που δίνει χορδή στη χώρα χρησιμοποιείται συχνότερα για να προτείνει την ιδέα της έκτακτης είδησης, τη διάδοση μιας φήμης, μιας είδησης, δεν είναι πραγματικά η σωστή εκδοχή.

Περιέργως, αν και το να δίνεις κορδόνι στη χώρα δεν έχει καμία σχέση με τη σωστή έκφραση, η οποία έχει επίσης νόημα και το αποδεικνύει η προέλευσή της, εξακολουθεί να είναι η πιο χρησιμοποιούμενη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κανείς δεν αναρωτιέται πλέον ποια είναι η σχέση μεταξύ του να δίνουμε ένα κορδόνι στη χώρα και να αναφέρουμε ή να διαδίδουμε μια φήμη. Η μόνη σύνδεση μπορεί να έχει τη μορφή παρόμοια με αυτή των λέξεων string και twine.

Η σωστή παραλλαγή – να φωνάζεις στη χώρα ή ακόμα και να φωνάζεις στη χώρα – είναι άγνωστη στους περισσότερους από εμάς.

Από πού προέρχεται η έκφραση κραυγή προς τη χώρα;

Η έκφραση a da sfara στη χώρα, αντίστοιχα για να δώσεις ένα sfara στη χώρα, προέρχεται από την εποχή που οι Ρουμάνοι δέχθηκαν επίθεση από τους Τατάρους. Εκείνη την ώρα, οι κάτοικοι των χωριών που επιτέθηκαν άναψαν φωτιές στους λόφους για να προειδοποιήσουν τους άλλους για την επικείμενη επίθεση του εχθρού. Ο πυκνός καπνός των καλαμιών λεγόταν σφάρα.

Έτσι, οι φρουροί κοντά στη φωτιά που άναψε αυτός που είχε ακούσει πρώτος τα νέα, άναψαν με τη σειρά τους τις φωτιές, από τις οποίες υψωνόταν η φλόγα ορατή από μακριά. Σε λίγη ώρα, οι πυκνοί καπνοί προειδοποίησαν στρατιώτες και πολίτες σε όλη τη χώρα ότι πλησίαζε ο κίνδυνος. Τις περισσότερες φορές, το σαρπά αποτελείτο από ένα μάτσο αποξηραμένα βότανα βουτηγμένα σε λίπος και στη συνέχεια, όταν άναβε, έβγαζε έναν πυκνό καπνό, ορατό από μεγάλη απόσταση.

Στις μέρες μας, η λέξη sfara ή sfara δεν είναι πλέον γνωστή ούτε χρησιμοποιείται. Στη θέση της, στην έκφραση να δώσεις sfăra στη χώρα, εμφανίστηκε η λέξη sfăora που αν και δεν έχει λογική, μοιάζει πολύ με την αρχική.

Τι σημαίνει να κάνεις τη διαφορά στη χώρα;

Στο ετυμολογικό λεξικό της ρουμανικής γλώσσας σε άλλα λεξικά, «sfară» σημαίνει «βαριά μυρωδιά, που συνοδεύεται από καπνό, που προκύπτει από την καύση λίπους ή κρέατος, ή κεριών λίπους».

Μάθετε από πού προέρχεται η έκφραση να το γυρίσετε όπως στο Ploiesti.

Σχετικά με τη ρουμανική γλώσσα

Η ρουμανική γλώσσα είναι γλώσσα λατινικής προέλευσης. Πιο συγκεκριμένα, η ρουμανική γλώσσα είναι μια ρομανική γλώσσα, από την πλάγια ομάδα της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας, με πολλές ομοιότητες με τις Γαλλικές, Ιταλικές, Ισπανικές, Πορτογαλικές, Καταλανικές και Ραιτορομανικές γλώσσες.

Πριν γίνει η ρουμανική γλώσσα, τα λατινικά της Δακίας εμπλουτίστηκαν και με κάποιες αρχαιοελληνικές λέξεις. Αυτές είναι λέξεις ειδικά για τα παραδουνάβια λατινικά, που στη συνέχεια μεταδόθηκαν στη ρουμανική γλώσσα, ανύπαρκτες στις άλλες ρομανικές γλώσσες. Η περιοχή όπου σχηματίστηκε η ρουμανική γλώσσα ήταν τόσο βόρεια όσο και νότια του Δούναβη και τελείωσε περίπου τον 7ο αιώνα, από όπου μπορούμε να μιλήσουμε για την ύπαρξη του ρουμανικού λαού και της ρουμανικής γλώσσας.

Οι πολλοί μεταναστευτικοί λαοί (γερμανικοί, τουρκικοί, σλαβικοί ή φιννο-ουγρικοί) που ταξίδεψαν στη ρουμανική γλωσσική περιοχή, συνέβαλαν με τη σειρά τους, παρεμβαίνοντας ο καθένας έγκαιρα, στην εξέλιξη της ρουμανικής γλώσσας, διαφοροποιώντας το μη κύριο λεξιλόγιο, αλλά αφήνοντας το «Λατινική» ή σχεδόν ανέπαφη γραμματική δομή της προλατινικής.

Η σημαντική σλαβική επιρροή στα ντακορουμανικά συνδέεται με τη διγλωσσία, με την ιστορία των ρουμανοβουλγαρικών εδαφών και με τον ρόλο της σλαβονικής, της λειτουργικής γλώσσας και της επίσημης γλώσσας των ρουμανικών βοεβοδάτων. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι άλλες ανατολικές ρομανικές γλώσσες, νότια του Δούναβη, δεν υπέστησαν τη σλαβική λεξιλογική επιρροή με την ίδια ένταση όπως η Δακορουμανική, συνδέεται με τη χωριστή εξέλιξη των πρωτορουμανικών πληθυσμών στο βορρά και νότια της οροσειράς των Βαλκανίων μετά την εγκατάσταση των Σλάβων στον Κάτω Δούναβη από τον 6ο αιώνα.

Μεταξύ των ρομανικών γλωσσών, τα ρουμανικά είναι η πέμπτη σε αριθμό ομιλητών, μετά τα ισπανικά, τα πορτογαλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά. Για λόγους τυπολογικής διαφοροποίησης, η ρουμανική γλώσσα αποκαλείται επίσης στη συγκριτική γλωσσολογία η ντακορουμανική γλώσσα ή η ντακορουμανική διάλεκτος. Είναι επίσης καταχωρημένη ως κρατική γλώσσα στη Ρουμανία και τη Δημοκρατία της Μολδαβίας.

Ανακαλύψτε τον αριθμό των διαλέκτων της ρουμανικής γλώσσας.

Ακολουθήστε μας στο ειδήσεις Google