Η ελληνική καθολική εκκλησία χτίστηκε στο Álmosd, μια πόλη στα σύνορα Ουγγαρίας-Ρουμανίας, το 1835, και η στέγη εκσυγχρονίστηκε για τελευταία φορά πριν από επτά χρόνια, χάρη στην οικονομική υποστήριξη ενός από τους πιστούς. Ωστόσο, μια πλήρης ανακαίνιση δεν ήταν δυνατή εδώ και δεκαετίες.
Η ενορία μόνωση θερμομόνωσης του κτιρίου, αντικατέστησε τις πόρτες και τα παράθυρα καθώς και ολόκληρο το ηλεκτρικό δίκτυο χάρη στα χρήματα που κέρδισαν από ευρωπαϊκούς και εθνικούς διαγωνισμούς.
Ο ναός στολίστηκε και εσωτερικά, προς μεγάλη χαρά των περίπου 350 πιστών, καθώς ανέκτησε την αρχική του λαμπρότητα στο εικονοστάσι και χάρη σε έναν από τους ενορίτες προστέθηκαν διακοσμητικά τζάμια ανάμεσα στα παράθυρα και τις πόρτες. Για τη γενναιόδωρη προσφορά του, ο László Markovits ευλογήθηκε από τον Πάπα Φραγκίσκο και αναγνωρίστηκε από την Αρχιεπισκοπή του Hajdúdorog.
Μέρος της επένδυσης περίπου 44 εκατομμυρίων HUF προοριζόταν επίσης για τον καλλωπισμό του κοινοτικού κέντρου, που όχι μόνο οι Ελληνοκαθολικοί αλλά και όλοι οι κάτοικοι του Άλμου περίμεναν με ανυπομονησία, γιατί δεν υπήρχε χώρος για πολλά προγράμματα, συνέδρια και εκπαίδευση. Θερμομονώθηκε και το κοινοτικό κτίριο που έγινε σχολείο, το πλαίσιο του ανακαινίστηκε πλήρως, οι παλιές ξύλινες πόρτες και παράθυρα αντικαταστάθηκαν από νέες ξύλινες πόρτες και παράθυρα και εκσυγχρονίστηκε και το ηλεκτρικό δίκτυο. Η θέρμανση έχει μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια και η παροχή ενέργειας παρέχεται πλέον από σύστημα ηλιακών πάνελ. Έτσι, η ενεργειακή κατάταξη του κτιρίου μετακινείται από την εξαιρετικά φτωχή κατηγορία στη σύγχρονη κατηγορία, γεγονός που μειώνει σημαντικά τόσο τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις όσο και το κόστος λειτουργίας.
Πολλοί πιστοί συγκεντρώθηκαν για την πολυαναμενόμενη τελετή αγιασμού. Ο László Tasó, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της περιοχής, και ο Zoltán Pajna, Πρόεδρος της Συνέλευσης της κομητείας Hajdú-Bihar, ήταν επίσης παρόντες.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας εκφωνήθηκε το αποστολικό απόσπασμα από την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, που μιλά για την πίστη και την ελευθερία που βιώνει η πίστη – δεν διαβάζεται εύκολα, γι’ αυτό η διδασκαλία του Fülöp Kocsis ξεκίνησε με μια εξήγηση:
«Ελεύθεροι από την αμαρτία, γίνατε υπηρέτες της αλήθειας» – ο Άγιος Παύλος μιλάει για ένα είδος ελευθερίας, αλλά με έναν τρόπο που γράφει: οι προσηλυτισμένοι θα είναι υπηρέτες της αλήθειας. Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη
ο άνθρωπος δεν θα είναι ποτέ ελεύθερος, τουλάχιστον όχι με την έννοια ότι είναι ελεύθερος από τα πάντα, γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Ο άνθρωπος ζει μέσα σε πολλούς περιορισμούς, πολλά πράγματα τον καθορίζουν, είτε είναι η σκέψη του, είτε η συμπεριφορά του είτε οι χειρονομίες του.
«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε συγκεκριμένα όντα και ότι η στενότητα της ελευθερίας μας εξαρτάται από το πώς νιώθει ο καθένας. Ίσως είναι στενό, γιατί νιώθω ότι όλοι με κυνηγούν και δεν έχω τις δικές μου σκέψεις, ή ακόμα κι αν πολλά πράγματα καθορίζουν τη ζωή μου, είμαι ελεύθερος μέσα στα πλαίσια. Γι’ αυτό μιλάει ο Άγιος Παύλος», εξήγησε ο αρχέφημος.
Στη συνέχεια επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι
αν στέκομαι στην υπηρεσία της αλήθειας, επιλέγω τον Ιησού Χριστό. Αν το επιλέξω, αναλαμβάνω ακόμη πολλές υποχρεώσεις, αφού αυτός που βαπτίζεται πρέπει να συμμορφώνεται με τον Χριστό,
από εκεί πρέπει να το διαμορφώσεις και πρακτικά να ζήσεις τη ζωή σου. Ο Fülöp Kocsis είπε ότι είναι στην υπηρεσία του άπειρου, που βαπτίζεται, που πιστεύει στον Χριστό.
“Ένας βαφτισμένος πρέπει να σέβεται πολλούς κανόνες, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εμάς τους Ελληνοκαθολικούς. Επειδή είμαστε πολύ δεμένοι με τις παραδόσεις μας,
όχι μόνο λόγω των εθίμων μας, αλλά λόγω του όλου πνεύματός μας, της θεολογίας μας και του εξοπλισμού της εκκλησίας μας, έχουμε πολλούς κανονισμούς. Αυτό σημαίνει υποτέλεια, σκλαβιά;
ρώτησε ο μητροπολίτης αρχιεπίσκοπος. – Αν το πάρουμε έτσι, τότε ναι, γιατί η είσοδος σε μια τόσο στολισμένη εκκλησία, όπως αυτή του Álmosdi, μας εμποδίζει, για παράδειγμα, να δούμε τη φύση από τους τοίχους. ή το τέμπλο μας κρύβει το ιερό. Αν όμως κάποιος ζει μέσα σε αυτό, δεν νιώθει αμήχανα για αυτό, αλλά καταλαβαίνει ότι σημαίνει τον απέραντο ορίζοντα της πίστης.
Οι Ρωμαιοκαθολικοί μας επιτρέπουν να δούμε πολύ περισσότερο τη μάζα τους. Ποια είναι όμως η ουσία μιας τελετής; Είθε ο Χριστός να μας δώσει τον εαυτό του και να μας καλωσορίσει στην κοινότητά μας. Τι μπορούμε να δούμε; Φυσικά τίποτα, η πίστη μας μας οδηγεί εκεί – πρόσθεσε ο ομιλητής.
Τα ιστορικά γεγονότα της σωτηρίας που είναι ορατά στο εικονοστάσι εξακολουθούν να δείχνουν κάτι όταν τα κοιτάμε με τα φυσικά μας μάτια: όχι μόνο κάνουν ορατή τη φιγούρα, λένε την ιστορία, αλλά μας πάνε πολύ πιο μακριά.
«Τα εικονίδια λέγεται ότι είναι παράθυρα προς τον ουρανό. έτσι το ιερό αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον ουρανό. Όταν νιώθουμε συνδεδεμένοι στην Εκκλησία, στην πραγματικότητα μας δίνει περιεχόμενο, καθένας από αυτούς έχει ένα μήνυμα για εμάς. Όσο περισσότερο γνωρίζω και ακολουθώ τους κανονισμούς, τόσο πιο πλούσιος θα είμαι», είπε ο αρχιπάστορας και σημείωσε:
μπορείτε να αγνοήσετε τους κανονισμούς και, για παράδειγμα, να μπείτε στο ιερό χωρίς άδεια, αλλά αυτό δεν σας φέρνει πιο κοντά στον παράδεισο.
Υπάρχουν φορές που ανοίγει η βασιλική πόρτα και βλέπουμε το ιερό, για παράδειγμα όταν ο ιερέας βγαίνει για να κηρύξει τον λόγο ή να διαβάσει το Ευαγγέλιο και πριν από τη θεία κοινωνία ο λειτουργός βγάζει το σώμα και το αίμα του Χριστού, ώστε να μπορούμε πραγματικά να επωφεληθούμε από αυτό. Ο Μητροπολίτης τόνισε: αυτά δεν είναι απλά σύμβολα, αλλά έτσι μας διδάσκει και μας καθοδηγεί η Εκκλησία και μας ξυπνά τον πόθο για παράδεισο, ώστε όταν φέρνουμε ψωμί και κρασί για εμάς, να είμαστε προετοιμασμένοι και να καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι κάτι να φάτε και να πιείτε.
“Αν συγκεντρωθούμε στο μονοπάτι που οδηγεί στον ουρανό, θα είμαστε όλο και λιγότερο δεσμευμένοι από γήινους νόμους και επιθυμίες. Σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Παύλου, δεν εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας πλέον στην ακαθαρσία και το κακό, αλλά στην υπηρεσία της αλήθειας, του Χριστού και του Θεού.
Η ιδιαίτερη παιδαγωγική της Ελληνοκαθολικής μας Εκκλησίας μας απασχολεί, μας προδιαγράφει πολλά και έτσι μας απαλλάσσει από την έλξη του κόσμου.
Όσο περισσότερο είμαστε μέρος της Εκκλησίας, όσο περισσότερο ζούμε εκεί, τόσο περισσότερο νιώθουμε τη ματαιότητα αυτών που προσφέρει ο κόσμος», υπογράμμισε ο κ. Fülöp Kocsis. Ολοκλήρωσε τη διδασκαλία του λέγοντας: πρέπει να ευχαριστούμε που μπορούμε να αναλογιστούμε πώς ο Καλός Κύριος μας πλουτίζει σε μια τόσο όμορφη εκκλησία.
Πριν από την εορταστική Θεία Λειτουργία, ο Μητροπολίτης Αρχιεπίσκοπος Fülöp Kocsis ευλόγησε το κτίριο και εκτίμησε ιδιαίτερα τον ιδιοκτήτη του, ιερέα της ενορίας Dániel Jaczkó. Ο πνευματικός ηγέτης και η οικογένειά του υπηρετούν στην αποικία (και στα παραρτήματα Bagamé και Kokad) από το 2006, και για το έργο που έχει επιτελέσει μέχρι τώρα, έχει εξουσιοδοτηθεί από τον προϊστάμενο πάστορα να φορά τον σταυρό ιερέα.
Στο τέλος της τελετής έγινε ο αγιασμός του κοινοτικού και της ενορίας από τον αρχιερέα.
Πηγή και στoto: Αρχιεπισκοπή Hajdúdorog
Ουγγρικό ταχυδρομείο
“Δημιουργός φιλικός προς τους hipster. μουσικός γκουρού. περήφανος μαθητής. λάτρης του μπέικον. άπληστος λάτρης του ιστού. ειδικός στα social media. Gamer.”