Οι εφτά νυχτερινές διακοπές που πέρασαν φέτος στην Ελλάδα ήταν ένα όνειρο. Ζεστά, καθαρά νερά σε σχεδόν εξωπραγματικές αποχρώσεις του τιρκουάζ μπλε, παραλίες με ψιλή λευκή άμμο, πολλά ιστορικά μέρη για επίσκεψη και νόστιμοι γύροι σε κάθε στροφή, που θα ενθουσιάσουν μικρούς και μεγάλους.

Το μόνο «σύννεφο» που θόλωσε τα υπέροχα τοπία με τα οποία μας υποδέχτηκε η Ελλάδα έφερε η έλλειψη ενός ποτού από το ελληνικό μενού που μας αρέσει να καταναλώνουμε εμείς οι Ρουμάνοι το καλοκαίρι. Πρόκειται για «καθημερινή» λεμονάδα, όπως αρχίσαμε να τη λέμε μετά τις επτά διανυκτερεύσεις μας στο βορειοανατολικό τμήμα της χερσονήσου της Χαλκιδικής.

«Δεν νομίζω ότι πέρασε λεμόνι από εδώ»

Διψασμένοι και κουρασμένοι μετά από ένα μακρύ ταξίδι, παραγγείλαμε αρχικά αυτό το εξαιρετικά κρύο ποτό σε μια ταράτσα στην Καβάλα, μια πόλη-λιμάνι στο Αιγαίο Πέλαγος, στην επαρχία Ανατολικής Μακεδονίας και την πρωτεύουσα του νομού Καβάλας. Αντίθετα, όμως, έλαβα χυμό με πολλά Ε και πολλή ζάχαρη χυμένη στο ποτήρι από ένα μπουκάλι με μαύρη ετικέτα, γραμμένη στα ελληνικά. Το προϊόν δεν έδωσε τη λεμονάδα που περιμέναμε σε γεύση, οσμή ή εμφάνιση.

«Δεν νομίζω ότι πέρασε λεμόνι εδώ», είπαν τα παιδιά γελώντας, με το ακαταμάχητο χάρισμά τους να κάνουν μπελάδες από κάθε κατάσταση.

Επειδή δεν μάθαμε τίποτα από την πρώτη, ή μάλλον επειδή νομίζαμε ότι ήταν απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό, συνεχίσαμε να παραγγέλνουμε λεμονάδα ειδικά στο μεσημεριανό γεύμα, τόσο σε εστιατόρια και βεράντες από τον Σταυρό παρά στην Ουρανούπολη και στην παραλία των Αλυκών στην Αμμουλιανή. Επειδή κι εμείς δεν είχαμε αυτό που θέλαμε εδώ, αρκεστήκαμε σε διάφορα milkshakes για τα παιδιά, ενώ εμείς οι μεγάλοι «διασκεδάζαμε» με διάφορα κοκτέιλ, βαρελίσια μπύρα και πολύ Still Water.

Προφανώς σκεφτήκαμε κάποια στιγμή ότι ίσως δεν ήμασταν αρκετά συγκεκριμένοι όταν παραγγέλναμε λεμονάδα, οπότε γίναμε πιο συγκεκριμένοι. Ζήτησα «φρέσκια λεμονάδα ή φρεσκοστυμμένη λεμονάδα, με μέλι, μέντα και παγάκια» (φρέσκια λεμονάδα ή φρεσκοστυμμένη λεμονάδα με μέλι, μέντα και παγάκια).

Η τύχη μας έπεσε στο εστιατόριο Στρατής στον Σταυρό – ένα παραθεριστικό χωριό στην περιοχή της Καβάλας – όπου βρήκαμε έναν Έλληνα σερβιτόρο με τον οποίο μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε στα αγγλικά πολύ καλύτερα από αυτούς με τους οποίους είχαμε έρθει σε επαφή πριν και με τους οποίους έβαλε τρεις κρύες λεμονάδες στο τραπέζι, με μέντα φρεσκοκομμένη από τους θάμνους που κοσμούσαν τη βεράντα του χώρου.

Η περιέργειά μας για την απουσία αυτού του ποτού στα μενού των ελληνικών εστιατορίων κέντρισε και ο ίδιος. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, δεδομένων των λεμονιών και ακόμη και των λεμονιών που συναντήσαμε στις επισκέψεις μας, στους Έλληνες δεν αρέσει αυτό το δροσιστικό ποτό, είτε είναι λεμονάδα με σκέτο νερό και σερβίρεται με παγάκια είτε λεμονάδα με μεταλλικό νερό.

Η καταπληκτική εξήγηση, κατευθείαν από την “πηγή”

Πίσω στο σπίτι, συνειδητοποιήσαμε ότι όχι μόνο μας έλειπε η λεμονάδα του ελληνικού μενού, αλλά προφανώς και δεκάδες άλλοι Ρουμάνοι που μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους στην Ελλάδα σε διάφορες ομάδες μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

«Πίνουν καφέ, κονιάκ, κρασί, μπύρα και ούζο», λέει ένας τουρίστας στην ομάδα του ελληνικού φόρουμ στο Facebook, προσθέτοντας ότι δεν έχει πιει ποτέ λεμονάδα στα ελληνικά ούτε έχει δει το ποτό πουθενά.

Ένας άλλος Ρουμάνος έκανε μια αστεία προσθήκη: «Τεμπέληδες. Πέφτουν και ελιές, ρόδια και σύκα, αλλά είναι πάντα σε σιέστα και δεν έχουν χρόνο να τα μαζέψουν», αστειεύτηκε.

Ένας Ρουμάνος εγκατεστημένος στην ελληνική χώρα πιστεύει ότι η αφθονία με την οποία χρησιμοποιείται το λεμόνι παντού θα ήταν η πραγματική εξήγηση για το γιατί δεν υπάρχει λεμονάδα στην Ελλάδα. «Λεμονόψαρο, κρέας λεμονιού, λεμονοσαλάτα, γλυκά λεμονιού… Το πολύ λεμόνι κάνει κακό», είπε.

Η εξήγηση γιατί η Ελλάδα διαρρέει ένα από τα αγαπημένα ποτά των Ρουμάνων είναι σχεδόν αδύνατο να πιστέψει κανείς.

“Οι Έλληνες δεν πίνουν φρέσκο ​​χυμό. Πίνουμε 3-4 καφέδες την ημέρα. Δεν μας αρέσει η λεμονάδα. Μπορούμε να το φτιάξουμε για τους τουρίστες, αλλά δεν είναι ένα ποτό που μας αρέσει”, είπε, για Κάντε κλικ στο!Δημήτρης, ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στην Πελοπόννησο.

“Υπάρχουν Έλληνες που πίνουν λεμονάδα το πρωί, όπως η μητέρα μου, αλλά την κάνουν μόνο για την υγεία. Την παλεύει γιατί κάνει καλό στην υγεία… και στο αδυνάτισμα”, είπε επίσης ο Δημήτρης.

«Γιατί να πίνουμε κάτι τέτοιο; Είναι πολύ πικρό. Όχι, δεν μας αρέσει αυτό. Δεν είδες ότι αφήνουμε τα λεμόνια κρεμασμένα στο δέντρο», λέει αστειεύεται η Μαρία, κάτοικος της περιοχής που έχει ένα μικρό αρτοποιείο στην Καρδαμύλη, μια γοητευτική μικρή πόλη στη χερσόνησο της Πελοποννήσου.

“Είμαι 43 και δεν ξέρω κανέναν Έλληνα που να έχει πιει λεμονάδα. Λοιπόν, όχι, κάνω λάθος… Έχω έναν ξάδερφο που είναι σαν εσένα, αλλά πέρασε πολλά χρόνια στην Ιταλία, οπότε είναι μπερδεμένος. ” πρόσθεσε το ωραίο αφεντικό.