Το μοντέλο πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, προσαρμοσμένο μόνο στην περίοδο των άκρων, έχει αποδοκιμαστεί και ως τρόπος διακυβέρνησης και ως τρόπος αντιπολίτευσης – Αυτό δείχνουν τα ποσοστά που συγκέντρωσαν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Στις εκλογές του 2019, οι πολίτες καταψήφισαν ξεκάθαρα μια κυβέρνηση (αυτήν της ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχε μετεωρητική άνοδο κατά την κρίση του δημόσιου χρέους, αλλά που έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα ενός ακόμη χειρότερου που είχε ως αποτέλεσμα τη διοργάνωση δημοψήφισμα για έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και με τη θέσπιση ελέγχων στις κινήσεις κεφαλαίων, ν.μτφρ.). Στις εκλογές του 2023, οι πολίτες απέρριψαν συντριπτικά ένα είδος αντιπολίτευσης.

Η διαφορά φαίνεται κεφαλαιώδης και η επιλογή, τουλάχιστον όσον αφορά το δεύτερο μέρος, ασυνήθιστη. Στις δημοκρατίες, κατά γενικό κανόνα, αυτός που κυβερνά κρίνεται.

Αλλά δεν ήταν έτσι. Και όχι γιατί αυτό που απορρίφθηκε και στις δύο περιπτώσεις είναι η εναλλαγή της εξουσίας ενός κόμματος με ένα άλλο, αλλά αυτό που απορρίπτεται είναι ένα μοντέλο άσκησης πολιτικής.

Απορρίπτεται το μοντέλο της μόνιμης σύγκρουσης με την πραγματικότητα, μοντέλο συστηματικής καχυποψίας, μόνιμης εχθρότητας, αλλά και αντισυστημικής βρεφικής συμπεριφοράς. Αυτό το μοντέλο μάλλον ήταν κατάλληλο για ακραίες εποχές, όπως αυτές που έζησε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια της χρεοκοπίας της.

Πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα

Δεν είναι τυχαίο, όμως, ότι αυτό το μοντέλο άρχισε να απορρίπτεται από τους πολίτες αμέσως μετά το τέλος των «ψευδαισθήσεων» που πουλούσε και με τη δήθεν «συνθηκολόγηση» (υπογραφή από τον ΣΥΡΙΖΑ ενός νέου προγράμματος οικονομικής διάσωσης της Ελλάδας, ενώ η το κόμμα ήταν ο μεγαλύτερος μαχητής σε προηγούμενα προγράμματα n.trad). Δηλαδή από τις αρχές του 2016.

Κατά τη διάρκεια αυτών των επτά ετών, η χώρα αντιμετώπισε τρεις μεγάλες απειλές. Ένα σε εθνικό επίπεδο, που προσπάθησε να σταθεί στα τουρκοελληνικά σύνορα στον Έβρο ποταμό (η πίεση που ασκείται στα σύνορα από τα μεταναστευτικά κύματα που ενθαρρύνει η Τουρκία ν.μτφρ.). Κρίση υγείας που προκλήθηκε από την πανδημία του κορωνοϊού. Και μια ενεργειακή κρίση που δημιουργήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Σίγουρα δεν ήταν μια φυσιολογική στιγμή. Η κοινωνία, ωστόσο, συνέχιζε να αναζητά μια υπόσχεση και έναν τρόπο για να επιστρέψει στην κανονικότητα, κάτι που υπό αυτές τις συνθήκες μπορούσε να εξασφαλιστεί μόνο με μια αίσθηση διοικητικής επάρκειας.

Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα των εκλογών, το κόμμα που κέρδισε πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό με διοικητικές δεξιότητες για τη διαχείριση κρίσεων της κυβέρνησης. Το ηττημένο κόμμα κατηγορήθηκε, με τη μορφή συλλογικής αποδοκιμασίας, ότι αντιτάχθηκε ακριβώς στην κανονικότητα.

Το παιχνίδι που έπαιξε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαφώνησε με την επέκταση του προστατευτικού φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα, φλέρταρε με τα αντιεμβόλια, υιοθέτησε ένα εκλογικό σύστημα για να υποστηρίξει μόνο την πρόταση για νέους τύπους διακυβέρνησης και πήγαινε εκεί αμφισβήτησε την εκλογική διαδικασία και προσπάθησε να συσπειρώσει τις φωνές της πιο απεχθούς εκδοχής της ακροδεξιάς (ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσχώρησε στην πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας και την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ για νομική απαγόρευση συμμετοχής της ακροδεξιάς στις εκλογές κόμμα που δημιουργήθηκε από τη φυλακή από πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής – κόμμα που επίσης κηρύχθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια εγκληματία οργάνωσης (ν.μτφρ.).

Οι επιθέσεις στη μεσαία τάξη, τα συμπληρωματικά νομίσματα (προτάσεις για υιοθέτηση τοπικών νομισμάτων εναλλακτικών του ευρώ, ν.μτφρ.) και η τοξικότητα στον δημόσιο λόγο έδειξαν ότι, αν και σε πλήρη ασυμφωνία με τις επιθυμίες και τις αγωνίες της κοινωνίας, το μοντέλο του πάρτι η πολιτική δεν έχει αλλάξει.

Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Δεν είναι πλέον η ώρα για ακρότητες. Είναι κεντρική περίοδος διακοπών. Και αυτές οι εποχές φάνηκαν στις κάλπες από τα ποσοστά που πήρε η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ – κεντροδεξιά), αλλά και το ΠΑΣΟΚ (κεντροαριστερά) που φιλοδοξεί πλέον να επιστρέψει στη θέση του άλλου πόλου όχι μόνο του πολιτικού συστήματος. , αλλά και της κανονικότητας.

πηγή: RADOR / tovima.gr