Ωστόσο, η EDF αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις. Το κράτος είναι ένας κακομαθημένος μέτοχος, άλλοτε εστιάζει στα οικονομικά αποτελέσματα, άλλοτε ξεχνά τις επιδόσεις της εταιρείας και αποφασίζει να ελέγξει τις τιμές εις βάρος της εταιρείας. Τα συνδικάτα αντιτίθενται επίσης στον καταμερισμό των δραστηριοτήτων για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού. Ένα έργο προτείνει τον διαχωρισμό του EDF σύμφωνα με τις πηγές παραγωγής, δηλαδή υδραυλικές, πυρηνικές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συν μια εταιρεία μεταφοράς ενέργειας.

Όμως το μεγάλο πρόβλημα της γαλλικής εταιρείας ενέργειας είναι ο βαθμός του χρέους. Η επενδυτική τράπεζα Citi δείχνει ότι το συνολικό χρέος της EDF θα φτάσει φέτος περίπου τα 65 δισ. ευρώ, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ανακεφαλαιοποίηση τριών δισ. ευρώ που λειτούργησε το Δημόσιο την άνοιξη του τρέχοντος έτους.

«Πρέπει να παράγουμε περισσότερα το συντομότερο δυνατό», δήλωσε ο Bruno Le Maire, υπουργός Οικονομίας. Εκτός από το σημαντικό πρόβλημα χρέους, ο γαλλικός όμιλος αντιμετωπίζει και έναν κίνδυνο που σχετίζεται με την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.

Η εταιρεία απειλείται και από τους οίκους αξιολόγησης με υποβάθμιση. Θα ήταν ένα λεπτό βήμα για την EDF, η οποία πρέπει να αναχρηματοδοτήσει τα χρέη της, χρειάζεται δάνεια και, σε αυτό το πλαίσιο, η διατήρηση της αξιολόγησής της είναι απαραίτητη.

Μεγάλες φιλοδοξίες

Τα τελευταία χρόνια, η EDF αντιμετώπισε προβλήματα λειτουργίας σε ορισμένους πυρηνικούς σταθμούς. Αυτό δεν εμποδίζει την εταιρεία να έχει μεγάλα έργα. Η EDF στοχεύει να κατασκευάσει έξι νέους πυρηνικούς αντιδραστήρες και να συνεχίσει τις δεσμεύσεις της υπέρ της ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Το κόστος των έργων αυτών είναι υψηλό, γύρω στα 50 δισ. ευρώ και θα βαρύνει το Δημόσιο, γιατί η οικονομική προσπάθεια υπερβαίνει τις δυνάμεις της εταιρείας. Όμως, μακροπρόθεσμα, η EDF στοχεύει να αυξήσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με ανταγωνιστικό κόστος.

Χθες το Δημόσιο ανακοίνωσε ότι κινητοποιεί 12,7 δισ. ευρώ για να κρατικοποιήσει την εταιρεία, αντίστοιχα για να αναλάβει τις συμμετοχές των μετόχων μειοψηφίας. Αυτή η διαδικασία θα κοστίσει μεταξύ έξι και επτά δισεκατομμυρίων ευρώ, τα υπόλοιπα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για σκοπούς που δεν καθορίζονται από τη νομοθεσία.

Την Τετάρτη, ο Γάλλος πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ενώπιον της Βουλής την πρόθεση του κράτους να κρατήσει ολόκληρο το κεφάλαιο της EDF. Συνέπεια ήταν η άνοδος της τιμής της μετοχής στο Χρηματιστήριο του Παρισιού κατά 15%.

Υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι να γίνει το κράτος ο μοναδικός μέτοχος της εταιρείας. Η πρώτη είναι βάσει νόμου, μια παραλλαγή που θεωρείται απίθανη και περίπλοκη ή, πιο απλά, με την απόκτηση μετοχών στην αγορά, μια ιδέα που είναι πολύ πιο εύκολο να εφαρμοστεί στην πράξη.

Έτσι, το Δημόσιο θα πρέπει να προβεί σε προσφορά εξαγοράς στην αγορά προκειμένου να αποκτήσει το υπόλοιπο 16% του κεφαλαίου της εταιρείας, που πλέον κατέχουν μικροεπενδυτές. Όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πιο περίπλοκα, με την έννοια ότι θα χρειαστεί να αποτιμηθεί η εταιρεία που τώρα έχει χρηματιστηριακή αξία 35 δισ. ευρώ και σε ανεξάρτητη αποτίμηση φτάνει τα 100 δισ. ευρώ. .

Ο κύριος στόχος της επανεθνικοποίησης της EDF και στη συνέχεια της απόσυρσης της εταιρείας από το χρηματιστήριο ήταν να ξεφύγει από τους περιορισμούς της αγοράς. Ταυτόχρονα, η εθνικοποίηση δεν λύνει το βασικό πρόβλημα, δηλαδή την αναβίωση της γαλλικής βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας. Για να φτάσετε εδώ, χρειάζεστε περισσότερα, αντίστοιχα, διαχείριση χρημάτων και ποιότητας.

Είναι σαφές ότι η απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης δεν είναι στο πνεύμα της οικονομίας της αγοράς. Όμως τα τελευταία χρόνια βλέπω αρκετά συχνά πώς ο σκοπός δικαιολογεί τα μέσα.