Μίλησα με τον Παναγιώτη Βασιλάκη, μελισσοκόμο από την Κέρκυρα, στο εργοστάσιο επεξεργασίας μελιού που δημιουργήθηκε στον Βάτο.
Το πρώτο μέρος της έκθεσης εδώ μπορείς να το διαβάσεις! Περισσότερα θα δημοσιεύσουμε εδώ:
Τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο ο Έλληνας μελισσοκόμος κλωσίζει μέλι φράουλας. Είναι πολύ ιδιαίτερο, έχει πικρή γεύση, έχει ισχυρή φαρμακευτική δράση και είναι ιδιαίτερα περιζήτητο.
Στη συνέχεια, από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα μέσα Μαρτίου, η ερείκη αρχίζει να ανθίζει, η άφθονη γύρη της οποίας βοηθάει τις οικογένειες να αναπτυχθούν γρήγορα. Τότε είναι που εγκαθιστούν τους θαλάμους μελιού που γεμίζουν γρήγορα με νέκταρ ερείκης.
Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας της ερείκης, οι μέλισσες είναι πολύ επιθετικές (μπορεί να είναι σαν την ελαιοκράμβη), αλλά πρέπει να προσπαθήσετε να διώξετε το μέλι, το οποίο κρυσταλλώνει γρήγορα.
Το μέλι κάνναβης είναι δημοφιλές, αλλά το χρησιμοποιεί και ένα εστιατόριο που παράγει μπύρα. Είναι ενδιαφέρον ότι μας λέει ότι μετά την ταχεία ανοιξιάτικη ανάπτυξη χάρη στο μέλι ερείκης, γύρω στα μέσα Απριλίου, οι μητέρες σταματούν να γεννούν αυγά για περίπου δέκα μέρες, όταν το περιβάλλον είναι πολύ ανθισμένο.
Αναφέρει επίσης ως ενδιαφέρον γεγονός ότι αφού η Κέρκυρα έχει μελισσοκομία, το μέλι παρήχθη φέτος για πρώτη φορά από την ασφοντέλα, η οποία παράγει πολύ νόστιμο μέλι και είναι ένα από τα δημοφιλή και περιζήτητα είδη μελιού στη Μεσόγειο.
Τον Μάιο αρχίζουν να ανθίζουν τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, λεμόνια), βγάζουν άφθονο μέλι και το μέλι τους κλωστεί τον Ιούνιο.
Μετά από αυτό, μπορείτε πάντα να κλώνετε ανάμεικτο μέλι, γιατί υπάρχουν πολλά διαφορετικά λουλούδια στο νησί, αλλά αν ο μελισσοκόμος θέλει ακόμα ποικιλιακό μέλι, πρέπει να μεταναστεύσει στη χερσόνησο για δρυς, πεύκο, ρίγανη, θυμάρι ή κάστανο.
Αφού δοκίμασα τα προαναφερθέντα μέλια, από τα οποία ήξερα μόνο μέλι πορτοκαλιάς και μέλι καστανιάς, αναρωτιέμαι για τις μέλισσες και τη μελισσοκομική τεχνολογία του.
Στην Ελλάδα η λεγόμενη ελληνική μέλισσα είναι αυτόχθονη: είναι Cecropia of Apis mellifera. Μοιάζει με ιταλικό στην όψη, αλλά δεν τραβάει τόσο πολύ, είναι αρκετά απαλό, αλλά δεν αντέχει τους σκληρούς χειμώνες. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι στην Κέρκυρα δεν επικρατεί η ελληνική μέλισσα, αλλά η καρνίκα. Αλλά στην ελληνική χερσόνησο και στην Κρήτη, το Buckfast είναι επίσης δημοφιλές στους μελισσοκόμους.
Στο νησί, 5 επαγγελματίες μελισσοκόμοι και περίπου 450-500 ερασιτέχνες μελισσοκόμοι διαχειρίζονται περίπου 10.000 μελισσοκομίες. Παρεμπιπτόντως, 22.000 από τους 10,3 εκατομμύρια κατοίκους της Ελλάδας είναι μελισσοκόμοι και υπάρχουν περίπου 1,5 εκατομμύριο οικογένειες μελισσών στη χώρα. Η απόδοση του μελιού είναι περίπου 17.000 τόνοι/έτος.
Τεχνολογία μελισσοκομίας:
Ο Παναγιώτης μεγαλώνει τις δικές του μαμάδες και τις αντικαθιστά τον Μάρτιο-Απρίλιο.
Ως βιολογικός μελισσοκόμος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οξαλικό οξύ και θυμόλη κατά της βαρρόα. Με τον καιρό έμαθε να τα χρησιμοποιεί καλά και δεν έχει οικογενειακές απώλειες, αν και η γέννα δεν σταματά εδώ ούτε τον χειμώνα.
Χρησιμοποιεί τη μέθοδο Demaree για να αποτρέψει το σχέδιο, που είναι ένα είδος επέκτασης της φωλιάς πιέζοντας τη μητέρα στους άδειους όρχεις. Αυτή η μέθοδος μειώνει επίσης τη βαρρόα εάν αφαιρεθούν οι όρχεις.
Το Nosema δεν είναι τυπικό του νησιού, πιθανότατα λόγω της ποικίλης και συνεχώς παρούσας γύρης και σύμφωνα με τον μελισσοκόμο, ρόλο θα μπορούσε να παίξει και η θυμόλη που χρησιμοποιεί.
Όπως σε πολλές άλλες χώρες, καταπολεμούν τη σήψη της αμερικανικής φωλιάς μέσω της αποκατάστασης: οι μέλισσες της μολυσμένης οικογένειας αφαιρούνται και, αφού ξεκουραστούν, για να αναβιώσουν το μέλι στις κυψέλες τους, τοποθετούνται σε νέες τεχνητές κυψέλες. Μόνο ο γόνος και τα κάδρα καίγονται.
Το χειμώνα δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα, δεν υπήρξε ποτέ βαρύς χειμώνας εδώ και οι κάτοικοι της Κέρκυρας γνωρίζουν για το χιόνι μόνο από φήμες. Στο βουνό Παντοκράτορα του νησιού συνήθως πέφτει ένα δάχτυλο χιόνι, μας λέει ο μελισσοκόμος και μετά σπεύδουν όλοι να το θαυμάσουν.
Το τελευταίο μέρος της συζήτησης είναι δυστυχώς πολύ λυπηρό και προκαλεί σκέψη, καθώς αποδεικνύεται ότι κάποιος μπορεί να γίνει υπεραλλεργικός στα τσιμπήματα μέλισσας από τη μια μέρα στην άλλη. Δυστυχώς, η σύζυγος του Παναγιώτη υπέστη αναφυλακτικό σοκ πριν από τρία χρόνια μετά από τσίμπημα μέλισσας και πέθανε, παρόλο που δεν είχε ποτέ αλλεργικές αντιδράσεις στο τσίμπημα μέλισσας στο παρελθόν. Μένουμε σιωπηλοί για λίγα λεπτά, κανείς από τους δύο δεν μπορεί να μιλήσει, Αλλά η ζωή πρέπει να συνεχιστεί.
Μετά από περισσότερες από τρεις ώρες συνομιλίας, ο Παναγιώτης δείχνει τις μέλισσες του, που βρίσκονται στα πλαίσια Langstroth, να φορτώνουν κυψέλες. Η οριζόντια κυψέλη είναι άγνωστη εδώ γύρω.
Στο τέλος της συνάντησής μας, ο μελισσοκόμος με πηγαίνει στην κοντινή παραλία, όπου ο Οδυσσέας θα είχε προσαράξει στη χώρα των Φαιάκων και όπου η Ναυσικά (δεν προφέρεται Ναυσικά, όπως κάναμε στο μάθημα της λογοτεχνίας!) αγαπά τον περιπλανώμενο των θάλασσα.
Ο κόλπος είναι όμορφος και τα ανθισμένα λουλούδια κατά μήκος του δρόμου προς αυτόν βουίζουν από μέλισσες, τώρα στις αρχές Οκτωβρίου. Η θερμοκρασία του νερού είναι γύρω στους 20 βαθμούς Κελσίου και εξακολουθεί να είναι καλό για κολύμπι.
Συνιστούμε επίσης:
Τι περιέχει η τροφή με τις καλύτερες επιδόσεις (2)
Αυτό δεν το γνωρίζαμε για την εντερική χλωρίδα των μελισσών μέχρι τώρα
“Τυπικός τηλεοπτικός νίντζα. Λάτρης της ποπ κουλτούρας. Ειδικός στο Διαδίκτυο. Λάτρης του αλκοόλ. Καταθλιπτικός αναλυτής. Γενικός λάτρης του μπέικον.”
