Ανάλυση δημοσιεύσεων Καθημερινή (Ελλάδα), που ανέλαβε η Rador:
Μετά τη Βουλγαρία, ποια άλλη βαλκανική χώρα θα υποστεί την εκδίκηση του Πούτιν χρησιμοποιώντας φυσικό αέριο; Οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καθώς και εκείνες της Βόρειας Ευρώπης, εξαρτώνταν πλήρως από αυτή την κρίση από το ρωσικό αέριο, ιδιαίτερα εκείνες που είχαν συνδεθεί με τη Μόσχα επειδή ήταν μέρος του λεγόμενου «σοσιαλιστικού μπλοκ».
Προς το παρόν, το ρωσικό αέριο συνεχίζει να φτάνει στις χώρες των νότιων Βαλκανίων μέσω αγωγού φυσικού αερίου από την Ουκρανία και τη Μολδαβία, αλλά και μέσω του Turkish Stream. Μέσω της Βουλγαρίας, η οποία λειτουργούσε ως κόμβος διαμετακόμισης ενέργειας, το φυσικό αέριο διοχετευόταν στη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία και την Ελλάδα. Ωστόσο, η Βουλγαρία δεν λαμβάνει πλέον ρωσικό αέριο μετά τη λήξη της σύμβασης με την Gazprom, επειδή αρνήθηκε να πληρώσει σε ρούβλια. Ωστόσο, η διέλευση μέσω του δικτύου της σε άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία, επιτρέπεται. Όταν όμως λήξουν στο άμεσο μέλλον τα συμβόλαια με τη Ρωσία των προαναφερθέντων βαλκανικών χωρών και κληθούν να τα ανανεώσουν, τότε θα πρέπει να διαπραγματευτούν. Η Σερβία, λόγω των στενών της δεσμών με τη Μόσχα και μη μέλος της ΕΕ, που αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με τις κυρώσεις, θα μπορούσε να συμφωνήσει να πληρώσει σε ρούβλια για να συνεχίσει να λαμβάνει φυσικό αέριο, εφόσον η Βουλγαρία συνεχίζει να της επιτρέπει να χρησιμοποιεί το δίκτυο διαμετακόμισής της.
Με την Ελλάδα, που είναι οργανικά μέρος της δυτικής συμμαχίας, αλλά και με τη Βόρεια Μακεδονία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εάν η Μόσχα επιμείνει στις απαιτήσεις της για πληρωμή και δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα, θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες πηγές προμήθειας, ξεκινώντας από το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Έτσι, όλες εκείνες οι χώρες πέρα από τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας (καθώς και η Ρουμανία και η Μολδαβία, ίσως η Σλοβακία, ακόμη και η Ουκρανία αργότερα) κοιτάζουν νότια, προς τον τερματικό σταθμό LNG της Ρεβυθούσας και αργότερα από την Αλεξανδρούπολη.
Η Ελλάδα θα είναι ο αξιόπιστος πάροχος που θα κρατήσει ζωντανές τις αποταμιεύσεις τους. Η Ελλάδα καλύπτει ήδη τις ενεργειακές ανάγκες της Βουλγαρίας μετά τη διακοπή της ροής από τη Ρωσία και, σύμφωνα με τα σχέδια, ο αγωγός που μεταφέρει ρωσικό αέριο στη Βουλγαρία μέσω Ρουμανίας και Μολδαβίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση για την αποστολή αερίου από την Αλεξανδρούπολη σε αυτές τις χώρες.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επέλεξε να εκδικηθεί τη Βουλγαρία, όντας ο πιο ευάλωτος κρίκος στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και, γενικά, ο πιο αδύναμος κρίκος της δυτικής συμμαχίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η Βουλγαρία είναι μια χώρα που παραδοσιακά χωρίζεται σε φιλοδυτικές και φιλορωσικές χώρες και το χάσμα έχει πλέον διευρυνθεί με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση του Kiril Petkov τάχθηκε στο πλευρό της Δύσης και σκοπεύει να στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Από την άλλη πλευρά, ο φιλορώσος πρόεδρος Rumen Radev ακολουθεί μια προφανή φιλορωσική γραμμή, όπως και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (πρώην κομμουνιστικό), που είναι μέρος του κυβερνώντος συνασπισμού και απειλεί με αποχώρηση, κάτι που θα σήμαινε πτώση της κυβέρνησης. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η Μόσχα προσπαθεί να ενισχύσει αυτή τη ρήξη κόβοντας το φυσικό αέριο, αφενός για να τιμωρήσει την κυβέρνηση στη Σόφια και, αφετέρου, για να προκαλέσει πλήγμα στη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Μετάφραση: Carolina Ciulu
“Πρωτοπόρος του Διαδικτύου. Προβληματιστής. Παθιασμένος λάτρης του αλκοόλ. Υπέρμαχος της μπύρας. Νίντζα ζόμπι.”