«Πάντα επιστρέφω σε αυτό, αλλά σε σύγκριση με την αρχή της χρονιάς, έχουμε σημειώσει σταθερή πρόοδο και πετύχαμε πολύ περισσότερα από τους προκαθορισμένους στόχους – Αυτός είπε Ζολτ Βάργκα, Ο προπονητής της FTC. – Όταν είδαμε για πρώτη φορά την ομάδα, σκεφτήκαμε, “Θεέ μου, πώς θα φτάσουμε στα προημιτελικά;!” Στη συνέχεια φτάσαμε εκεί τερματίζοντας δεύτεροι στον όμιλο. Κόντρα στην Γιουγκ Ντουμπρόβνικ, παλέψαμε για να φτάσουμε στην τελευταία τετράδα, μετά χάσαμε από τη Ρέκο, αλλά είναι μέσα στο παιχνίδι, γιατί πραγματικά αντιμετωπίσαμε μια παγκόσμια ομάδα: το καλύτερο παιχνίδι σε όλες τις θέσεις, και ο πάγκος τους είναι επίσης πολύ μακρύς. Είναι δύσκολο να κάνεις κάτι με αυτό, ειδικά κάτω από τέτοιο σειριακό φορτίο».

Ο Βάμος μπορεί να πάει στην Ελλάδα

Ήταν τόσο δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον υπερασπιστή του πρωταθλητή Recco που η τελική σειρά αποφασίστηκε ουσιαστικά από την ομάδα που συνάντησε την ομάδα των Ιταλών σταρ που διοικούσε ο Gergő Zalánki. Ωστόσο, ο Ferencváros κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο κόντρα στην Brescia σε μια αρκετά φλογερή σύγκρουση. Οι διαιτητές απόλαυσαν το παιχνίδι των Ιταλών, αλλά η ομάδα αντιμετώπισε και πήγε αήττητη κόντρα στην Μπρέσια στο τρίτο παιχνίδι της σεζόν, κάτι που είναι ένα αξιέπαινο επίτευγμα από μόνο του, για να μην αναφέρουμε την τρίτη ημέρα ενός τουρνουά.

«Το πρώτο και το τελευταίο παιχνίδι, που πλαισίωσαν την εμφάνισή μας στο Βελιγράδι, ήταν αρκετά παρόμοια – εκτίμησε ο ειδικός. – Ξεκινήσαμε και οι δύο πολύ καλά, μετά ήρθε ο αντίπαλος, αντιμετωπίσαμε ο ένας τον άλλον – είναι αλήθεια ότι η Μπρέσια δεν ανέτρεψε, στο ματς για το χάλκινο το σκορ ήταν το πολύ ισόπαλο. Χωρίς προσβολή, αλλά οι άνθρωποι της Μπρέσια εξακολουθούν να παίζουν πολύ υστερική υδατοσφαίριση, η φρενίτιδα και η πρόκληση είναι η ουσία τους, διαμαρτύρονται μετά από κάθε κατάσταση, που τους αφήνεται ανεξήγητα. Κάτι έπρεπε να γίνει με αυτή την τρέλα. Στο τέλος του αγώνα μεταξύ των δύο κουρασμένων ομάδων μπορέσαμε να συγκεντρωθούμε καλύτερα και με μία ή δύο εξαιρετικές εμφανίσεις μπροστά, σημειώσαμε ευκαιρίες – αυτό χρειαζόμασταν για να μπορέσουμε να κερδίσουμε».

Μετά τα χρυσά μετάλλια του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Ουγγαρίας, το χάλκινο μετάλλιο του Champions League πήρε ο Zsolt Varga, ο οποίος, αν και εξακολουθούσε να στοχεύει στην τελειότητα, ήταν ειλικρινά ευχαριστημένος με αυτή τη σειρά αποτελεσμάτων.

«Δεν έμεινα ικανοποιημένος μετά τον ημιτελικό, πολύ περισσότερο μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, γιατί πρέπει να είσαι λίγο ρεαλιστής Ο Ζολτ Βάργκα συνόψισε τις μέρες στο Βελιγράδι και όλη τη σεζόν. – Αυτό που καταφέραμε με αυτήν την ομάδα δεν είναι καθημερινά, είχαμε μια πολύ καλή σεζόν με πολύ καλά αποτελέσματα. Προφανώς είμαι μαξιμαλιστής και νόμιζα ότι θα νικούσαμε τον Ρέκο, αλλά σε αυτό το παιχνίδι υπήρχαν όλων των ειδών τα σενάρια, ακόμα και ότι θα μας κέρδιζαν με εφτά. Πίστευα στην επιτυχία μέχρι την τελευταία στιγμή, Süni ( δεύτερος προπονητής Balázs Nyéki – σημείωση του συντάκτη) είπε στο τέταρτο τρίμηνο ότι θα έπρεπε ίσως να οικονομήσουμε λίγο για το παιχνίδι την επόμενη μέρα. Ακόμα και τότε είχα ήδη την άποψη ότι αν δεν βάλουμε δύο γκολ σε δύο λεπτά θα το πάρουμε πίσω, γιατί σημαντική είναι και η μάχη για το χάλκινο – στο τέλος αποχαιρετήσαμε τη σεζόν με νίκη. Είμαι πολύ περήφανος για τα παιδιά, αλλά η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί».