Βλέπω ότι η πανδημία και το πιστοποιητικό τελειώνουν – η φωνή των πολιτών είχε σημασία (έστω και λίγοι) και το πιστοποιητικό δεν νομοθετήθηκε. Μάθετε αυτό: ο κόσμος μπορεί να σταματήσει κάθε παρεκκλίνοντα νόμο που τον επηρεάζει. Απλά πρέπει να ξεφύγει και να ζητήσει αυτό που θέλει.

Ο ιός (ή οτιδήποτε άλλο) θα υπάρχει πάντα. Ωστόσο, θα αρχίσει να προσεγγίζεται κανονικά.

Ίσως από εδώ και πέρα ​​να νοιάζονται για τους ανθρώπους, την υγεία και τη ζωή τους.

Ίσως αρχίσουν να κάνουν έρευνα για να μάθουν τι είναι και να εφαρμόσουν τη σωστή θεραπεία για να σώσουν πραγματικά την υγεία και τις ζωές των ανθρώπων, όχι τις επιχειρήσεις για την υγεία και τις ζωές των ανθρώπων.

Τα τελευταία εκατό μέτρα βλέπω ότι το PNL παλεύει να ανεβάσει το PSD στις δημοσκοπήσεις για αυτό το θέμα.

Το PNL λέει: όχι και όχι, το πιστοποιητικό είναι απαραίτητο, αλλά το PSD αντιτάχθηκε σε αυτό. Και αυτό, με φόντο τη θέση των μεγάλων κρατών που υποστηρίζουν την υστερία με τον ιό και τον εμβολιασμό που αρχίζουν να δηλώνουν ότι το πιστοποιητικό είναι ανόητο και ότι το εμβόλιο δεν είναι πλέον πολύ χρήσιμο.

Συνολικά, ανεξάρτητα από πολιτικά παιχνίδια και πολιτικές δηλώσεις, γνωρίζουμε ότι το πιστοποιητικό δεν νομοθετήθηκε λόγω των πολιτικών κομμάτων στη Ρουμανία, αλλά λόγω των πολιτών.

Αν δεν είχαν πάρει θέση οι πολίτες, είχαμε νόμο σχετικά από τις 5 Οκτωβρίου 2021 όταν το τερατούργημα του νόμου μπήκε στην ημερήσια διάταξη της Βουλής για την έγκριση του ΓΕΩ 68/ 2021 (PL-x 393 / 2021) στην οποία είχε εισαχθεί από PNL + USR + UDMR την τροπολογία σχετικά με τη συμπλήρωση του Νόμου αριθ. 55/2020 με την οποία η CNSU μπορούσε να προτείνει την προσκόμιση της κατοχής πιστοποιητικού για την άσκηση οποιουδήποτε δικαιώματος ή ελευθερίας.

Τώρα όλοι τρώνε σκατά με το βερνίκι ότι το πιστοποιητικό εισήγαγε το GEO.

Αυτό είναι ένα ψέμα που χρησιμοποιείται μόνο για να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τη νομιμότητα των GD.

Δεν υπάρχει GEO στο οποίο να υπάρχει άρθρο που να προβλέπει ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των Ρουμάνων πολιτών μπορούν να εξαρτώνται (να αρνηθούν) στη Ρουμανία με πιστοποιητικό.

Ωστόσο, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και μετά από χρόνια αναμονής, το ICCJ θα αποκαλύψει επιτέλους την αλήθεια καθώς δεν έχει νομική βάση για να πιστοποιήσει το ψέμα των πολιτικών.

Όπως και στην περίπτωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης (όταν το RCC κήρυξε το GEO n° 1/1999 και το GEO n° κατάχρηση δικαιωμάτων που ασκήθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάστασης συναγερμού από την κυβέρνηση.

Είναι κρίμα που οι δημόσιες αρχές (ΚΚΔ) και η τρίτη κρατική εξουσία (η δικαστική εξουσία) δεν είχαν το θάρρος να επικυρώσουν την κατάχρηση δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια των γεγονότων και επέτρεψαν τον παράνομο και αντισυνταγματικό περιορισμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.

Είναι κρίμα που αυτές οι αρχές (που έπρεπε να διασφαλίσουν τη διατήρηση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Ρουμανία), επηρεασμένες από την υστερία (που δημιουργείται και διατηρείται από την εκτελεστική εξουσία) με τον ιό, τον αριθμό των κρουσμάτων, τον θάνατο και το εμβόλιο, άφησε τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου να γλιστρήσει για περίπου 2 χρόνια.

Η σιωπηρή αποδοχή και η παθητικότητα είναι επίσης χρήσιμες.

Συνολικά, μπορούμε να δούμε ότι η δειλία δεν ήταν αρκετά μεγάλη για να επιβεβαιώσει τις παρανομίες της κυβέρνησης, αλλά απλώς ξεθώριασαν.

Ο τρόπος που το προσέγγισαν δεν είναι αξιέπαινος. Ωστόσο, τουλάχιστον δεν βοήθησαν άμεσα και δεν υιοθέτησαν μια θέση επιβεβαίωσης της παρανομίας που δεν θα μας επέτρεπε ποτέ να επιστρέψουμε στη δημοκρατία.

Εάν το Κοινοβούλιο δεν είχε το θράσος να νομοθετήσει, αυτό οφείλεται μόνο σε έναν μικρό αριθμό πολιτών (περίπου 50.000) που εξέφρασαν δημόσια τη διαφωνία τους με όλους τους τρόπους που προβλέπει ο νόμος και ειρηνικά.

Έγιναν μόνο 2 διαδηλώσεις με μεγαλύτερο αριθμό πολιτών (μέγιστο 30.000), ειρηνικές. Διαφορετικά, νομίζω ότι υπήρχαν το πολύ 5.000 πολίτες που έκαναν συνεχώς αναφορές, μηνύματα, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μηνύματα, καλούσαν βουλευτές, διαμαρτύρονταν κάθε εβδομάδα σε μικρές ομάδες, υπογράφουν αναφορές κ.λπ. .

Κανείς δεν πίστευε ότι εμείς, μια μικρή χώρα ασήμαντη στο διεθνές πλαίσιο, θα μπορούσαμε να αντιταχθούμε στην εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο όσων είχαν αποφασιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ωστόσο, μια χούφτα πολίτες κράτησαν ελπίδες και δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα. Έκαναν ό,τι τους επέτρεπε ο νόμος, παίρνοντας ρίσκα και κριτική για να αντιταχθούν στη νομοθεσία περί ανωμαλιών στη Ρουμανία.

Μπράβο τους!

Ελάχιστοι ήταν οι δημοσιογράφοι που δημοσιοποίησαν και παρουσίασαν δημόσια την ανωμαλία.

Τιμήστε τους!

Όλοι υπέθεσαν το στίγμα του «συνωμότη» και του «αντιεμβολιασμού», άδικα και άδικα, και συνέχισαν να αντιτίθενται στην υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών, της δημοκρατίας και της ελευθερίας του καθενός μας μεταξύ μας.

Μάλλον όταν περάσει η αναταραχή, οι άλλοι θα καταλάβουν ότι δεν ήμασταν ανωμαλίες. Απλώς προσπαθούσαμε να σώσουμε την κανονικότητα.

Μάθε από αυτά τα 2 χρόνια!

Μάθετε ότι η φωνή του λαού μετράει!

Εάν περίπου 50.000 πολίτες το έχουν επιτύχει αυτό, σκεφτείτε όλα όσα μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο σε αυτή τη χώρα, εάν μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε, ότι όταν ετοιμάζεται ένας παρεκκλίνων νόμος που μας αφορά όλους, πρέπει να πάρουμε δημόσια θέση και διαφωνούμε, ξεπερνώντας τον φόβο να χάσουμε κάτι για μια στιγμή και σκεφτόμαστε τι μπορεί να χάσουμε μακροπρόθεσμα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Συγχαρητήρια και στους βουλευτές της αντιπολίτευσης.

Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ πώς και πώς βοήθησαν να μην ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος.

Αυτοί που ανέλαβαν δημόσια την αντιπολίτευση ήταν αυτοί του AUR και μερικές σκόρπιες φωνές από άλλα κόμματα.

Αλλά μάλλον υπήρξαν και άλλοι που σιωπηλά αντιτάχθηκαν, αλλά δεν ανέλαβαν να δημοσιοποιήσουν μια τέτοια θέση, εκφράζοντας την μόνο μέσα στο κόμμα τους και ίσως όχι πολύ ορατή σε όλους εκεί.

Γιατί υπήρχε αντίθεση από τους βουλευτές (για κακή φήμη, εκλογικό κεφάλαιο, ότι κατανοούσαν τα αιτήματα των πολιτών, ότι κατάλαβαν πώς ένας τέτοιος νόμος θα επηρεάσει αυτούς και τις οικογένειές τους κ.λπ.) δεν έχει πλέον σημασία.

Το σημαντικό είναι ότι τελικά, ορατοί ή μη, οι βουλευτές δεν είχαν το θράσος να ψηφίσουν έναν νόμο με τον οποίο δεν συμφωνούσε ο κόσμος.

Σημασία έχει η φωνή των πολιτών!

Ας μάθουμε και να καταλάβουμε ότι στη Ρουμανία τα πράγματα μπορούν να γίνουν όπως θέλουμε, είμαστε πολλοί!

Ας μάθουμε ότι όταν υπάρχει κίνδυνος τα πολιτικά παιχνίδια να επηρεάσουν ανεπανόρθωτα τη ζωή μας, πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να εκφράσουμε δημόσια τη διαφωνία μας.

Το μέλλον μας εξαρτάται από εμάς και από το πόσο εμπλεκόμενοι είμαστε!

Όποιον και να ψηφίσουμε στις εκλογές, πρέπει να καταλάβουμε ότι κανείς δεν θα βάλει ποτέ πάνω από το συμφέρον του λαού (ακόμα κι αν στην αρχή μας το υποσχεθεί, ξεχάστε το κατά την άσκηση της εντολής).

Για το λόγο αυτό, πρέπει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση, να τους υπενθυμίζουμε γιατί είναι εκεί, τι αντίκτυπο έχει σε εμάς τι θέλουν να νομοθετήσουν και ότι έχει πάντα σημασία τι θέλουμε.

Υπάρχουν πολλά να αλλάξουν στη Ρουμανία.

Υπάρχουν πολλές ολισθήσεις και ανωμαλίες που έχουν εμφανιστεί.

Η επιβολή της κανονικότητας θα εξαρτηθεί μόνο από εμάς, τον μεγαλύτερο αριθμό.

Μόνο με τη συμμετοχή όλων μας μπορούμε να κάνουμε τη ζωή σε αυτή τη χώρα αποδεκτή από όλους μας.

Όλα όμως έχουν μια αρχή.

Οι Ρουμάνοι έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν.

Το σημαντικό είναι να συνεχίσουμε.