Τις περισσότερες φορές, οι πιστοί χρειάζονται ένα ζωντανό πρότυπο ακάθιστο για να μπορούν να γράψουν το δικό τους. Δεν γνωρίζουν όλοι οι Ορθόδοξοι τους κανόνες για τη σύνταξη μιας τέτοιας σημείωσης στο Άγιο Πνεύμα. Πρώτα απ ‘όλα, για να γράψετε μια τέτοια σημείωση, στην κορυφή του φύλλου πρέπει να βάλετε έναν σταυρό οκτώ άκρων και, στη συνέχεια, να γράψετε “Για την υγεία” στην περίπτωση των ζωντανών ή “Για ανάπαυση” στην περίπτωση του νεκρού .

Σε ορισμένες εκκλησίες, μπορείτε να βρείτε έτοιμες φόρμες, κόκκινο για «υγεία» και μπλε για «ανάπαυση». Αν όμως λείπουν, ο πιστός μπορεί να γράψει ο ίδιος. Έτσι, σε μεγάλη και ευανάγνωστη γραφή, πρέπει να αναφέρετε τα ονόματα και τα επώνυμα, γενικά 10-15 ημερομηνίες που λάβατε στη Βάπτιση, των ατόμων για τα οποία ζητούνται τις προσευχές σου. Τα ονόματα πρέπει να γράφονται με τη μορφή της εκκλησίας, για παράδειγμα, όχι ο Ιβάν, αλλά ο Ιωάννης. Τα ονόματα των παιδιών πρέπει επίσης να είναι γραμμένα. Τα ονόματα των ανδρών και των γυναικών πρέπει να γράφονται καθαρά, Valentine και Valentina. Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι πρώτα αναγράφονται τα ονόματα των κληρικών και πριν από το όνομα αναγράφεται ο βαθμός, πλήρης ή με κατανοητή συντομογραφία, για παράδειγμα: «Αρχιεπίσκοπος Jérôme» ή «Prêtre Pierre».

Ζωντανό ακάθιστο μοντέλο. Κανόνες γραφής

Όταν γράφετε έναν ακάθιστο για τους ζωντανούς, καλό είναι να γνωρίζετε ότι μέχρι την ηλικία των 7 ετών το παιδί είναι παιδί, και από τα 7 έως τα 14 θεωρείται ήδη αγόρι. Αυτή είναι η συντομογραφία που τοποθετείται πριν από το πλήρες όνομα του παιδιού κατά τη σύνταξη. Για παράδειγμα: “cp. Sergiu” ή “fl. Eugene”.

Επιτρέπεται η συμπερίληψη των λέξεων: «παιδί» ή «αγόρι», καθώς και οι λέξεις «πολεμιστής», «άρρωστος», «ταξιδιώτης», «αιχμάλωτος», «μαθητής». Τους ζωντανούς βαπτισμένους που δεν ζουν σύμφωνα με τις διδαχές της εκκλησίας προηγείται η λέξη «χαμένος», για να καταλάβει ο κληρικός για ποιον προσεύχεται. Μη γράψετε: «ο ταλαιπωρημένος», «ο πικραμένος», «η ταλαιπωρημένος» ή «η χήρα».

Τα εισιτήρια κηδείας έγραφαν «νέα αρχή», εντός 40 ημερών από το θάνατο, «αγιασμένος», αν ο αποθανών έχει ημερομηνία μνήμης εκείνη την ημέρα, «σκοτωμένος» ή «πολεμιστής». Τα ονόματα των κληρικών προστίθενται στα ονόματα των αποθανόντων Προσεύχομαι και γράφονται στην αρχή των σημειώσεων.

Ποιος δεν επιτρέπεται να μεταδοθεί στον ακάθιστο; Πώς αναφέρεται το proscomidium;

Στην εκκλησία δεν χρειάζεται να το περάσεις Προσεύχομαι όσοι δεν είναι μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι, μη Ορθόδοξοι, όπως Καθολικοί, Προτεστάντες, Αρμένιοι, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Βουδιστές, δεν μπορούν να μεταδοθούν σε έναν Ακαθιστή. Επιπλέον, δεν μπορούν να μεταδοθούν για να διαβαστούν από τον ιερέα και τους αυτοκτονίες, εκτός αν υπάρχει η ευλογία της εκκλησίας για την ταφή τους και τη μνήμη τους. Οι ιερείς δεν μπορούν να διαβάσουν ένα Προσεύχομαι να ζήσει στην περίπτωση των πεπεισμένων άθεων και μαχητών κατά του Θεού.

Κατά τη διάρκεια των προσκομιδιών, το προπαρασκευαστικό μέρος της Θείας Λειτουργίας «προσκομιδία» στα ελληνικά σημαίνει «προετοιμασία», ο ιερέας βγάζει τα κομμάτια από το δισκοπότηρο και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τα ρίχνει στο δισκοπότηρο. Περιέχει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που προσεύχεται:

«Κύριε, συγχώρεσε τις αμαρτίες εκείνων των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα εδώ, με το τίμιο αίμα σου και με τις προσευχές των αγίων σου. Οι ψυχές των ανθρώπων που αναφέρονται λαμβάνουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος με την εκτέλεση αυτού του μυστηρίου».

Υπάρχουν πιστοί που κοιτάζουν το πρότυπο του Προσεύχομαι να ζήσει για να παρουσιάσει κάρτα υγείας για ένα αγέννητο παιδί. Ωστόσο, η Ορθόδοξη Εκκλησία υποστηρίζει ότι αυτό το τελετουργικό δεν είναι δυνατό για ανθρώπους που δεν έχουν δει ακόμη το φως της δημοσιότητας. Το αγέννητο παιδί δεν έχει βαφτιστεί ακόμα και τα αρχεία πρέπει να περιέχουν μόνο τα ονόματα των βαπτισμένων Ορθοδόξων Χριστιανών. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να σημειωθεί για την υγεία της αγέννητης μητέρας. Μια έγκυος πρέπει να πηγαίνει στην εκκλησία, και όχι απλώς να πηγαίνει στην εκκλησία, αλλά να πηγαίνει στην εξομολόγηση και την κοινωνία.