Ο Νικολάι Μπάντεν Φρέντερικσεν θα έπρεπε να είχε κλωτσήσει τον πέντε φορές νικητή της Χρυσής Μπάλας από την Πορτογαλία, Κριστιάνο Ρονάλντο της Ρεάλ Μαδρίτης ή τον Πάουλο Ντιμπάλα της εθνικής Αργεντινής – έκτοτε επιθετικός άλλου παγκόσμιου πρωταθλητή – από την ομάδα, δεν ήταν έκπληξη που η ομάδα του Τορίνο τον πέρασε τελικά στην Ολλανδία. Μετά τη Φορτούνα Σιτάρντ, ο επιθετικός, ο οποίος παραχωρήθηκε δανεικός στην αυστριακή WSG Tirol, κατέληξε στην ολλανδική Vitesse το 2021, από όπου δόθηκε δανεικός στη Ferencváros. Παραδόξως, ένα από τα μεγαλύτερα δυνατά σημεία του Nikolai Baden Frederiksen είναι ότι σουτάρει καλά από απόσταση, όταν η μπάλα πέσει στο αριστερό του πόδι, αμέσως εκτιμά πού βρίσκεται το γκολ. Δανοί δημοσιογράφοι έχουν περιγράψει το ποδόσφαιρό του με δύο λέξεις: ισχυρό και άμεσο. Το ένα τρίτο των γκολ του το πετυχαίνει έξω από την περιοχή του πέναλτι και τα υπόλοιπα σχεδόν αποκλειστικά από την περιοχή απέναντι από το τέρμα. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μήπως σας αποσπάσει τίποτα στην ουγγρική πρωτεύουσα, παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι εξαιρετικά επαγγελματίας. Ο σημαντικότερος σύμβουλός του είναι ο πατέρας του, Torben Frederiksen, ο οποίος ήταν επιθετικός της Odense Boldklub τη δεκαετία του ’80.

Ακόμα και όταν του συστάθηκε, ήταν πραγματικός οικογενειάρχης. Βλέποντας τη κυκλοθυμική του εμφάνιση, πολλοί άνθρωποι στο δρόμο μπορεί να τον φοβούνται, αλλά σίγουρα δεν θα πηδούσε στην αρχή λόγω της ευαισθησίας της ψυχής του. Συγκριτικά, η Myenty Abena ζει και πεθαίνει για την οικογένειά της, αφού υπέγραψε το συμβόλαιό της, πρώτα σήκωσε τη φανέλα της Fradi, μετά αγκάλιασε τον εγγονό και την εγγονή της, οι οποίες πόζαραν στις κάμερες με τα αυτιά από το στόμα μέχρι τα νύχια. Η σύζυγός του και τα παιδιά του είναι δίπλα του στις εξέδρες σε κάθε παιχνίδι – αυτό συνέβαινε στον πρώην σταθμό του, στη Μπρατισλάβα, και τώρα και στο Groupama Arena – εκτός από αυτούς, το λιοντάρι που κρέμεται από τον γιακά του είναι το φυλαχτό του. Γεννήθηκε στο Παραμαρίμπο, την πρωτεύουσα του Σουρινάμ, μια πρώην ολλανδική αποικία στη βορειοανατολική Νότια Αμερική, και οι γονείς του τον μεγάλωσαν στη φτώχεια, αλλά με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη. Παίζει ποδόσφαιρο από το σχολείο και πάντα είχε μεγάλη επιθυμία να ζήσει και να αθληθεί στην Ευρώπη μια μέρα. Υπήρχε μια ενδιαφέρουσα ιστορία για αυτόν στη Σλοβακία, όταν το 2019 αποδοκιμάστηκε από Σλοβάκους οπαδούς ενώ έπαιζε για τη Σπαρτάκ το Μεγάλο Σάββατο, την οποία επέστρεψε με ένα πλατύ χαμόγελο. Λίγους μήνες αργότερα, υπέγραψε ο Σλόβαν και γρήγορα έγινε αγαπημένος των οπαδών της Μπρατισλάβα. Το ματς τότε του πήγε τόσο καλά που κλήθηκε και στην εθνική ομάδα του Σουρινάμ. Έκανε το ντεμπούτο του στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου εναντίον των Νήσων Κέιμαν πριν από δύο χρόνια και έκτοτε έχει εμφανιστεί άλλες επτά φορές για την εθνική ομάδα. Πρότυπό του είναι ο Ολλανδός αμυντικός Βίρτζιλ φαν Ντάικ, ο οποίος παίζει ποδόσφαιρο στη Λίβερπουλ – και μια μέρα θα ήθελε να τον βλέπουν και ως πρότυπο για τα παιδιά του Σουρινάμ. Νοιάζεται τόσο πολύ για αυτά που πρόσφατα άρχισε να γράφει ένα βιβλίο.
“Γράφω το βιβλίο μου κυρίως για παιδιά δώδεκα έως δεκαεπτά ετών. Αυτή η περίοδος είναι η πιο δύσκολη, το ξέρω από τη δική μου εμπειρία. Πριν ενηλικιωθούν, πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα, τα οποία μερικές φορές είναι τα πιο δύσκολα να αντιμετωπίσουν ψυχικά. θέλω να τους δώσω συμβουλές».