Οι εποχές που οι θεοί του χάντμπολ ήταν Ρουμάνοι έχουν περάσει προ πολλού. Κάποιοι λένε ότι η οπισθοδρόμηση ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970, άλλοι ότι αμέσως μετά την Επανάσταση. Εμείς πάντως είμαστε στα βιβλία ρεκόρ. Αυτή είναι η ιστορική επίδοση της εθνικής ομάδας ανδρών, η οποία το 1974 έγινε η πρώτη στον κόσμο που θριάμβευσε 4 φορές σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Έκτοτε, υπήρξαν αξιοσημείωτες επιτυχίες: ασημένια μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, χάλκινα μετάλλια στη Μόσχα το 1980 και στο Λος Άντζελες το 1984. Το τελευταίο σπουδαίο αποτέλεσμα είναι το χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990.

Πρακτικά μέχρι την Επανάσταση η Ρουμανία έδινε μαθήματα χάντμπολ σε Γαλλία, Ισπανία, ακόμα και Γερμανία, ομάδες που μας κέρδισαν σήμερα με 10 γκολ και πάνω. Οι λόγοι για την παρακμή αυτού του αθλήματος στη Ρουμανία είναι πολλοί, αλλά δεν αποτελούν το αντικείμενο αυτού του άρθρου.

Να σημειωθεί ότι η Ρουμανία δεν έχει φτάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1992 στη Βαρκελώνη, όταν κατέλαβε την 8η θέση σε 12 ομάδες. Στη μετά την επανάσταση, είχαμε 4 σποραδικές συμμετοχές σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (η τελευταία στη Σουηδία το 2011, μια ντροπιαστική 19η θέση σε 24 ομάδες) και 2 ευρωπαϊκές συμμετοχές τη δεκαετία του ’90 όταν έπαιζαν οι alde Buligan, Dobrescu ή Dedu.

Τώρα, μετά από 27 χρόνια, η Ρουμανία θα είναι και πάλι παρούσα στον ηπειρωτικό ανταγωνισμό.

Ενώ ήταν μια αξιοσημείωτη επιτυχία, πολλοί γύρισαν την πλάτη τους, κάτι που δικαίως ενόχλησε τον Ισπανό προπονητή της Ρουμανίας και πρωταθλητή Ντιναμό Βουκουρεστίου Τσάβι Πασκουάλ.

Οι κιβίτες στις πολυθρόνες λένε ότι η Ρουμανία είχε τον πιο προσιτό όμιλο στα προκριματικά, ότι κέρδισε μόνο δύο νίκες σε έξι αγώνες, ότι ακόμη και στο τελευταίο στάδιο δεν κατάφερε να κερδίσει έναν μέτριο αντίπαλο, την Ουκρανία και ότι προκρίθηκε μόνο λόγω του παιχνιδιού αποτελεσμάτων.

Ομολογουμένως, η Αυστρία δεν μας βοήθησε να μπούμε στη Σένγκεν, αλλά μας βοήθησε να κερδίσουμε τα εισιτήριά μας για τον αγώνα στη Γερμανία, από τον ερχόμενο Ιανουάριο, νικώντας τα Νησιά Φερόε, μπροστά στα οποία οι τρικολόρ γνώρισαν μια ιστορική ήττα επί μήνες. Έτσι, 3 ομάδες, αυτές της 2ης, 3ης και 4ης θέσης είχαν από τέσσερις βαθμούς η κάθε μία, αλλά οι τρικολόρ προηγήθηκαν με τη διαφορά τερμάτων και πήραν την πρόκριση, που θα έπρεπε να μας χαροποιεί.

Αλλά μάλλον μετά από τόσα χρόνια αποτυχιών δεν ξέρουμε καν πώς να είμαστε ευτυχισμένοι πια.

Σε χρόνια από τώρα κανείς δεν θα αναρωτιέται πώς έγινε η πρόκριση, ούτε ότι η διεθνής ομοσπονδία αύξησε τις θέσεις, ώστε να προκριθούν σχεδόν όλοι.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία, όπου η Ρουμανία έχασε από την Ουκρανία, ο κόουτς Τσάβι Πασκουάλ προβληματίστηκε με όσα γράφτηκαν αρνητικά στον Τύπο. Δεν κατάλαβε γιατί οι Ρουμάνοι δεν χαίρονται που η εθνική ομάδα προκρίθηκε σε τελικό τουρνουά μετά από 28 χρόνια διακοπής.

Αν και γνωρίζει καλά τα ρουμανικά, ο Πασκουάλ μίλησε στη γλώσσα του Θερβάντες, προκειμένου να γίνει καλύτερα κατανοητό το μήνυμά του:

“Ολοκλήρωσα τον στόχο και όλοι είναι εξοργισμένοι. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα. Αν δεν προκριθούμε είναι κακό, και τώρα που προκριθήκαμε είναι ακόμα κακό.Έπρεπε να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι με διαφορά 10 γκολ σαν να παίζαμε τα τελευταία 20 χρόνια σε κάθε τελικό τουρνουά. Το επίπεδό μας είναι αυτό που είναι και θα προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε αυτό το επίπεδο. Αν προκριθήκαμε, δεν είναι ακόμα καλό. Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια…», καταγγέλλει ο Ισπανός.

Αν και βρίσκεται στη χώρα μας εδώ και αρκετά χρόνια, ο Πασκουάλ δεν κατάλαβε ότι στη Ρουμανία είναι εξίσου καταραμένος, ως ξένος ή ως Ρουμάνος, είτε έχει καλά αποτελέσματα είτε όχι.

Ο Ισπανός θα πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και ανεμελιά και όταν επιστρέψει στην πατρίδα του μετά την ευρωπαϊκή διοργάνωση όπου η Ρουμανία θα καταταχθεί, σε ποσοστό 99%, στις τελευταίες θέσεις. Γιατί η Ρουμανία δεν σημαίνει πλέον τίποτα στο χάντμπολ σήμερα. Απλώς ένας καλός εκπαιδευτικός συνεργάτης. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης στα ρουμανικά και τα ισπανικά.