Οι ηγέτες της εκκλησίας επισκέπτονται έναν προσφυγικό καταυλισμό στο νησί, στη συνέχεια προσεύχονται μαζί και υπογράφουν κοινή δήλωση. Στη συνάντηση θα παραστούν και οι αρχηγοί του ελληνικού κράτους, ο Πρόεδρος Προκόπης Παυλόπουλος και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Ελληνικές ειδησεογραφικές πηγές αναφέρουν ότι της απόφασης είχε προηγηθεί μια απελπισμένη έκκληση του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Ιερώνυμου: «Κάποιος να μας βοηθήσει για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε!». Στη συνέχεια ο αρχηγός της Ελληνικής Εκκλησίας έστειλε επιστολή στους Ευρωπαίους ηγέτες και τους ηγέτες των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ζητώντας τους να εμπλακούν περισσότερο σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, που είναι «το δράμα όλης της Ευρώπης».

Ο Έλληνας αρχιεπίσκοπος είχε ήδη επισκεφθεί πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά, όπου μοίρασε τρόφιμα και κουβέρτες σε συνεργασία με εθελοντές ελληνικών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Εκτός από την Ορθόδοξη, η τοπική Caritas εργάζεται και για τους πρόσφυγες, σε συνεργασία με οργανώσεις της Caritas σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Η κοινή επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου Α' και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου στο νησί της Λέσβου είναι συμβολικής σημασίας: εφιστά την προσοχή σε αυτή τη χώρα που έμεινε μόνη, που πρέπει μόνη της να αντιμετωπίσει μια δραματική κατάσταση από τη Λέσβο έως την Ειδομένη.

Στις αρχές Απριλίου, στην αρχή της έναρξης ισχύος της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τουρκίας, ο πατέρας Camillo Ripamonti, επικεφαλής του Κέντρου Astalli της Υπηρεσίας Προσφύγων των Ιησουιτών, δήλωσε: «Βρισκόμαστε μάρτυρες σοβαρής παραβίασης της ανθρώπινα δικαιώματα. δικαιώματα, εις βάρος των μεταναστών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να μην απαντά στο κύριο ερώτημα: πώς μπορούμε σήμερα να ζητήσουμε άσυλο στην Ευρώπη χωρίς να εμπιστευτούμε τη μοίρα μας σε διακινητές ανθρώπων; Η εμπορία ανθρώπων δεν μπορεί να νικηθεί στοχεύοντας θύματα. Είναι παράλογο να πρέπει να το επαναλάβουμε. Προς το παρόν, δεν υπάρχει νομική εναλλακτική…Σήμερα, εξήντα χρόνια δουλειάς για τα ανθρώπινα δικαιώματα ποδοπατούνται».

* * *

Τι συμβαίνει σήμερα σε αυτό το ελληνικό νησί που επισκέπτεται ο Άγιος Πατέρας; Δέκα χιλιόμετρα χωρίζουν την Τουρκία από τη Λέσβο, απ' όπου άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι επιβιβάζονται σε φουσκωτά σκάφη για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια. Ο Χριστιανική οικογένεια ανταποκριτές μιας ιταλικής καθολικής εβδομαδιαίας εφημερίδας επισκέφτηκαν το νησί και αναφέρθηκαν στην κατάσταση εκεί.

Εθελοντές αναζητούν τη θάλασσα όλη τη νύχτα στο κρύο, τον άνεμο και τον παγετό, πάντα έτοιμοι να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες. Στο σκοτάδι φαίνονται μόνο τα πράσινα και κόκκινα φώτα των σωστικών πλοίων της Frontex.

Κάθε μέρα, πολλοί άνθρωποι φεύγουν από την απέναντι ακτή με την ελπίδα στην καρδιά τους ότι μπορούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την πείνα και τη φτώχεια. Στο σκοτάδι, τα ραντάρ της τουρκικής ακτοφυλακής δεν εντοπίζουν αυτούς τους αδύναμους μικρούς χαμένους, που έσπευσαν να επιβιώσουν από ένα τέτοιο ταξίδι. Ο έλεγχος δίνεται σε έναν από τους επιβάτες, ακόμα κι αν δεν έχει ξαναπάει στη θάλασσα.

Το πρώτο σκάφος εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια των δημοσιογράφων. Αμέσως μετά, άνδρες με δάκρυα στα μάτια έφτασαν στην ακτή, γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά βοηθήθηκαν από εθελοντές. Αυτό που έβλεπαν συμβαίνει κάθε βράδυ: οι νέοι φωνάζουν από χαρά, οι άλλοι κλαίνε. Οι εθελοντές αφαιρούν τα βρεγμένα ρούχα και τα σωσίβια των παιδιών, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι αληθινά, αλλά γεμισμένα με χαρτόνι. Οι γυναίκες κάθονται κουρασμένες, κάποιες ψάχνουν τα παιδιά τους. Κάποια παιδιά χαίρονται, άλλα κοιτάζουν επίμονα, δεν μπορούν να κρατήσουν ούτε την καραμέλα με τα παγωμένα χέρια τους. Οι εθελοντές τα σκεπάζουν με πλαστική μεμβράνη. Μετά από μισή ώρα, φτάνουν τα λεωφορεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, τα οποία μεταφέρουν τους πρόσφυγες στη θέση υποδοχής που ονομάζεται Camp Moria: εδώ εγγράφονται και μεταφέρονται στους καταυλισμούς τους οποίους – ελλείψει επίσημης φροντίδας – διαχειρίζονται σε μεγάλο βαθμό ΜΚΟ .

Οι εθελοντές κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δυστυχώς οι τραγωδίες είναι αναπόφευκτες. Οι έγκυες γυναίκες βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση, όπως φαίνεται από το παράδειγμα ενός μωρού που γεννήθηκε σε σκηνή στον καταυλισμό Idomeny, η φωτογραφία του οποίου έκανε τον γύρο του παγκόσμιου Τύπου.

Η ελβετική Caritas υποδέχεται για δύο ή τρεις ημέρες σε ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο τους ανθρώπους που επηρεάστηκαν περισσότερο από το ταξίδι: παιδιά, ηλικιωμένους, άρρωστους. Εδώ, οι δημοσιογράφοι συναντούν τον Nidel, ο οποίος είναι μηχανικός. έφυγε από τη Συρία με τη γυναίκα και τον γιο του. Τα χρήματα για το ταξίδι τα συγκέντρωσε σε τέσσερα χρόνια ή 2.500 ευρώ το άτομο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, είχε δει τα πάντα, είπε, ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα, πτώματα στους δρόμους. Μετά από λίγο δεν το καταλαβαίνουμε πια… Για τη θαλάσσια διάβαση είπε ότι οι διακινητές με τα όπλα στα χέρια τους οδήγησαν στο σκάφος που η μηχανή του δεν λειτουργούσε, δεν λειτουργούσε σωστά, σταματούσε από ώρα σε χρόνος. . Πολλοί άνθρωποι αρρώστησαν στην πορεία.

Ο Ιμπραήμ καταγόταν από το Κομπάνι, την κουρδική περιοχή της Συρίας, με τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά του, που ήταν έγκυες σε δίδυμα, και άφησε τα άλλα τρία παιδιά του στο σπίτι, στη φροντίδα του παππού του, επειδή δεν τα βρήκαν, Ιρακινοί. -Τα τουρκικά σύνορα έκλεισαν στο μεταξύ…

Πηγή και φωτογραφία: Famigliacristiana.it

Ουγγρικό ταχυδρομείο
(ΕΤΣΙ)