τα geeks

Αν και δεν υπάρχει σημείο καμπής ή άμεσες «ειδήσεις» από την ατομική επίθεση στη Χιροσίμα, ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο θέμα των πυρηνικών όπλων. Πρώτον, επειδή το ζήτημα του πυρηνικού πολέμου είναι ακόμα «επίκαιρο», επιπλέον, αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα φαίνεται να βυθίζεται σε έναν καλύτερο παγκόσμιο πόλεμο και η απειλή είναι πιο κοντινή και πιο συγκεκριμένη από ποτέ. το πραγματικό βάθος της ερώτησης.

Το πυρηνικό όπλο αντιπροσωπεύει την πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, το γεγονός ότι μια ορθολογική επιστήμη όπως η επιστήμη είναι ικανή να δημιουργήσει κάτι που δεν μπορούσε καν να φανταστεί κανείς.

Αυτή η εκτροπή εκφράζεται με την άφθαρτη ισχύ του κλειδιού ως δύναμη «συγκράτησης». Ο βαθύτερος λόγος για αυτό είναι ότι η δυτική νεωτερικότητα προωθεί μόνο τη νοητότητα και τη δυνατότητα, αλλά τελικά ανέφερε τη συνέχεια, ή όπως λέτε, την ανθεκτικότητα.

Είναι μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση ότι ο Enrico Fermi, ο οποίος ήταν ένα από τα πιο καθοριστικά άτομα μεταξύ των επιστημόνων που δημιούργησαν την ατομική βόμβα, σε μια συνομιλία με τους Szilrd Lev και Ed Teller το 1950 έθεσε το ερώτημα ότι αν θα μπορούσαν να υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια πλανήτες στον γαλαξία μας, γιατί δεν τα έχουμε συναντήσει ακόμα; όχι μόνο με ξένους πολιτισμούς, αλλά και με το Let trace.

Fermi – bio.biography.com

Αυτή η θεωρία, γνωστή ως παράδοξο Fermi, έχει δοκιμαστεί από τότε από πολλούς ανθρώπους, και ένας Αμερικανός επιστήμονας με το όνομα Frank Drake προσπάθησε να συμπεριλάβει τις δυνατότητες ανάπτυξης ενός σημαντικού πολιτισμού σε ένα σύστημα υποθέσεων. Είναι μια στιγμή που το πλάσμα σχηματίζεται (μετά από πολλές προϋποθέσεις) και εμφανίζεται ένα έξυπνο κορίτσι που μπορεί να το σκεφτεί, αρχίζει να δημιουργεί πολιτισμό, μια κρίσιμη στιγμή μπαίνει στη διαδικασία και αυτή είναι η τεχνολογία. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, το tech δήλωνε μια μορφή καθημερινής δράσης, και κάπως διασκεδαστικά η ουγγρική λέξη tekn προέρχεται επίσης από αυτό, προφανώς αναφερόμενη στο γεγονός ότι για τον παραδοσιακό αγροτικό κόσμο, το ζύμωμα ψωμιού σε τεκν ήταν ένα από τα πιο σημαντικά. δραστηριότητες.

Drake – ο φύλακας

Η βάση της αρχαίας ελληνικής προοπτικής δόθηκε από τη διαλεκτική (που αναφέρεται στο «prabeszd», τον διάλογο, ότι όλα έχουν μια «άλλη πλευρά») και πίστευαν ότι η τεχνολογία είναι ικανή μόνο να πάρει τις σωστές αποφάσεις που αν εκδηλωθεί ως ορθολογικός λόγος , ένα βαθύτερο στρώμα του νου, το poiesis, «παίζει», λέγοντας ότι το Πνεύμα πρέπει να ελέγχει τον κόσμο εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την εσωτερική ισορροπία της ανθρώπινης δράσης. Η εμφάνιση της τεχνολογίας σε έναν σημαντικό πολιτισμό είναι υψίστης σημασίας, επειδή η εκθετικά επιταχυνόμενη σπείρα γνώσης και δημιουργικότητας στην τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει σε εκείνους τους κοσμολόγους επιστήμονες που μπορούν να δώσουν την ευκαιρία σε αυτούς τους τεχνο-εξελικτικούς πολιτισμούς να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους.

Η τεχνολογική φιλοσοφία της δεκαετίας του εξήντα ήταν τόσο αισιόδοξη όσο και απαισιόδοξη. Ήταν αισιόδοξος με την έννοια ότι έβλεπε σημάδια εκθετικής ανάπτυξης, αλλά ήταν όλο και πιο απαισιόδοξος με την έννοια ότι έβλεπε επίσης ότι όλες οι μορφές τεχνολογίας μπορούσαν να γίνουν όπλα ενός μόνο «κινήματος» και όπλα ολοένα και πιο τρομερής ισχύος.

Ώστε αυτοκαταστρέφεται στο σύστημα του τεχνοπολιτισμού που προχωρά θριαμβευτικά.

Θέλει επίσης να ζήσει στον πλανήτη.

Τα στοιχεία στο πείραμα σκέψης του Drake ήταν η υπόθεση ότι εφόσον οι τεχνοπολιτισμοί καταστρέφουν ο ένας τον άλλον προτού η τεχνολογία τους φτάσει στο επίπεδο όπου μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους, το παράδοξο Fermi μπορεί να θεωρηθεί λυμένο.

Φυσικά, πολλοί άνθρωποι έχουν δοκιμάσει το πείραμα σκέψης του Drake για τη δημιουργία του μέλλοντος, και φυσικά είναι απλώς ένα κερδοσκοπικό διανοητικό παιχνίδι, αλλά κοιτάζοντας τη γενική πνευματική, ηθική και πνευματική κατάσταση της ανθρωπότητας, καθώς και τη δυναμική ιστορία της, πιστεύουν ότι Αυτή η υπόθεση, η οποία προϋποθέτει μια περιγραφή των γυναικών, είναι πιο πιθανό να γίνει αποδεκτή παρά όχι.

Αυτή η μικρή παράκαμψη μας οδηγεί πίσω στη δημιουργία της ατομικής βόμβας και στο δίλημμα του Οπενχάιμερ για το αν κάποιος έχει/θα μπορούσε να «επιτραπεί» ηθικά σε οποιαδήποτε κατάσταση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα και έτσι να πυροδοτήσει (σωματικά) και αυτή την κοινωνική «αλυσιδωτή αντίδραση», όπως αποτέλεσμα του οποίου η ανθρωπότητα αυτοκαταστρέφεται.

Ή μπορεί να καταστρέψει ολόκληρο τον κόσμο.

και ποιο είναι ίσως το ακόμη πιο δύσκολο ερώτημα, ποιος θα ήταν το «υπόκειμενο» αυτής της εξουσιοδοτημένης οριοθέτησης; Μια από τις ελαφρώς κρυμμένες, αλλά ουσιαστικά βασικές, στιγμές στην ταινία του Οπενχάιμερ είναι ποιος και τι έχει δύναμη σε αυτό το διαρκώς εκθετικό παιχνίδι τεχνοπολιτισμού, όπου η ανθρωπότητα ζούσε στην «απόχρωση» του παρελθόντος.

Προφανώς ο πολιτικός που έχει την επίσημη εξουσία αποφασίζει για όλα τα σημαντικά ζητήματα, καθώς είναι ο πελάτης, ο χρηματοδότης και ο τελικός χρήστης, αλλά στην τεχνοεξελισσόμενη σφαίρα, που επιταχύνεται όλο και περισσότερο, πώς ένας πολιτικός θα μπορούσε να είναι αποφασιστικός σε οτιδήποτε, αν δεν γνωρίζει ούτε τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά της «high-tech» στο δημοτικό. Στην πραγματικότητα, η γνώση είναι επίσης στην υπηρεσία σας, επειδή δημιουργείτε μόνο κάτι του οποίου η μελλοντική μοίρα μετά την εφαρμογή της δεν είναι πολύ καλά κατανοητή. Η ταινία του Οπενχάιμερ φαίνεται να υποδηλώνει ότι οι επιστήμονες και οι πολιτικοί είναι απλώς «εργαλεία» σε αυτό το κολασμένο παιχνίδι, και ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιανού χέρια είναι.

Ο Bogr είναι επιχειρηματίας Lszl

magyarhirlap.hu