Μια παλιά παράδοση λέει ότι την ημέρα του Αγίου Στεφάνου είναι καλό να φέρουμε στο σπίτι την εικόνα που αντιπροσωπεύει αυτόν τον μάρτυρα, τον άγιο που βοηθάει τους Χριστιανούς που έχουν προβλήματα υγείας, αλλά και αυτούς που έχουν από καιρό κρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους ανθρώπους.

Κατά την παράδοση λέγεται επίσης ότι για την ανάπτυξη του σπιτιού και την υγεία των ασθενών ή τραυματισμένων αγαπημένων προσώπων, καλό είναι στις 27 Δεκεμβρίου να προσφέρεται η εικόνα του Αγίου Στεφάνου ή ένα νέο αναμμένο κερί.

Την ημέρα αυτή τιμάται η μνήμη των χριστιανών που πέθαναν σε δραματικές συνθήκες σε εκκλησίες και μοιράζονται δέματα τροφίμων σε όσους φέρουν το όνομα του Αγίου Στεφάνου.

Σε ορισμένες περιοχές της Muntenia, παρασκευάζονται ψωμιά Ştefan, στρογγυλού σχήματος και από ζύμη παρόμοια με αυτή του κουλουριού. Επικαλυμμένα με μέλι, αυτά τα στρογγυλά ψωμιά θυμίζουν τις πέτρες που σκότωσαν τον Άγιο Στέφανο. Μετά τον αγιασμό από τον ιερέα, στην εκκλησία, μοιράζουν ελεημοσύνη σε φτωχά παιδιά.

Λέγεται επίσης ότι αυτή την ημέρα οι άνθρωποι που μαλώνουν πρέπει να συμφιλιωθούν.

Το όνομα είναι ελληνικής προέλευσης – Στέφανος – και σημαίνει «στεφάνι», «γιρλάντα», «στεφάνι». Στη χώρα μας τα βαπτιστικά ονόματα είναι Ştefan και Ştefania ή Ştefana και τα παράγωγά τους Fane, Fănel, Fănica, Făniţă και Fana.

Ο Στέφανος ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού Χριστού, που τον ακολουθούσε παντού και παρακολούθησε τις πράξεις του από πρώτο χέρι. Καταδικάστηκε σε θάνατο το 33 μ.Χ. από τις εβραϊκές αρχές, ανοίγοντας το δρόμο για μια εντυπωσιακή σειρά χριστιανών μαρτύρων που τιμωρήθηκαν για την πίστη τους.

Ο Άγιος Στέφανος ήταν εκλεκτής φυλής και καταγόταν από τη φυλή του Αβραάμ. Η αποστολή του Αγίου Στεφάνου ήταν να αποδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας, αυτός που είχαν προβλέψει οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Μέσω του ζήλου και της πίστης του, ο Θεός τον προίκισε με τη δύναμη να κάνει θαύματα. Διαθέτοντας τη θεία χάρη των θαυμάτων, που συχνά συνόδευε τα κηρύγματά του, ο Άγιος Στέφανος προκάλεσε την οργή των εβραϊκών αρχών, που τον κάλεσαν ενώπιον του Σανχεντρίν, του δικαστηρίου των αρχαίων Εβραίων, κατηγορώντας τον για βλασφημία, τότε τιμωρούμενο. με το θάνατο, αλλά και με το γεγονός ότι παραβαίνει το νόμο του Μωυσή.

Ενώπιον του Σανχεντρίν, ο Στέφανος παρουσίασε τα ισχυρά επιχειρήματά του από τις Γραφές, δείχνοντας ότι ο νόμος εκπληρώνεται μέσω του Χριστού, δηλαδή μέσω του Μεσσία, εκείνου που είχαν προβλέψει οι προφήτες, αλλά δεν κατόρθωσε να πείσει τους δικαστές, αποβάλλοντας από το πόλη και χτυπημένο με πέτρες. Κατέρρευσε κάτω από το βάρος των βράχων που του πέταξαν, ο Στέφαν είχε ακόμα τη δύναμη, πριν πεθάνει, να ζητήσει συγχώρεση για τους δολοφόνους του: «Κύριε, μην τους καταλογίσεις αυτή την αμαρτία».

Ο Άγιος Στέφανος λιθοβολήθηκε στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Λαμβάνοντας υπόψη ότι εκείνη την εποχή ο λιθοβολημένος δεν μπορούσε να ταφεί στον οικογενειακό θόλο, εικάζεται ότι το σώμα του Αγίου Στεφάνου είχε τοποθετηθεί σε τάφο χριστιανού. Τα λείψανά του ανακαλύφθηκαν το 415, όταν ο ιερέας Luchian του Kefar-Gamala είχε ένα όραμα. Όταν ανακαλύφθηκαν τα λείψανά του, στον τάφο του ήταν γραμμένο «χιλιήλ», που στα εβραϊκά σημαίνει «στεφάνι», γιατί πήρε, τον πρώτο μεταξύ των χριστιανών, το στεφάνι του μαρτυρίου.