Η σημερινή διαμαρτυρία ανακοινώθηκε από το Ουγγρικό Επιμελητήριο Επαγγελματιών Υγείας (MESZK) για να επιστήσει την προσοχή στη μη βιώσιμη κατάσταση όλων των εργαζομένων στον τομέα της υγείας. Αν και υπάρχει εδώ και καιρό διαμαρτυρίες για συγκεκριμένα θέματα υγείας, το σύστημα υγείας και η κατάσταση των εργαζομένων του βρίσκονται στην ατζέντα της ουγγρικής δημόσιας ζωής σχεδόν συνεχώς τα τελευταία χρόνια.

Το 2015, η Mária Sándor, η οποία έγινε διάσημη ως η «μαυροφορεμένη νοσοκόμα», ήταν από τις πρώτες που τράβηξαν την προσοχή στο θέμα και ως εκ τούτου έπαιρνε ένα διαρκή υπαρξιακό ρίσκο.

Στις αρχές του 2015, έγινε μια εμβληματική μορφή διαμαρτυρίας από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας που πήγε στη δουλειά με μαύρο φόρεμα να επιστήσει την προσοχή στη μιζέρια των υπηρετών, τις απλήρωτες υπερωρίες και τις βασανισμένες νοσοκόμες στα άκρα. Κάλεσε τους συναδέλφους του νοσηλευτές να προβούν σε παρόμοια δράση. υποστηρίζεται.

Αργότερα, ένα ολόκληρο κίνημα χτίζεται γύρω από τη Mária Sándor, αλλά την ίδια στιγμή οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται στη συνοδεία της. Το Ουγγρικό Επιμελητήριο Επαγγελματιών Υγείας –η ίδια οργάνωση που διοργανώνει την τρέχουσα διαμαρτυρία– τον ​​Ιούλιο του 2015 λόγω ύποπτων ηθικών παραπτωμάτων μήνυσε τη νοσοκόμαπου ήταν ακόμη μέλος της οργάνωσης εκείνη την εποχή. Το τμήμα διαπίστωσε ότι ο Σάντορ παραβίασε τους κανόνες του Κώδικα Δεοντολογίας για τους Επαγγελματίες Υγείας «κάνοντας δηλώσεις μέσω ορισμένων καναλιών επικοινωνίας».

Αν η Επιτροπή της Βουλής είχε κρίνει ένοχο τον Σάντορ, μπορεί να είχε χάσει ακόμη και τη δουλειά του, αλλά αμέσως μετά. η διαδικασία δεοντολογίας έχει αποσυρθεί.

Ο Zoltán Balogh, πρόεδρος της MEKSZ, τόνισε ότι η διαδικασία δεν κινήθηκε με πολιτική εντολή, αλλά επειδή η Mária Sándor είχε κάνει δηλώσεις κατά της οργάνωσής τους ότι δεν μπορούσε να φύγει χωρίς λέξη. Σύμφωνα με τον πρόεδρο, ήθελαν να χειριστούν το θέμα μέσα στην οργάνωση, δεν ήθελαν να είναι «τσι-μαλακό κόμμα-πολιτική» – αλλά δυστυχώς αυτό ακριβώς έγινε. Εξήγησε την απόλυση λέγοντας ότι ο ίδιος και οι 20 περιφερειακοί ηγέτες του επιμελητηρίου έλαβαν μια απειλητική επιστολή που του έδινε τελεσίγραφο 72 ωρών και, ως πατέρας τριών παιδιών, δεν μπορούσε να ρισκάρει κάποιον που θα εξαργυρώσει την απειλή. Τον Αύγουστο του 2015, ο Σάντορ παραιτήθηκε από τη Βουλή.

Zoltan Balogh είπε αργότεραότι δεν έβλεπε καμία σχέση με όσα συνέβαιναν εκείνη την εποχή, όπως είπε: έπρεπε να διαταχθεί έρευνα λόγω παραβίασης των αρχών που ορίζονται στον κώδικα δεοντολογίας τους.

Μεταξύ 2015 και 2017, ο Sándor οργάνωσε ή συμμετείχε σε πολλές διαδηλώσεις ως ομιλητές: τον Απρίλιο του 2015, νοσοκόμες ντυμένες στα μαύρα και οι συμπαθούντες τους οργάνωσαν ένα πολιτικό κίνημα στη Normafa, από όπου στη συνέχεια προσχώρησαν στην κατοικία του János Áder. περπάτησαν. Το Ουγγρικό Επιμελητήριο Επαγγελματιών Υγείας οργάνωσε μια μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρία αμέσως μετά, στις 12 Μαΐου οργάνωσεΣτην εκδήλωση μίλησε και η Mária Sándor. Ως αποτέλεσμα των διαμαρτυριών, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις τον Μάιο του 2015 στο υπουργείο, όπου επιτεύχθηκαν κάποια αποτελέσματα, αλλά το αίτημά τους σε 12 σημεία της αναφοράς τους δεν έλαβαν καμία απάντηση. Στις 29 Μαΐου, κοινωνικοί λειτουργοί μια μάζα άνω των πέντε χιλιάδων ανθρώπων παρέλασε με μαύρο φόρεμα με τη συμμετοχή της Mária Sándor από το Kodály körönd στο Kossuth tér, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση στον κλάδο. Στις 2 Σεπτεμβρίου, ο Sándor και μερικοί από τους συντρόφους του σε όλο το πλάτος έκλεισε τη γέφυρα της Ελίζαμπεθ, επιτρέπονταν μόνο λεωφορεία. Για την ενέργεια αυτή του επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 HUF για δύο ημέρες δημοσίων έργων ξεκινάει. Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2016 μίλησε ο Sándor σε επιδείξεις δασκάλωνστη συνέχεια, την 1η Ιουλίου, ημέρα Semmelweis, με την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, μια 12ωρη διαδήλωση οργάνωσε αντί του Kossuth, που προσέλκυσε χιλιάδες ανθρώπους.

Η φιγούρα της Mária Sándor έχει γίνει μέχρι στιγμής ουσιαστικά εικόνα, αλλά τον Φεβρουάριο του 2017 απόπειρα αυτοκτονίας, γιατί δεν άντεχε τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις γύρω του. Η νοσοκόμα ήθελε ήδη να φύγει από τη δημόσια ζωή, αλλά τελικά έμεινε. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας του, είπε, «Δεν είμαι σωστός ηγέτης. Πιστεύω σε όλους, τότε συνειδητοποιώ ότι οι άλλοι θέλουν να το χρησιμοποιήσουν μόνο για τους δικούς τους σκοπούς. Νόμιζα ότι οι άνθρωποι ήταν καλοί. Κατάλαβα ότι δεν ήταν. Οι περισσότεροι είναι εγωιστές ακριβώς λόγω της φτώχειας στην οποία ζουν: λόγω της συνεχούς στέρησης, λόγω της συνεχούς αδικίας. »