Η εμφάνιση του Γρηγόριου Σαχινίδη είναι αρκετά αξιοσημείωτη, αλλά απέχει ακόμα πολύ από το παγκόσμιο ρεκόρ.

Συχνά ακούμε ότι η αυτοκινητοβιομηχανία έχει περάσει το απόγειό της, τουλάχιστον όσον αφορά τις βιώσιμες κατασκευές. Σύμφωνα με ορισμένους, τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και οι αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν η εποχή της ακμής, γιατί τότε οι μηχανικοί ήταν ικανοί για τα πάντα, αλλά η προγραμματισμένη απαξίωση δεν ήταν ακόμη παράγοντας. Άλλοι, όμως, φτάνουν στο αποκορύφωμά τους ακόμη νωρίτερα. Θα ήταν δύσκολο να αποδοθεί δικαιοσύνη, γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχουν τύποι που με σωστή συντήρηση εξαφανίζονται και από τον κόσμο, αλλά φυσικά, ερευνώντας το παρελθόν βρίσκουμε μια σειρά από αυτοκίνητα που θα πιστεύαμε ότι είναι άφθαρτα.

Αυτό ισχύει επίσης για τις παλιές Mercedes, οι οποίες ξεκινούν μια νέα ζωή μαζικά στην Αφρική, όπου συνεχίζουν να οδηγούν πολύ, πολύ καιρό αφού έχουν ήδη πεταχτεί στην Ευρώπη. Δεν χωρίζουν όμως όλοι εύκολα από τον πιστό τους σύντροφο. Ο Έλληνας Γρηγόριος Σαχινίδης, για παράδειγμα, ταξίδεψε 4,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα με τη Mercedes-Benz 240D του στα κόκκινα φανάρια ως ταξιτζής, κυρίως στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, αλλά συχνά και στο εξωτερικό. Μάλιστα, είχε ήδη αυτό το απίστευτο νούμερο πριν από μερικά χρόνια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Sahinidisz πήρε στα χέρια του μια Mercedes μόλις λίγων ετών, που κατασκευάστηκε το 1976, και την αγόρασε από τη Γερμανία με τη βοήθεια του αδελφού του. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, μετέφερε επίσης επιβάτες τόσο λαμπρούς όσο ο γερμανικός αστέρας του ποδοσφαίρου Γκερντ Μύλλερ και ο Έλληνας υπουργός Kosztasz Karamanlisz. Εργαζόμενος σε ταξιδιωτικά γραφεία, επισκέφτηκε μεταξύ άλλων τη Μακεδονία, τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, όπου μετέφερε επιχειρηματίες. Κατά τη διάρκεια του Νότιου Σλαβικού Πολέμου, συμμετείχε ακόμη και στην παράδοση των προμηθειών βοήθειας. Αυτό δεν σταμάτησε ούτε κατά τη διάρκεια της μεγάλης χιονόπτωσης στη Θεσσαλονίκη το 1989, παρόλο που δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου ταξί εκείνη την εποχή και οι αρχές δεν συνιστούσαν σε κανέναν να πάει. Εκείνη τη στιγμή, για παράδειγμα, εννέα παγωμένα κορίτσια έσπευσαν στο σπίτι.

Με τις δεκαετίες, η οικονομική του κατάσταση δεν του επέτρεπε να αντικαταστήσει το αυτοκίνητο: αν το είχε κάνει, θα είχε επιλέξει άλλη Mercedes. Ωστόσο, το 240D απαιτούσε επίσης προσοχή, καθώς έπρεπε να αλλάξει κινητήρες τρεις φορές. Όταν τελικά απέσυρε το αυτοκίνητο, έγραψε μια ευχαριστήρια επιστολή στον κατασκευαστή για την παραγωγή ενός τόσο ανθεκτικού και μακράς διαρκείας αυτοκινήτου. Εκπρόσωποι του Μουσείου Mercedes στη Στουτγάρδη τον επισκέφτηκαν προσωπικά και τελικά χάρισε στο ίδρυμα το ταξί του εκατομμυρίου χιλιομέτρου. Σε αντάλλαγμα, έλαβε ένα ολοκαίνουργιο C 200 CDI.

Ακόμη και με αυτά τα 4,6 χιλιόμετρα, το 240D του Sahinidisz είναι μόνο δεύτερο στη λίστα όλων των εποχών. Ο Irving Gordon, ο οποίος πέθανε το 2018, διένυσε περίπου 5,15 εκατομμύρια μίλια πίσω από το τιμόνι του Volvo P1800S του 1966.