– Ήταν τρομοκρατημένος με αυτό που επρόκειτο να μου συμβεί. Στη συνέχεια, περιέργως, μετά από ένα χρόνο ελεύθερου επαγγέλματος, παρουσιάστηκε μια νέα ευκαιρία, ο Eger. Tibor Csizmadia Το έφτιαξα για πρώτη φορά με ρητή παρότρυνση του τότε γενικού διευθυντή, κάτι που έφερε και μια διαφορετική ματιά.

Μετά άλλα δέκα χρόνια, και μετά την αλλαγή διευθυντή, ήξερε ότι δεν του είχε μείνει κανένα. Αμέσως μετά, το 2012, τον προσέγγισαν το θέατρο Miskolc και το τότε καλλιτεχνικό συμβούλιο. Φιλί της Τσάμπα σκηνοθετημένη από αυτόν αργότερα Ατίλα Μπέρες τον αντικατέστησε στη θέση του διευθυντή.

– Εγώ και ο μικρός μου αδερφός, Τραμ του Πόθου, Σικάγο, Παίξτε ξανά, Σαμ: Ήμουν καλεσμένος σε αυτά τα έργα και ένιωσα ότι άξιζε να το δοκιμάσετε. Και μετά ήρθαν όλο και περισσότεροι ρόλοι. Τα πρώτα χρόνια, φοβόμουν πώς θα τα χειριστώ. Αλλά μετά από λίγο, δεν έχασα χρόνο πια ανησυχώντας, αλλά είπα ότι αν έρθει η δουλειά, έπρεπε να γίνει. Δεν φοβόμουν καθόλου τον Shylock πια, και ήταν μια από τις πιο εύκολες οντισιόν που είχα ποτέ. Είναι τόσο περίεργο που μερικές φορές δουλεύεις πολύ πάνω σε έναν ρόλο και δεν βγάζεις σχεδόν κανένα αποτέλεσμα, άλλες φορές δεν το προσέχεις καν και κάτι δημιουργείται και είναι εκεί και δεν χρειάζεται να πας στην κόλαση γι’ αυτό.

Ένα καλλιτεχνικό δόγμα

Μίλησε επίσης για την καλλιτεχνική του θρησκεία σε σχέση με τον Shylock:

– Κατά τη διάρκεια των προβών για το The Squid στη Βενετία, καθόμουν επίσης τις σκηνές των άλλων ηθοποιών για να καταλάβω τι έκαναν, γιατί το έκαναν και πού μπορούσα να σταθώ σε σύγκριση. Στην αρχή των περιόδων προβών, το μεγαλύτερο μυστήριο για μένα είναι πάντα για το τι, με ποιο στυλ και για τι θέλει να μιλήσει ο σκηνοθέτης. Είναι σημαντικό για μένα να καταλάβω.

Μου είπε ότι με τον Julcsi και Με τον Tibor Gaspar του αρέσει περισσότερο να παίζει μαζί.

– La Nóra, το παιχνίδι στο κάστρο: γνωριστήκαμε, εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον, δεν χρειάζεται να κάνουμε κύκλους. Δεν υπάρχει προσβολή αν κάτι δεν μας αρέσει και το εκφράζουμε. Στόχος είναι όλοι μας να εκτιμήσουμε το έργο και το κοινό να εκτιμήσει την παράσταση.
Η εμπειρία της πατρότητας, η κόρη του, Ζιζέλ Ελίζα. Παραδέχτηκε ότι αν είχε γίνει πατέρας όταν ήταν νεότερος, δεν θα ήταν τόσο συνειδητά υπομονετικός όσο τώρα.

– Αν είμαι μαζί του, τότε είμαι μαζί του, αν στο θέατρο, τότε στο θέατρο. Και τώρα λέω με ανάλαφρη καρδιά ότι δεν με νοιάζει να με καλέσουν στο τηλέφωνο: θα ερχόμουν σε ένα κάστινγκ, ας πούμε, για μια καθημερινή σειρά. Προτιμώ να είμαι με την οικογένειά μου, δεν θέλω περισσότερα, είμαστε χαρούμενοι.

Όταν ρωτήθηκε αν βασιζόταν στην πατρότητά του στη δουλειά του, ήταν διακριτικός.

– Ήταν περίεργο όταν ήμουν πατέρας σε μια παράσταση χωρίς να έχω κάνει ακόμα παιδιά. Βοηθάει τώρα, αλλά δεν θέλω να το χρησιμοποιήσω. Δεν αγγίζω όπλο γιατί, για παράδειγμα, αν κάτι πάει στραβά, πώς θα ήταν, πώς θα ένιωθα. Δεν θέλω να φανταστώ! Ειδικά για να χρησιμοποιήσεις αυτό το συναίσθημα στη σκηνή! Οχι αυτό.

Υπάρχει ένας μικρός ενθουσιασμός σε αυτό

Όσο για τους ρόλους του, είπε ότι υπάρχουν κάποιοι που είναι πολύ ωραίο να ξαναφανταστούμε, αλλά όχι απαραίτητα επειδή έγιναν τόσο καλά. Ταυτόχρονα όμως είναι πολύ σίγουρος γι’ αυτό, ήξερε να αποφεύγει να ξαπλώνει στη σκηνή.

– Δεν έχω τίποτα να ντρέπομαι. Και αν ποτέ ο Γκίζι επιστρέψει σε έναν από τους ρόλους μου σε μια ηχογράφηση, δεν φοβάμαι τι θα σκεφτεί γι’ αυτό. Είμαι καλά με τον εαυτό μου.

– Ναί. Πέρασα φανταστικά χρόνια εδώ. Μου έχουν συμβεί τόσα πολλά, καλά και κακά, βαθιά τραγικά και συγκινητικά. Αυτό ισχύει τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μου ζωή. Φοβάμαι, γιατί αυτό που αφήνουμε είναι ένα ασφαλές μικρό μέρος, αλλά ελπίζω, όπως όταν έφυγα από το Έγκερ, ότι θα έχω περισσότερα καλά χρόνια μπροστά μου.

Αποκάλυψε ότι θα μπορούσαν να είχαν φύγει πριν από ένα χρόνο, αλλά είπαν όχι για δύο λόγους, πρώτον γιατί ο Γκίζι θα έπρεπε να πάει άλλον έναν χρόνο εδώ στο νηπιαγωγείο και δεύτερον γιατί φοβήθηκαν ότι η ξαφνική αναχώρηση θα ήταν σαν κεραυνός εν αιθρία. Δεν ήθελαν να βάλουν τον εαυτό τους, τον Attila Béres, ή τους θεατές του Miskolc σε τέτοια κατάσταση που κυκλοφορούσαν φήμες: μάλωναν, προσβλήθηκαν. Γι’ αυτό ζήτησαν από τη Θάλεια να πάει εκεί μόνο ως καλεσμένος στην αρχή, την επόμενη σεζόν θα έχουν δύο παραστάσεις εκεί, εκ των οποίων μία μαζί.

– Και τότε ίσως έχουμε χρόνο να επιστρέψουμε εδώ. Ελπίζω να λειτουργεί. Είμαι λίγο νευρικός, αλλά μας εμπιστεύομαι. Ας είμαστε πάντα σε θέση να παίρνουμε τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις – και ελπίζουμε ότι η ζωή θα μας δώσει ό,τι μπορεί!