Η ακύρωση του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση του ελληνικού λιμανιού της Αλεξανδρούπολης δεν συνδέεται με πολιτικές εξελίξεις που σχετίζονται με το σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών δημοσιογράφων ή πολιτικών, ούτε με διάφορες μορφές διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, αλλά ο λόγος είναι πιο απλός και ονομάζεται Έργο «Sea2Sea», δηλαδή η σιδηροδρομική σύνδεση με τη Βουλγαρία, αλλά και με τη Ρουμανία, αναφέρει το ελληνικό δημοσίευμα voriπου παραθέτει ο Rador.

Η σιδηροδρομική σύνδεση θα κατασκευαστεί στον άξονα Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Αλεξανδρούπολη-Μπουργκάς-Βάρνα-Ρούσε και είναι ένα έργο που θα αυξήσει θεμελιωδώς τον ρόλο των συγκοινωνιακών συνδέσεων από τη Μεσόγειο στη λεκάνη του Δούναβη και θα διευρύνει τις δυνατότητες οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Νοτιοανατολική Ευρώπη με Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Αυτός ο διάδρομος θα είναι μια εναλλακτική χερσαία οδός για την παράκαμψη του στενού του Βοσπόρου, με τεράστιες στρατηγικές προεκτάσεις, που έγιναν δραματικά εμφανείς μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, γράφει το ελληνικό δημοσίευμα.

Ως εκ τούτου, αναμένεται και η αναβολή/ακύρωση της παραχώρησης του λιμανιού της Καβάλας, ιδιοκτησίας επίσης του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο -σε συνδυασμό με το πρώην εργοστάσιο λιπασμάτων BFL- θα ενσωματωθεί στον νέο εμπορικό και ενεργειακό διάδρομο.

Υπάρχει και η ενεργειακή διάσταση αυτού του διαδρόμου, χάρη στους αγωγούς διασύνδεσης φυσικού αερίου με τη Βουλγαρία, τον σταθμό αεριοποίησης LNG στην Αλεξανδρούπολη και τη δυνατότητα μετατροπής του σχεδόν εξαντλημένου κοιτάσματος στο νησί της Θάσου σε χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου. Επομένως, η αξία αυτής της λιμενικής υποδομής αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, επομένως μια πώληση αυτή τη στιγμή είναι λάθος.

Επιπλέον, έχουν ξεκινήσει σεισμικές έρευνες μεταξύ Κρήτης και Ιονίου, σε μια θαλάσσια περιοχή που ανήκει ξεκάθαρα στην Ελλάδα, σύμφωνα με το κείμενο της UNCLOS. Σε αυτόν τον τομέα, η «προσωρινή» κυβέρνηση της Τρίπολης θα μπορούσε θεωρητικά να αντιδράσει, με βάση το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο όμως δεν έχει νομική αξία. Από την άλλη, η Λιβύη δεν θα είχε ούτε τα στρατιωτικά μέσα να επέμβει κατά της Ελλάδας, ούτε φαίνεται διατεθειμένη να στραφεί προς την Τουρκία, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τις πρόσφατες δηλώσεις του Λιβύου υπουργού Ενέργειας, ότι η χώρα του θα μπορούσε να εξάγει υδρογονάνθρακες στην Ε.Ε. . και ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την Ελλάδα.

Γενικότερα, η Ελλάδα εξελίσσεται ραγδαία σε διαμετακομιστικό και ενεργειακό πόλο της Ευρώπης, χάρη στα μέτρα που έλαβαν διαχρονικά, έστω και χωρίς τις σημερινές προοπτικές, οι κυβερνήσεις που κατάφεραν να ηγηθούν της χώρας. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δηλώσεις προθέσεων, η ενέργεια που λαμβάνεται από ανανεώσιμες πηγές στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, είτε με τη μορφή ηλεκτρικής ενέργειας είτε με τη μορφή υδρογόνου, θα μπορούσε να μεταφερθεί στην επικράτεια. Το καλώδιο διασύνδεσης Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας είναι ένα πρώτο μήνυμα από αυτή την άποψη.

Αλλά αυτή η σημαντική επένδυση (που χρηματοδοτείται από την ΕΕ) έχει και μια άλλη διάσταση καθώς δοκιμάζει την ανοχή της Τουρκίας στις διατάξεις της UNCLOS, που ορίζουν ότι όλοι οι τύποι διακρατικών υποθαλάσσιων αγωγών μπορούν να διέρχονται από οικονομικές ζώνες, αποκλειστικά δικαιώματα άλλων κρατών χωρίς κανένα εμπόδιο.

Εν ολίγοις, εάν η Τουρκία δεχθεί σιωπηρά τη διέλευση αυτού του αγωγού, θα είναι πολύ δύσκολο στο μέλλον να μην αποδεχτεί την κατασκευή του αγωγού East Med, ο οποίος θα μεταφέρει πετρέλαιο από τα κοιτάσματα Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου μέσω της περιοχής που αποκαλεί η Άγκυρα. η γαλάζια πατρίδα (Mavi Vatan). Η Ελλάδα φαίνεται να κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουν γίνει αρκετές παραγγελίες για νέο στρατιωτικό εξοπλισμό, παλαιότεροι επισκευάζονται και εκσυγχρονίζονται, η συστηματική κοινή εκπαίδευση με αμερικανο-γαλλο-ισραηλινές δυνάμεις σίγουρα ωφελεί την Ελλάδα και η ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας είναι ένα σαφές πολιτικό μήνυμα που απευθύνεται στην Τουρκία. καθώς οι ήττες του Πούτιν μετριάζουν και τις φιλοδοξίες της Τουρκίας. (Μετάφραση: Carolina Ciulu)