Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει το δημοσίευμα, αυτή η έρευνα «θα μπορούσε να οδηγήσει το φθινόπωρο σε μια ιστορική συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας», η οποία θα επέτρεπε την επιστροφή αυτών των έργων στην Ιταλία.
Ένας εκπρόσωπος του Λούβρου είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ο κατάλογος εστάλη τον Φεβρουάριο από τον Ιταλό υπουργό Πολιτισμού Τζενάρο Σαντζουλιάνο, ο οποίος βρισκόταν στη Γαλλία για να προετοιμάσει την έκθεση «Επιστροφή στο Παρίσι: το Λούβρο προσκαλεί το μουσείο Capodimonte». Η λίστα δεν είναι δημόσια.
“Νομίζω ότι τα έργα αμφιβόλου προέλευσης είναι λεκές στις συλλογές του Λούβρου. Πρέπει να το εξετάσουμε με αυστηρότητα και διαύγεια”, δήλωσε στη Le Monde ο πρόεδρος του μουσείου του Λούβρου, Laurence des Cars.
Ανατέθηκαν στο Τμήμα Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, τα κομμάτια αυτά αποκτήθηκαν από το Λούβρο την περίοδο 1982-1995.
Το κοινό τους σημείο είναι ότι πέρασαν από τα χέρια Ιταλών εμπόρων τέχνης που καταδικάστηκαν ή ύποπτοι για διακίνηση αρχαιοτήτων, Τζιάκομο Μέντιτσι, Τζιανφράνκο Μπεκίνα και Εντοάρντο Αλμάγια.
Σύμφωνα με τη Le Monde, ο πιο εμβληματικός είναι ένας αμφορέας του 5ου αιώνα π.Χ. αποδίδεται στον «ζωγράφο του Βερολίνου» (την πόλη όπου επικυρώθηκε το αναγνωρίσιμο ύφος αυτού του Έλληνα καλλιτέχνη).
Υπάρχουν επίσης ελληνικά αγγεία του «Ζωγράφου του Ιξίωνα» (4ος αι. π.Χ.) και του ρυθμού του «Ζωγράφου της Αντιμένης» (6ος αι. π.Χ.)
Σε επαφή με το Γαλλικό Πρακτορείο, ο Ιταλός υπουργός Πολιτισμού δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για διευκρίνιση.
“Πέφτει πολύ. Γενικός λάτρης της τηλεόρασης. Αθεράπευτος θαυμαστής ζόμπι. Ελαφρώς γοητευτικός λύτης προβλημάτων. Ερασιτέχνης εξερευνητής.”
