Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Ειρήνη Παπάς πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022, σε ηλικία 96 ετών, αναφέρει το Greekreporter.com.

Γεννημένη στις 3 Σεπτεμβρίου 1926 στο Χιλιμόδιο Κορινθίας, η ζωή της άλλαξε σε ηλικία επτά ετών, όταν η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα. Γοητευμένη από την υποκριτική, η μικρή Ειρήνη συνειδητοποίησε ότι θα τη βοηθούσε στο μελλοντικό της επάγγελμα. Στα 15 της γράφτηκε στη Βασιλική Σχολή Δραματικής Τέχνης στην Αθήνα, παρακολουθώντας επίσης μαθήματα χορού και τραγουδιού. Αποφοίτησε το 1948, σημειώνει το site https://greekreporter.com/.

Άρχισε να παίζει σε έργα που θεωρούνται κλασικά (του Χένρικ Ίψεν, Ουίλιαμ Σαίξπηρ) και σε αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, σηματοδοτώντας μερικές από τις πρώτες του επιδρομές στον επαγγελματικό κόσμο της υποκριτικής. Στη συνέχεια στράφηκε στον κόσμο του κινηματογράφου, αλλά δεν εγκατέλειψε τελείως το θέατρο. Περιστασιακά έπαιξε και σε έργα όπως το «The Idiot» του Φέοντορ Ντοστογιέφσκι.

Κέρδισε μερικούς μικρούς ρόλους σε ελληνικές ταινίες πριν από το 1952, χρονιά που σημείωσε την επιτυχία της ταινίας «Νεκρή Πόλη» σε σκηνοθεσία Φρίξου Ηλιάση. Η ταινία γνώρισε διεθνή επιτυχία, καθώς παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και η Ειρήνη Παπάς βρήκε την ευκαιρία να συνεχίσει την καριέρα της.

Τράβηξε την προσοχή των παραγωγών του Χόλιγουντ, αλλά αν και η πρώτη της εμφάνιση σε μια αμερικανική ταινία – «The Man from Cairo» (1953) – ήταν απογοητευτική, γρήγορα ανέβηκε στην κορυφή του καστ. Στο «Ttribute to a Bad Man» (1956), έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Jocasta Constantine, στο πλευρό του James Cagney.

Έφτασε διεθνή φήμη με ταινίες όπως «The Guns of Navarone» (1961, σκηνοθεσία J. Lee Thompson), «Zorba the Greek» (1964, σκηνοθεσία Michael Cacoyannis) και «Z» (1969, σκηνοθεσία Κώστα-Γαβρά). ).

Επίσης μετέφρασε αρχαίες ελληνικές τραγωδίες στη μεγάλη οθόνη, μέσα από τους χαρακτήρες της Έλενας στο «The Troyan Women» (1969, σκηνοθεσία του Μιχαήλ Κακογιάννη), όπου πρωταγωνίστησε με την Katharine Hepburn και της Clytemnestra στην «Ιφιγένεια» (1977, σε σκηνοθεσία Michael). Κακογιάννης). . Ερμήνευσε τον ρόλο της Αικατερίνης της Αραγονίας στο «Anne of a Thousand Days» (1969, σε σκηνοθεσία Charles Jarrott) δίπλα στον Richard Burton και τη Geneviève Bujold.

Το 1967, η στρατιωτική δικτατορία που ήρθε στην εξουσία στην Ελλάδα έστειλε την Ειρήνη Παπά στην εξορία. Έζησε στην Ιταλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Νέα Υόρκη, μέχρι το 1974, όταν επέστρεψε στην πατρίδα του.

Η φιλμογραφία της ηθοποιού περιλαμβάνει επίσης αξιόλογους τίτλους, όπως “Il Disertore” (1983), “The Assisi Underground” (1984), “Into the Night” (1985), “High Season” (1987), “Sweet Country” ( 1987), “Cronaca di una morte annunciata” (1987), “Le banquet” (1989), “Island” (1989), “Lettera Da Parigi” (1992), “Πάνω, κάτω και πλαγιος” (1993), ” Jacob” (1994), “Party” (1996), “Inquietude” (1998), “Yerma” (1998), “The Odyssey” (1997), “Captain Corelli’s Mandolin” (2001), με βάση την ιστοσελίδα https: / / www.cinemagia.ro/.

Έπαιξε έναν τελευταίο ρόλο στην ταινία “A Talking Picture” του Manoel de Oliveira (Πορτογαλία), μαζί με τους John Malkovich, Catherine Deneuve, Stefania Sandrelli, ταινία στην επίσημη επιλογή στις Κάννες το 2003.

Η Ειρήνη Παπάς εντυπωσίασε και με τα φωνητικά της προσόντα. Ο δίσκος «Τα τραγούδια του Θεοδωράκη», που κυκλοφόρησε το 1969, ερμηνεύτηκε στα ελληνικά σε στίχους Μιχάλη Κακογιάννη. Το 1979 κυκλοφόρησε το σόλο άλμπουμ «Ωδές», επωφελούμενο από τη μουσική και, εν μέρει, τη σύνθεση του Έλληνα καλλιτέχνη Βαγγέλη. Ακολούθησε η κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ στην ίδια μορφή με τίτλο “Rapsodies” (1986), σύμφωνα με το https://www.imdb.com/.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Ειρήνη Παπάς έχει λάβει πολλά βραβεία σε φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων αναφέρουμε: την καλύτερη ηθοποιό για την ταινία «Ηλέκτρα» (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1962), την καλύτερη ηθοποιό για την ταινία «Les Troyennes» (Εθνικό Συμβούλιο of Review, 1971), Flaiano Lifetime Achievement Theatre Award (1993), Golden Arrow Award (Hamptons International Film Festival, 1993), Lifetime Achievement Award (Madrid National Arts Institution, 2000).

Η ηθοποιός έλαβε το βραβείο «Ευρωπαϊκή Γυναίκα της Χρονιάς 2002» σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Βελγική Γερουσία. Η Ειρήνη Παπάς έλαβε αυτή τη διάκριση για τη συμβολή της στην προώθηση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημειώθηκε επίσης η πρωτοβουλία του για την επίτευξη μιας πλουραλιστικής Ευρώπης, βασισμένης στις κοινές πολιτιστικές αξίες των λαών της.

Το 2009 έλαβε το Χρυσό Λέοντα για ολόκληρη την καριέρα του στα εγκαίνια της 40ης διοργάνωσης της Μπιενάλε Θεάτρου της Βενετίας. «Σε 50 χρόνια καριέρας, η Ειρήνη Παπάς έγινε (…) σε όλο τον κόσμο σύμβολο και εκπρόσωπος της μεσογειακής κουλτούρας και μάλιστα η ενσάρκωση της δύναμης της ελληνικής τραγωδίας», σύμφωνα με δελτίο τύπου της Μπιενάλε.

Το 2018 ανακοινώθηκε ότι η ηθοποιός έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ, μια ασθένεια με την οποία είχε διαγνωστεί πριν από πέντε χρόνια, το 2013, σύμφωνα με το site https://greekreporter.com/.