Φωτογραφία: Inquam Photos/ Costin Dincă

“Το απλωμένο χέρι που δεν λέει ιστορία δεν λαμβάνει ελεημοσύνη” – Pavel Puiuț, φιλάνθρωπος.

Αφήστε τον ρουμανικό τουρισμό τουλάχιστον να πει μια ιστορία. Τουλάχιστον μια ιστορία αν θέλει ελεημοσύνη.

Πρώτα απ ‘όλα, θέλω να σας ρωτήσω κάτι: μετά από 5 χρόνια κουπονιών διακοπών που εισήχθησαν στον ρουμανικό τουρισμό, βλέπετε κάποια εξέλιξή του; Έχετε δει κάτι που σας κάνει να πείτε: Ναι, κύριε, εδώ, χάρη στα κουπόνια διακοπών, αυτή η περιοχή έχει ανθίσει περισσότερο από τη μανόλια την άνοιξη? Αν ναι, συγχωρέστε με και μπορείτε να προχωρήσετε στο επόμενο άρθρο.

Διαφορετικά, ας δούμε μια ζοφερή πραγματικότητα του μιοριτικού τουρισμού: πώς τα κουπόνια διακοπών θάβουν αργά αλλά σταθερά τον ρουμανικό τουρισμό και πώς ορισμένοι εξέχοντες εκπρόσωποι της τουριστικής βιομηχανίας θεώρησαν ότι επιτάχυναν τη διαδικασία.

Τα στοιχεία:

Με την ευκαιρία του νόμου 165 του 2018, οι Ρουμάνοι πολίτες με χαμηλό προϋπολογισμό λαμβάνουν κουπόνια διακοπών για να ξεκουραστούν και να διασκεδάσουν. 1450 λέι/άτομο. Ας πούμε 300 ευρώ, μην μπερδευόμαστε με τους υπολογισμούς. Το θέμα με τα κουπόνια διακοπών χρονολογείται από το 2009, αλλά από το 2017 έχουμε το σημερινό σύστημα.

Τον Νοέμβριο του 2022, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Υπουργείο Οικονομικών, η Ρουμανία είχε 1.280.000 υπαλλήλους στον προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος έχει εισφέρει στον ρουμανικό τουρισμό μια τεράστια επιδότηση 384 εκατ. ευρώ (384.000.000 ευρώ). Ας πολλαπλασιάσουμε όμως αυτό το νούμερο επί 5 (χρόνια με επιδότηση). Έτσι φτάσαμε στα 1,9 δισ. ευρώ που διοχέτευσε το κράτος στον ρουμανικό τουρισμό. Ναί? Ξαναδιάβασε αυτόν τον αριθμό. Ο ρουμανικός τουρισμός, εσωτερικός, εγχώριος, μιοριτικός, έλαβε ένα δώρο σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων λέι για πέντε χρόνια, οπότε τις περισσότερες φορές δεν συνέβαινε τίποτα. Τίποτα καλό.

Στις 21 Μαρτίου 2023, εκπρόσωποι της τουριστικής βιομηχανίας στη Ρουμανία απευθύνθηκαν για άλλη μια φορά στους νομοθέτες, γεμάτοι περηφάνια και καπέλο στο χέρι, να ζητήσουν νόμο που να επιτρέπει την παροχή καρτών, κουπονιών, εισιτηρίων, εισιτηρίων παπαγάλων, εισιτηρίων διακοπών σε όλους. . Σε όλο τον ρουμανικό λαό. Δηλαδή να χορηγούνται κουπόνια μέσω ενός περίεργου μηχανισμού και στον ιδιωτικό τομέα. (4,2 εκατομμύρια άνθρωποι). Από όσο θυμάμαι, ο ιδιωτικός τομέας, οι εταιρείες, οι επιχειρήσεις και οι υπόλοιποι ΠΟΤΕ δεν ζήτησαν κάτι τέτοιο. Αντίθετα, οι ομάδες των κυρίων του τουρισμού λένε να πάνε όλοι στο λάκκο που λέγεται ρουμανική ακτή πχ για λεφτά…ποιανού λεφτά; Αυτό είναι το ερώτημα των 1,7 δισ. ευρώ ετησίως.

Γεγονότα:

Η προσφορά κουπονιών διακοπών δεν είναι από μόνη της κακό. Οι άνθρωποι, μετά τη δουλειά, χρειάζονται και ξεκούραση. Ο αρχικός στόχος βασίστηκε σε τρεις πυλώνες:

1. Φωνές. Ένας χαρούμενος ψηφοφόρος είναι ένας ψηφοφόρος με αυτοπεποίθηση. Μοχθηρό, αλλά δημοκρατικό. Τα κόμματα δεν έδωσαν λεφτά από τα ίδια, αλλά από τα παιδιά των ψηφοφόρων για να μην πιαστεί κανένας και δεν πονάει αυτή τη στιγμή.

2. 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι, κάτοχοι προϋπολογισμού, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων, ναι, έχει χαμηλά εισοδήματα, επρόκειτο να λάβουν μια κάρτα ισοδύναμου 1450 λέι που θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για διακοπές στη Ρουμανία. Το να μιλάς Κρίστιαν ήταν και είναι καλό πράγμα. Εδώ κλείνουμε τα μάτια στο γεγονός ότι κουπόνια διακοπών δόθηκαν και σε εργαζόμενους που χρειάζονταν χρήματα για προμήθειες για τα παιδιά, αλλά και σε οικονομικούς κυρίους με μισθούς άνω των 10.000 ευρώ/μήνα. Ο τελευταίος, με βαθιά πατριωτικό πνεύμα, σίγουρα προτιμούσε μια εβδομάδα στο Olănești παρά μια στις Μαλδίβες. Όχι, απλά είχαν εισιτήρια.

3. Να τονωθεί αυτός ο ρουμανικός τουρισμός, κύριε, να πάει ο κόσμος να δει τη χώρα, να γεμίσει ξενοδοχεία, πανσιόν και εστιατόρια, να είναι γεμάτοι οι δρόμοι της πατρίδας όπως στις αφίσες του ΟΝΤ. Ανέφερα έναν ΟΝΤ, που δυστυχώς, 30 χρόνια μετά την επανάσταση, οι κύριοι του ΟΝΤ είναι ακόμη υπεύθυνοι για τον ρουμανικό τουρισμό. Τι να πω, άλλη μια ανεβαστική ιδέα. Όταν δεν δίνεις χρήματα μόνος σου, αλλά τα δίνεις για σένα, τα πράγματα κινούνται πολύ γρήγορα. Αυτό το τρίτο σημείο σήμαινε, στην πραγματικότητα, την ουσία της καταστροφής.

Πραγματικότητα:

Το σύστημα ή το σύστημα των κουπονιών διακοπών ήταν και είναι στην πραγματικότητα ένας καρκίνος που κατέκλυσε τον ρουμανικό τουρισμό και από τον οποίο τρέφεται μια ομάδα κυρίων και κυριών. Μία ομάδα. Τα σοβαρά ξενοδοχεία και τα bed and breakfast δεν λαμβάνουν καν υπόψη αυτά τα κουπόνια κατά τον προϋπολογισμό.

Η ουσία της ομάδας ονομάζεται ρουμανική ακτή. Ακτή που έχει γίνει τόσο αντιπαραγωγική που η μόνη λύση για να δουλέψει όλο αυτό είναι η τεράστια επιδότηση, αλλιώς, σε χρόνο μηδέν, οι καρέκλες στο τραπέζι και το «Κλος» στην πόρτα.

Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα.

Ένα ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων στη Mamaia έχει 135 ημέρες ζωής το χρόνο. Από 15 Μαΐου έως 30 Σεπτεμβρίου. Αλλιώς η κλειδαριά στην πόρτα και οι καρέκλες στα τραπέζια. Το ξενοδοχείο διαθέτει 30 δίκλινα δωμάτια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καλύπτει 4050 διανυκτερεύσεις.

Σε αυτό το ξενοδοχείο, το 2023, στο απόγειο της σεζόν, ένα δίκλινο δωμάτιο με πρωινό κοστίζει 680 ευρώ (3300 λέι) για 4 διανυκτερεύσεις. Όχι πολύ ορεκτικό, έτσι; Αλλά στα 1800 λέι, φαίνεται να λειτουργεί… Η διαφορά είναι το κουπόνι διαμονής. Με δύο κουπόνια φεύγεις δωρεάν. Λέτε μάλιστα ότι μπορείτε να δώσετε 700-800 λέι παραπάνω. Το κουπόνι δεν είναι δουλειά, είναι δώρο, είναι ελεημοσύνη. Το οικονομικό κλίμα εδώ είναι επομένως αδύναμο. Πολλοί ξενοδόχοι έπιασαν το bandwagon (την απάτη) ήδη από το 2018 και διόγκωσαν τις τιμές γιατί, δυστυχώς, κάποιος με προϋπολογισμό θα το έπεφτε.

Για μένα, ως ιδιώτη, 4000 lei/4 νύχτες μου φάνηκαν κατάχρηση και θα προτιμούσα να τα περάσω στην Ελλάδα ή τη Βουλγαρία. Αλλά ο παραθαλάσσιος ξενοδόχος υπέφερε, υπήρχαν ρυθμισμένοι προϋπολογισμοί με καλούς μιορίτες έτοιμους να του έρθουν. Τα δωμάτιά του είχαν κλείσει τελευταία, καθώς ήταν ακριβά και κακά. Αλλά τελικά έκαναν κράτηση. Έκαναν κράτηση με κρατική έκπτωση 50%, δηλαδή ο άνδρας πλήρωσε λίγο λιγότερο από τη σωστή τιμή. Ποιο ήταν καλό, σωστά; Αυτό το κίνημα εξαπλώθηκε κατά μήκος της ακτής, αλλά και στη Valea Prahova, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι.

Ήταν καλό. Οι ομάδες των κυριών και των κυρίων κέρδισαν σε μεγάλο βαθμό. Άλλα ξενοδοχεία αγωνίστηκαν στο τέλμα που δημιουργήθηκε, και μερικά πέθαναν. Στις ρουμανικές ακτές, υπήρχαν το 2022 ξενοδοχεία που ζούσαν σε αναλογίες 50-90% με βάση κουπόνια διακοπών. Απολύτως απαίσιο. Χάρη στα κουπόνια διακοπών, η σύνδεση με την πραγματικότητα έχει χαθεί.

Τελικά, το 2022, ένας θανατηφόρος συνδυασμός παραγόντων γονάτισε τις ρουμανικές ακτές. Και ένας από τους παράγοντες ήταν τα κουπόνια διακοπών με τον παραπάνω μηχανισμό.

1,2 εκατομμύρια εισιτήρια διακοπών άσκησαν πίεση στον καλοκαιρινό τουρισμό της Ρουμανίας που δεν είχε ληφθεί υπόψη (δεν υπήρχε κανείς εκεί, γιατί το υπουργείο δεν φαίνεται πολύ επαγγελματικό). Η ζήτηση ξεπέρασε κατά πολύ την προσφορά και οι τιμές για τουριστικές υπηρεσίες εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Μαζί τους έχουν εκραγεί και οι τιμές για τις βοηθητικές υπηρεσίες. Γι’ αυτό βρεθήκαμε στην κατάσταση που μια φέτα καρπούζι ή ένα στάχυ στη Μαμάια, στην παραλία, κοστίζει όσο ένα Aperol Spritz στη Νίκαια στην παραλία. Και εξαιτίας αυτού, πέρυσι δεκάδες χιλιάδες Ρουμάνοι έδωσαν τις ρουμανικές ακτές σε Έλληνες, Βούλγαρους, Τούρκους, Ντουμπάι κ.λπ.

Εδώ σαν μπαχαρικό προσθέτεις και την τρομερή φοροδιαφυγή στα παράλια.

Τώρα, επειδή η καταστροφή δεν φαίνεται ολοκληρωτική, οι τουρίστες και οι τουρίστες θέλουν να πολλαπλασιάσουν τους μοχλούς με τους οποίους μέχρι τώρα κατέρριψαν τον τουρισμό. Πείστε το κράτος να ψηφίσει νόμο για την ένεση επιπλέον 4,2 εκατομμυρίων κουπονιών, αξίας 1.450 λέι το καθένα, στη ρουμανική τουριστική βιομηχανία.

Έτσι, κατά τη γνώμη τους, η μαζική επιδότηση ενός τομέα είναι το κλειδί για την απόδοση αυτού του τομέα. Η Νύχτα του Πνεύματος.

Από την άλλη πλευρά:

Όσο περισσότερο επιδοτούμε τον τουρισμό (που φαίνεται να μην έχουν προσέξει κύριοι ότι βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των αναγκών), τόσο περισσότερο θα τον αποσυνδέουμε από τη διεθνή τουριστική κίνηση.

Μιορίτες εορταστικοί έλεγχοι για όλους θα σημαίνουν, εκτός από την προαναφερθείσα πίεση, την εμφάνιση και διατήρηση πολύ επιζήμιων μετέχνεων. Το χειρότερο από αυτά: «Έτσι είναι, γιατί έρχονται με κουπόνια και δεν έχουν πού να πάνε, πρέπει να τα ξοδέψουν». Η άφιξη τουριστών με κουπόνια διακοπών δεν συνεπάγεται καμία επένδυση, δεν είναι προγραμματίσιμη, δεν μπορεί να θεμελιωθεί συγκεκριμένη αύξηση της τουριστικής κίνησης σε μια περιοχή απλώς και μόνο επειδή το Δημόσιο σπάει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Τιμήστε εδώ τη ρουμανική ακτή, ένα μεγάλο μέρος του διαδρόμου Rucăr-Bran, το «παραθαλάσσιο θέρετρο» της Rânca και μπορείτε επίσης να γεμίσετε.

Οι ξένοι τουρίστες, επειδή δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να φτάσουμε σε σημαντικές τουριστικές εκθέσεις ή να έχουμε συνεχή προβολή, θα μας αγνοήσουν ακόμη πιο επιτυχημένα. Στο επίπεδο των τουριστών κατά κεφαλήν, στο ποσό που δαπανήθηκε εδώ, σε όποιον δείκτη θέλετε, η Ρουμανία είναι πολύ πίσω από την κατάταξη, πολύ πίσω. Και οι επιδοτήσεις το σπρώχνουν περισσότερο. Θα είμαστε ένα είδος τουριστικής Σομαλίας της Ευρώπης. Εμείς μαζί μας.

Η ένεση αυτών των δισεκατομμυρίων ευρώ στην τουριστική βιομηχανία γίνεται από τον εθνικό προϋπολογισμό. Κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αρκετά έξυπνος για να χρηματοδοτήσει την έλλειψη απόδοσης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ θα είχαν δαπανηθεί καλά σε οποιονδήποτε άλλο τομέα, και αν είχαν μείνει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για τον τουρισμό, ειλικρινά, από τα οποία θα μπορούσαμε να προωθηθούμε έξυπνα, να αναπτύξουμε τοπικά προγράμματα επιχειρηματικότητας, να ενθαρρύνουμε και να χρηματοδοτήσουμε τουριστικούς συλλόγους, να ξεκινήσει προγράμματα κατάρτισης, να αναπτυχθούν μηχανισμοί για την άμεση υποστήριξη των εργαζομένων στον τουρισμό που έχουν το πρόβλημα της εποχικότητας, τότε ο ρουμανικός τουρισμός θα ήταν πολύ πιο όμορφος, θα ήταν πολύ πιο υγιής και θα είχαμε πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο μέλλον.

Το ερώτημα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που εργάζονται στον τουριστικό κλάδο: τι θα συμβεί αν εγκριθεί αυτή η τερατώδης χρηματοδότηση και μετά από λίγο, όταν το κακό έχει καλά περιχαρακωθεί, η βρύση θα κλείσει;

Αν και μπορεί να φαίνεται περίεργο, η εικόνα του ρουμανικού τουρισμού αυτή τη στιγμή δείχνει έναν κλάδο που προκαλεί πραγματική ζημιά πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως: τα χρήματα που συλλέγουμε από τους ξένους vs. τα χρήματα που δίνουμε στον τουρισμό με τη μορφή επιδοτήσεων. Η εγχώρια τουριστική κίνηση σημαίνει, σε μεγάλο βαθμό, τίποτα άλλο από το να μετακινούνται χρήματα από τσέπη σε τσέπη. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη με τέτοια καταστροφή στην αυλή της.