Η προκάτοχος της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, και η Τουρκία συνήψαν μια συμφωνία σύνδεσης το 1963, γνωστή ως Συμφωνία της Άγκυρας, η οποία είχε ως στόχο την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας και των διμερών εμπορικών σχέσεων. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, η επαναπροσέγγιση των δύο κομμάτων γνώρισε σημαντικά βήματα και μερικές φορές επιτυχίες, αλλά ουσιαστικά ακινητοποιήθηκαν σε πολλά σημεία και φαίνεται ότι αντιμετώπισαν ανυπέρβλητα προβλήματα.

Ιστορικό Διαδικασίας Συνδρομής

Η Τουρκία υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1987 και Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στη σύνοδό του στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, χορήγησε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ Κατάσταση. Μετά από αυτό, το Συμβούλιο αποφάσισε το 2004 ότι η Τουρκία πληρούσε επαρκώς τα κριτήρια για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και το 2005 αποφάσισε το πλαίσιο για τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας ξεκίνησαν αμέσως στο πλαίσιο μιας διακυβερνητικής διάσκεψης.

Ωστόσο, οι διαδικασίες προσχώρησης επιβραδύνθηκαν με την πάροδο του χρόνου και τελικά, τον Ιούνιο του 2018, το Συμβούλιο καθόρισε για πρώτη φορά ότι

Η Τουρκία έχει απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο από την ΕΕ και ως εκ τούτου οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας έχουν πρακτικά ακινητοποιηθεί και κανένα νέο κεφάλαιο δεν μπορεί να θεωρηθεί ανοιχτό ή κλειστό.

Επιπλέον, το Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα το 2006 ότι δεν θα ανοίξουν οκτώ κεφάλαια σχετικά με τους τουρκικούς περιορισμούς στην Κύπρο καιΔεν θα υπάρξει προσωρινό κλείσιμο άλλων κεφαλαίων έως ότου η Τουρκία εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της σχετικά με το πρόσθετο πρωτόκολλο της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας (συμφωνία της Άγκυρας).

Από τα συνολικά 35 κεφάλαια, 16 κεφάλαια έχουν ανοίξει και μόνο ένα κεφάλαιο έχει κλείσει μέχρι στιγμής -αφορά τον τομέα της επιστήμης και της έρευνας- και η δημιουργία της τελωνειακής ένωσης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας το 1995 είναι θεωρείται ιστορία επιτυχίας όσον αφορά την ένταξη.

Τα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Το Συμβούλιο ενέκρινε το τελευταίο τον Δεκέμβριο του 2022 αναθεωρώντας τα βήματα που έλαβε η Τουρκία στην ευρωπαϊκή πορεία με την έννοια του μεταξύ άλλων, έχει επανειλημμένα εκφράσει τη βαθιά του ανησυχία για τις πρόσφατες και ιδιαίτερα ανησυχητικές οπισθοδρομήσεις στον τομέα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων. πάντα σοβαρός εξέφρασε ανησυχία για τη συστημική έλλειψη δικαστικής ανεξαρτησίας και την αδικαιολόγητη πίεση στο δικαστικό σώμα, καθώς και για τους συνεχείς περιορισμούς, φυλάκιση και άλλα μέτρα κατά δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, πολιτικών, δικηγόρων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και άλλων.

Πέραν των παραπάνω, η κατάσταση μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου αποτελεί πρόβλημα εδώ και καιρό, αφού σημαντικό τμήμα της επικράτειας της τελευταίας στην πραγματικότητα είναι κατεχόμενο από τους Τούρκους από το 1974. Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να ενταχθούν στην ένωση χωρίς τη συγκατάθεση της Κύπρου, ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες το τουρκικό και το ελληνικό μισό του νησιού έχουν απορρίψει την ένωση των κομμάτων. Η σχέση της Άγκυρας με τους Έλληνες είναι επίσης αρκετά κυμαινόμενη, αλλά συχνά υπάρχει μια προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών. Ας σημειωθεί ότι η Αθήνα συνέβαλε και στην ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.

Η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πριν αναχωρήσει για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, είπε ότι Αυτός είπε, ότι «η Τουρκία περιμένει στην πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για περισσότερα από 50 χρόνια» και επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι «σήμερα σχεδόν όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Μετά από αυτό επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι

Πρώτα, ας ανοίξουμε το δρόμο για την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά, ας ανοίξουμε το δρόμο για τη Σουηδία, όπως κάναμε για τη Φινλανδία. Χρησιμοποίησα αυτούς τους όρους στη συνομιλία μας με τον Μπάιντεν χθες το βράδυ.

Με βάση αυτή την τελευταία λεπτομέρεια, το ερώτημα είναι ποια είναι η πραγματική αμερικανική θέση στο ζήτημα, πόσο τους αξίζει η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι η κίνηση του Ερντογάν δεν ήταν αδιαμφισβήτητη επιτυχία γύρω από το σπίτι του.

Doğan Bekin, μέλος του κοινοβουλίου της Κωνσταντινούπολης από το Yeniden Refah Partisi, το μικρότερο κόμμα στον τουρκικό κυβερνητικό συνασπισμό κρίσιμος Το αίτημα του Προέδρου Ερντογάν λέγοντας:

Η ΕΕ δεν μπορεί να είναι η προτεραιότητα της Τουρκίας. Ως κόμμα, πιστεύουμε ότι οι εγχώριες και εθνικές πολιτικές που στοχεύουν στην παραγωγή, την απασχόληση και τις εξαγωγές είναι σημαντικές. Επομένως, η μονομερής προσέγγιση της Τουρκίας με την ΕΕ στη βάση οικονομικών συμφερόντων δεν θα φέρει αποτελέσματα στο μέλλον, όπως έχει κάνει στο παρελθόν. Η οικοδόμηση του μέλλοντος της Τουρκίας στην ΕΕ δεν είναι παρά χάσιμο χρόνου.

Και οι Τούρκοι;

Από το 2014, η Ευρωπαϊκή Ένωση δέχεται αυξανόμενη μεταναστευτική πίεση. Ένα σημαντικό μέρος των αυταρχικών καθεστώτων που μπόρεσαν να αποτρέψουν άμεσα την άφιξη μιας τέτοιας ποσότητας μεταναστών στα σύνορα της Ένωσης, που θα υπερφόρτωναν το σύστημα της ΕΕ βάσει των κανονισμών του Δουβλίνου, κατέρρευσαν μετά την άνοιξη των Αράβων ή βυθίστηκαν σε σοβαρό κρίση. Από τότε που το Μαρόκο κατάφερε να ξεπεράσει τη δυσαρέσκεια μέσω γρήγορων μεταρρυθμίσεων, υπήρξε μικρή πίεση στα σύνορα της ΕΕ από τότε, αλλά μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική συνεχίζουν να φτάνουν δια θαλάσσης στην Ιταλία μέσω της Λιβύης, η οποία έπεσε στο χάος.

Οι κυβερνητικές ανατροπές στην Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν άφησαν την Τουρκία, η οποία έχει τα σημαντικότερα σύνορα της ΕΕ εκτός της Ανατολικής Ευρώπης, υπό τεράστια μεταναστευτική πίεση εδώ και μια δεκαετία.

Μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας Εντάξει ότι εδώ και χρόνια η Άγκυρα κρατά τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη χώρα και σκοπεύει να ταξιδέψει σε όλη τη χώρα στην Ευρώπη για δισεκατομμύρια ευρώ. Οι Τούρκοι μπορούν να το κάνουν αυτό γιατί η Δημοκρατία της Τουρκίας, η οποία κλείνει τα 100 φέτος, είναι ένα πολύ ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος που προσπαθεί σκληρά να ελέγξει τα σύνορά της. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από το τείχος που υψώθηκε στα σύνορα με τη Συρία και τις συνεχείς τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην άλλη πλευρά των συνόρων.

Λόγω του συγκεντρωτισμού του τουρκικού συστήματος, η διοίκηση είναι πολύ ισχυρή και στο πλαίσιο της οικονομικής ανάπτυξης της τελευταίας εικοσαετίας, παρά τη θεαματική στασιμότητα και παρακμή των τελευταίων ετών, η τουρκική οικονομία ξεχωρίζει από την περιοχή και Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι θεαματικά πίσω από τα βουλγαρικά ή ρουμανικά πρότυπα. Η περίοδος της δεκαετίας του 2010 έδειξε ότι εάν η Τουρκία έχει την πολιτική βούληση, είναι δυνατό να προχωρήσει πολύ γρήγορα στον δρόμο της ένταξης στην ΕΕ. Να σημειωθεί ότι αυτό είναι τόσο αλήθεια που το 2016 Τούρκοι πολίτες σχεδόν χωρίς βίζα εγγραφείτε στο σωματείο.

Σε σχέση με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρεται συχνά ότι τα περισσότερα κράτη μέλη δεν είναι πραγματικά υπέρ της ένταξης μιας χώρας με μουσουλμανική πλειοψηφία στο μπλοκ. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που έχουν μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό, είναι επίσης υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ, εάν αυτό είναι σοβαρό επιχείρημα, τότε δεν είναι δυνατή ούτε η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων, γεγονός που εφιστά την προσοχή σε μια άλλη διάσταση της Ε.Ε. πολιτική ένταξης.

Βεβαίως, η ΕΕ έχει ήδη τεράστια ανάγκη για ανθρώπινο δυναμικό και υπάρχουν όλο και λιγότερα μέρη για να το λύσει σε χώρες που βασικά πολιτιστικά βρίσκονται στην ίδια βάση με τη Δυτική Ευρώπη. Αυτό που εγκρίθηκε το 2014 έχει απλοποιηθεί Γεωργιανή Και Ουκρανός Η απασχόληση υποδηλώνει αυτή τη φιλοδοξία της ΕΕ, ωστόσο, εκτός από αυτές τις χώρες, τα Δυτικά Βαλκάνια μπορούν επίσης να θεωρηθούν από την ένωση, μετά την οποία είναι σχεδόν αναπόφευκτο να στραφούν σε γειτονικές χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία, είτε είναι η Βόρεια Αφρική είτε η Τουρκία.

Ταυτόχρονα, η πρόταση του Ερντογάν αφορά τώρα περισσότερο την αύξηση του προηγουμένου και τη δυνατότητα να ρίξει φως εν μέσω της δεινής οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας και να αποσπάσει την προσοχή των εθνικιστών ψηφοφόρων από τα καθημερινά ζητήματα. είτε από το γεγονός ότι η ένταξη δίνει ελπίδα, είτε με την απόρριψή της για να παρουσιάσει έναν νέο εχθρό. Ως μέρος της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ωστόσο, μπορεί να είναι αρκετό για τις Ηνωμένες Πολιτείες να συμφωνήσουν να επιτρέψουν στην Τουρκία να λάβει τα τελευταία F-16 και ίσως ακόμη και να αποκαταστήσει το πρόγραμμα F-35. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, η πιθανότητα μετά τη σημερινή δήλωση του Τούρκου Προέδρου, η Άγκυρα να αποκτήσει νέα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη και όχι 85 εκατομμύρια νέους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι αμελητέα.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Serhat Cagdas/Anadolu Agency μέσω Getty Images