Ξέρεις, το ερώτημα είναι πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για τη συγγραφή. Για αυτό, οι δημιουργοί προσπαθούν κυρίως να βρουν κάτι στην παιδική τους ηλικία που να αποδεικνύει ότι και τότε δεν τους ενδιέφερε τίποτα άλλο. Ήμουν το είδος του παιδιού που περπατούσε στο δωμάτιο και σχεδίαζε σε κάθε στροφή τι θα έπαιζε. Μετά, όταν ξεκίνησα, παρατήρησα ότι βαριόμουν γιατί είχα περάσει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας.

Οπότε η αφήγηση μου άρεσε ως παιδί, αλλά μέχρι τα δεκαοχτώ μου δεν έγραφα παρά σχολικά κείμενα. Φυσικά, διάβασα πολύ, κυρίως μυθοπλασία – και κόμικς. Τα διηγήματα του Géza Csáth μου έκαναν τέτοια εντύπωση που δοκίμασα κι εγώ το είδος, αλλά επειδή φοβόμουν να δείξω τα γραπτά μου σε άλλους, δούλεψα μόνο για τον συντάκτη του γραφείου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι ενδιαφέρον ότι την ίδια στιγμή που σπουδάζω στο κολέγιο Nyíregyháza, γίνομαι αθλητικός δημοσιογράφος…

Να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο

Μόνο η κοπέλα μου τότε, τώρα η γυναίκα μου, που ήταν φοιτήτρια από την Ουγγαρία, διάβαζε τα διηγήματά μου, αλλά δεν το προχώρησα, απλώς ονειρευόμουν μια μέρα να γίνω συγγραφέας. Ήθελα κυρίως να ασχοληθώ με τη μυθοπλασία, αλλά όσο έγραφα δεν ένιωθα άνετα σε αυτό. Μετά μπήκα σε μια ιστορία φαντασίας και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Μου άρεσε να μπορώ να δημιουργήσω έναν εντελώς νέο κόσμο στον οποίο διαμορφώνω τα πάντα, από το περιβάλλον μέχρι την πλοκή. Ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό, ήξερα ότι είχα βρει τη φωνή μου.

Λίγο μετά, αντιμετώπισα μια κλήση από τον τελευταίο μου συντάκτη. περίμεναν χειρόγραφα στα οποία σχολίαζαν επαγγελματίες εκδότες, και αν το έβρισκαν αρκετά καλό, δημοσιεύονταν. Αν δεν είχα «στεγάσει» το γράψιμό μου μέχρι τότε λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης και αποφυγής αποτυχίας, ήξερα ότι σίγουρα θα διάβαζαν την ιστορία μου εδώ, θα το εκτιμούσαν, οπότε αποδεικνύεται πού βρίσκομαι και πού πρέπει να πάει για βελτίωση. Υπέβαλα μια ιστορία τρόμου για νέους που τους άρεσε πολύ, αλλά δεν δημοσιεύτηκε γιατί ήταν πολύ φρικτή για το κοινό-στόχο και τα άτομα άνω των 18 ετών μπορεί να μην μπορούσαν να σχετιστούν με τους παιδικούς χαρακτήρες.

Ωστόσο, ο εκδότης έκανε και έναν διαγωνισμό μυθιστορήματος, ο οποίος ήταν επίσης στο παιχνίδι.Έφυγα με μεγάλες ελπίδες, αυτή τη φορά με μια άλλη ιστορία που πέρασε από πολλά φίλτρα, που επαινέστηκε από πολλούς, αλλά απορρίφθηκε από τον κριτικό πριν το γκολ. Ομολογώ ότι χάλασα λίγο, αλλά με ώθησε να βελτιωθώ, οπότε άρχισα να ασχολούμαι με τεχνικές γραφής και προσπάθησα ξανά. Ένα χρόνο αργότερα, οι Warriors of the Future κέρδισαν την εύνοια του εκδότη, οπότε το 2015 θα μπορούσε να εκδοθεί το πρώτο μου μυθιστόρημα. Ταυτόχρονα, ο Βιβλιογράφος έχει αναλάβει να μου στείλει ένα χειρόγραφο ανά πάσα στιγμή – αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι θα εκδοθεί αυτόματα, αλλά ότι θα σχολιάσει και, αν κρίνει σκόπιμο, θα κάνει πρόταση μεταγραφής. . Ένας αρχάριος συγγραφέας χρειάζεται περισσότερα από αυτό;

Το Warriors of the Future είναι ένα ταξίδι στο χρόνο, μια εξερεύνηση του παρελθόντος και μια αστική φαντασία βασισμένη στην ελληνική μυθολογία με Ουγγρικούς χαρακτήρες και τοποθεσίες που σχεδίαζα αρχικά για ένα παιχνίδι, αλλά καθώς έγραφα, συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να πω πολλά περισσότερα από ένα ο όγκος δεν μπορεί πλέον να χειριστεί. Έτσι έβαλα ενδείξεις που θα μπορούσα να κρατήσω για να επιστρέψω στην ιστορία, και παρόλο που ο φράκτης ήταν στρογγυλός, το έλυσα για να μπορέσω να πιάσω το νήμα. Το δεύτερο μέρος κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα και το τελευταίο κεφάλαιο της τριλογίας βγήκε το 2017 – Κάλεσα επίσης για εμφανίσεις το συντομότερο δυνατόν, γιατί ως αναγνώστης δεν μου αρέσει να περιμένω χρόνια για να συνεχίσω.

Ρομαντισμός – ανάποδα

Έχετε παρατηρήσει ότι οι χαρακτήρες στα ρομαντικά μυθιστορήματα είναι συχνά υπερβολικά εξιδανικευμένοι, τα νήματα της αγάπης υπερθερμαίνονται και τα συναισθήματα είναι υπερβολικά; Είδα ότι ήταν μια εξαιρετικά δημοφιλής κατηγορία -ακόμη και στον εκδότη- μεταξύ των νεαρών ενηλίκων, και θυμήθηκα γιατί δεν μπορούσα να γράψω κι εγώ ένα τέτοιο μυθιστόρημα, αλλά να ανατρέψω το είδος. Οι άντρες χαρακτήρες σε ρομαντικές ιστορίες συχνά εκπληρώνουν γυναικεία όνειρα, και είναι επίσης ένα κοινό κόλπο για το κακό αγόρι να είναι στο σωστό δρόμο στο τέλος της ιστορίας – ήθελα να το αλλάξω αυτό παρουσιάζοντας έναν έφηβο στο τέταρτο μυθιστόρημά μου.

Στόχος μου ήταν να δείξω αυθεντικά πώς είναι να γνωρίζεις ένα κορίτσι, τι σκέφτεται, τι νιώθουν τα αγόρια, πώς αντιμετωπίζουν την απόρριψη. Το First Kiss and Other Demons σας δείχνει τα πρώτα βήματα για ραντεβού από μια σελίδα που σχεδόν ποτέ δεν φεύγετε. Αν ένας χαρακτήρας σε ένα βιβλίο είναι σαν εμένα και το πιστεύει, είναι πιο εύκολο να ταυτιστώ. Ο στόχος μου, επίσης, ήταν τα αγόρια αναγνώστες να αισθάνονται σαν την ιστορία μου και τα κορίτσια να πηγαίνουν στα παρασκήνια – μια δυαδικότητα που δίνεται από ελάχιστα μυθιστορήματα. Αλλά για να μην είναι τόσο «απλό», έχω πλέξει και ένα μυστικιστικό νήμα που είναι λίγο πιο ανατριχιαστικό από το συνηθισμένο.

Ένας αφοπλισμένος ιππότης;

Είναι ενδιαφέρον, αν και πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου συγγραφέα φαντασίας, ο πέμπτος τόμος μου, το σώμα μου και η ψυχή μου, είναι εντελώς ρεαλιστικός. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα έγραφα ένα τέτοιο, γιατί σκέφτηκα ότι μια ιστορία που δεν είχε τουλάχιστον ένα ωραίο γεια στον κόσμο θα μπορούσε να είναι βαρετή. Αν το έχω αναλάβει ποτέ, έχω διαβάσει αρκετά ρομαντικά μυθιστορήματα για να δω πώς το κάνουν άλλοι, και κάποια μου άρεσαν, αλλά σκέφτηκα ότι δεν μπορούσα να γεμίσω τετρακόσιες σελίδες με προβλήματα σχέσεων. Μετά ήρθε η ιδέα πίσω από την ιστορία, το πορνό εκδίκησης, το οποίο βρήκα τόσο δυνατό από μόνο του που δεν ήθελα να του αποσπάσω την προσοχή με μια μυστικιστική γραμμή.

Συνάντησα για πρώτη φορά αυτόν τον όρο πριν από δέκα χρόνια, μια από τις πιο δημοφιλείς ουγγρικές πύλες ειδήσεων που ασχολείται με το θέμα: εμφανίστηκε μια ιστοσελίδα όπου μοιράζονταν γυμνές φωτογραφίες κοριτσιών συμπεριλαμβανομένων πρώην φίλων που ήθελαν να εκδικηθούν για τα υποτιθέμενα ή πραγματικά παράπονά τους. Μαζί με τις φωτογραφίες, μοιράστηκαν τα ονόματα των κοριτσιών, τις επαφές τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη και τα τηλέφωνά τους. Η αστυνομία τότε άπλωσε μόνο τα χέρια της, καθώς επρόκειτο για νέο φαινόμενο, οπότε τα θύματα ίσως ένιωθαν ότι δεν δέχονταν βοήθεια μάταια.

Η ανατροπή της ιστορίας είναι ότι παρουσιάζω και πάλι το φαινόμενο από μια ασυνήθιστη οπτική γωνία: όχι από τη σκοπιά του νταή, ούτε από τη σκοπιά του ενδιαφερόμενου κοριτσιού, αλλά ενός αγοριού που ήθελε να τα πάει καλά με το θύμα πριν από αυτό οι φωτογραφίες είναι ανάρτησε στο διαδίκτυο, ώστε όλοι οι συμμαθητές και οι δάσκαλοί της να έχουν δει τις γυμνές φωτογραφίες της. Σε μια κλασική ρομαντική ιστορία, ο πρωταγωνιστής παίρνει σωστές αποφάσεις σε αυτή την περίπτωση, όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνει ένας άοπλος ιππότης για να βοηθήσει στην επιλογή της καρδιάς του. Εγώ, από την άλλη, ήθελα να μείνω αυθεντικός, οπότε αυτό το αγόρι σκέφτεται τον εαυτό του, όχι απαραίτητα το κορίτσι που σκέφτεται πρώτα, αλλά τι μπορεί να χάσει. Δεν ήθελα να πω σε κανέναν τι να κάνει, απλώς ήθελα να σας δείξω ποιες θα ήταν οι συνέπειες αν κάποιος βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση. Δεν είναι σίγουρο ότι ένας έφηβος που έχει διαβάσει το μυθιστόρημά μου θα πάρει μια καλή απόφαση σε μια παρόμοια κατάσταση, αλλά ίσως σκεφτεί τι ρισκάρει. Το σώμα και η ψυχή σας μπορούν να βρουν τη σχετική ηλικιακή ομάδα νωρίτερα από την τηλεόραση ή τις διαδικτυακές ειδήσεις.

Για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις των καιρών

Όταν αποχαιρέτησα τη μυθοπλασία, παρόλο που δεν έκλαψα πολύ, έπρεπε να αποδεχτώ το γεγονός ότι δεν θα διαβαζόταν στα σχολικά βιβλία, όπως και η αναγνώριση δεν περνάει από τα παραδοσιακά κανάλια. Αλλά είμαι ικανοποιημένος με τις ιστορίες μου που διασκεδάζουν τους αναγνώστες εάν οι νέοι γνωρίζονται μεταξύ τους στους χαρακτήρες μου και μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση ορισμένων καταστάσεων της ζωής στο γυμνάσιο. Πρέπει να ανταποκριθώ στις προκλήσεις των καιρών και αν όλοι σήμερα μιλούν για νέους που δεν παίρνουν βιβλία στα χέρια τους -κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη γιατί έχουν πολλά ερεθίσματα- τότε πρέπει να είμαι αυτός που γράφει συναρπαστικά, ιστορίες χαμηλών τόνων που τους κάνουν να διαβάζουν. Δεν με πειράζει αν είμαι απλώς ένα σκαλοπάτι στο δρόμο προς το Εκατό Χρόνια Μοναξιά ή τον Δάσκαλο και τη Μαργαρίτα. Αν είναι η δουλειά μου, αυτό είναι.