Θα βλέπαμε κοινοβουλευτική και τηλεοπτική σαπουνόπερα, μέχρι που ο χρόνος έβγαλε την υπόθεση από τα πρωτοσέλιδα και όλα έγιναν πιο εύκολα για όλους, σχολιάζει το ελληνικό δημοσίευμα Protagon.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα σας περάσει από το μυαλό η σύγκριση Ελλάδας-Βελγίου; Τι θα γινόταν αν ξαφνικά «έσκαζε» παρόμοια υπόθεση στην Ελλάδα; Στο Βέλγιο, οι αρχές έδρασαν μεθοδικά και με τη διακριτική ευχέρεια μιας μυστικιστικής στοάς. Έθεσαν υπό παρακολούθηση τον Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αν δεν είχαν βρει τίποτα, δεν θα ξέραμε για την επέμβαση και δεν θα έπεφτε η παραμικρή σκιά στην Εύα Καϊλά. Αλλά βρήκαν.

Ας υποθέσουμε τώρα ότι το ίδιο κομμάτι παίζεται σε ελληνικό πλαίσιο. Ότι θα υπήρχε ένας βουλευτής στον οποίο θα υπήρχαν βάσιμες υποψίες για διαφθορά για να ενεργήσει υπέρ ξένης χώρας. Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα;

Η αστυνομία, σε συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ., θα ανοίξει έρευνα για το θέμα. Εννοείται ότι θα γίνει ενημέρωση στα πολιτικά αφεντικά. Καμία σοβαρή δουλειά δεν γίνεται στην Ελλάδα εν αγνοία των πολιτικών αρχηγών. Ειδικά αν επρόκειτο για περίπτωση που απειλούσε να προκαλέσει πολιτικό σεισμό, ο αρμόδιος υπουργός θα είχε καθημερινά πλήρη αναφορά στο γραφείο του. Πιθανότατα, το άτομο που επηρεάζεται άμεσα θα ενημερωνόταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι συχνά οι «τρύπες» στο σύστημα ανοίγουν τόσο πολύ που χρειάζεται κάποιος για να τις περάσει. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα έφταναν στον εισαγγελέα. Επιδρομή στο σπίτι του βουλευτή δεν θα αναφερόταν καν. Κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν σχεδόν ανώμαλη ενέργεια, θα θύμιζε εποχές της χούντας κ.λπ.

Ο εισαγγελέας, με την παραλαβή της αντίστοιχης δικογραφίας, θα τη στείλει άμεσα στη Βουλή, αφού πρόκειται για πολιτικό πρόσωπο. Η αποστολή του φακέλου στη Βουλή θα ρίξει φως σε αυτή την υπόθεση, αλλά ο ενδιαφερόμενος θα είχε άφθονο χρόνο στη διάθεσή του για να αφαιρέσει τα επιβαρυντικά στοιχεία. Και μόνο τότε θα αρχίσει ο αγώνας. Η Επιτροπή Δεοντολογίας θα συνεδριάσει μετά από έκτακτη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Ο ενδιαφερόμενος θα διαμαρτυρόταν για μια πράξη που φυσικά θα αποσκοπούσε στην πολιτική –και ενδεχομένως φυσική– εξάλειψή του.

Στις πρωινές εκπομπές ανέφεραν το τεκμήριο της αθωότητας, ενώ οι σύντροφοι του χαρακτήρα που πάρθηκε με τη νταντάουνα μας ζήτησαν να κάνουμε υπομονή για να ακούσουμε τις εξηγήσεις που έπρεπε να δώσει. Αν δεν είχαμε να κάνουμε με έναν χαρακτήρα που πιάστηκε με το όπλο που καπνίζει ή με τη γεμάτη λεφτά σακούλα, θα μπορούσαμε κάλλιστα να διαβάσουμε ένα άρθρο γραμμένο με το σωλήνα πλύσης εικόνας.

Τέλος, η Βουλή θα ψήφιζε την άρση της ασυλίας και η υπόθεση θα πήγαινε στον εισαγγελέα. Όμως, καθώς η υπόθεση της διαφθοράς μπορεί να έχει άλλες προεκτάσεις, ένας δεύτερος εισαγγελέας θα διερευνήσει ορισμένες πτυχές. Θα άρχιζαν να κλητεύουν μάρτυρες, αν μπορούσαν να βρεθούν. Με καθυστερήσεις και κόλπα. Ο βουλευτής θα ήταν καθημερινά στην επικαιρότητα. Όμως από κάποια στιγμή θα πει ότι «είπε αυτό που είχε να πει και ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη». Η ποινική έρευνα θα διεξαχθεί, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση προληπτικής σύλληψης βουλευτή – εκτός αν πρόκειται για τον Zorii de Aur (ακροδεξιό κόμμα του οποίου οι βουλευτές κατέληξαν μαζικά στη φυλακή αφού η δικαιοσύνη κήρυξε την εγκληματική κομματική οργάνωση – n.trans .).

Η υπόθεση θα κατέληγε στο δικαστήριο μετά από περίπου δύο χρόνια, όταν ο άνθρωπός μας δεν θα ήταν πλέον καν βουλευτής. Ο δικηγόρος του θα αναφέρει τον λόγο για τον οποίο δεν μπορεί να εμφανιστεί στο δικαστήριο. Μετά θα κέρδιζε μια δεύτερη αναβολή πηγαίνοντας στο νοσοκομείο. Και κάποια στιγμή, τελικά, όταν θα τον θεωρούσαν εντελώς ξένο σώμα για οτιδήποτε πολιτικό, μπορεί να έβλεπε το Δαμόκλειο ξίφος να αγγίζει μερικές τρίχες στο κεφάλι του.

Πηγή: RADIOR