Φέτος διοργανώθηκε ο αγώνας τρεξίματος υπεραποστάσεων Korinthosz μεταξύ Szekszárd και Baja, στον οποίο οι συμμετέχοντες έπρεπε να τρέξουν 160 χιλιόμετρα. Ο Zoltán Vajda από το Kecskemét τερμάτισε πρώτος όχι μόνο στην ηλικιακή του ομάδα, αλλά και στην απόλυτη κατάταξη. Η εκδήλωση τρεξίματος υπεραποστάσεων Κορίνθου αποτίει φόρο τιμής στον μεγαλύτερο κλασικό αγώνα υπεραποστάσεων της Ελλάδας, το Σπάρταθλον, και τους εκφραστές του, και θέλει να διατηρήσει και να καλλιεργήσει το πνεύμα και τις παραδόσεις του, λένε οι διοργανωτές. Η διοργάνωση συνδέεται με τον παραδοσιακό ελληνικό αγώνα με διάφορους τρόπους, αφού η απόσταση 81 χιλιομέτρων του αρχικού αγώνα Korinthosz.hu είναι ίδια με το τμήμα Σπάρταθλον μεταξύ Αθήνας και Κορίνθου. Ο αγώνας δημιουργεί επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία ψυχικής και σωματικής προετοιμασίας για το Σπάρταθλον, αφού οι κλιματολογικές συνθήκες του ελληνικού αγώνα, η ανοχή στη μονοτονία των μεγάλων ευθειών και τα στοιχεία των νυχτερινών αγώνων υπάρχουν και στα Κόρινθος 160 και Κόρινθος 80 χιλιόμετρα. . . Η επιφάνεια της πίστας και η συχνή θέση των σημείων ανεφοδιασμού είναι επίσης παρόμοια με τον κλασικό ελληνικό διαγωνισμό.

Ο αγώνας υπερτρεξίματος Κορίνθου διεξήχθη 5-6 Αυγούστου. Η μεγαλύτερη απόσταση διανύθηκε σε μια μετρημένη και πιστοποιημένη πίστα, η ακριβής απόσταση της οποίας είναι 161,08 km, ή σχεδόν ακριβώς 100 μίλια, το κατατακτικό αποτέλεσμα της οποίας προέκυψε στον χρόνο ρύθμισης για άνδρες, 21 ώρες, για γυναίκες, 22 ώρες, που είναι εξαιρετική προετοιμασία για το Σπάρταθλον. Στην προηγούμενη καθορισμένη διαδρομή 80 χιλιομέτρων μεταξύ Szekszárd–Baja–Szekszárd, οι αγωνιζόμενοι μπορούσαν να τρέξουν τις ατομικές αποστάσεις αγώνων (80, ατομικές και ομαδικές, 40, 16 km.) από τρεις τοποθεσίες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, οι οποίες είχαν όλες ομοιόμορφη άφιξη στο Szekszard. Η απόσταση των 160 χιλιομέτρων ακολούθησε τη διαδρομή Szekszárd–Keselyűs–Baja–Keselyűs–Szekszárd.

– Το γήπεδο των 93 ατόμων ξεκίνησε σε βάναυσες συνθήκες στις έντεκα το πρωί – ο Zoltán Vajda θυμάται την έναρξη. «Εκείνη την εποχή η θερμοκρασία του αέρα ήταν μόνο 31 βαθμούς, αλλά στη συνέχεια ανέβηκε στους 37 βαθμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας». Το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ήταν να είναι σε ένα φράγμα, οπότε δεν είχαμε πολύ σκιά. Η επίδραση της μεγάλης ζέστης ήταν επίσης εμφανής, καθώς μόνο 42 δρομείς κατάφεραν να ολοκληρώσουν τα 160 χιλιόμετρα στον χρόνο ρύθμισης.

Η προετοιμασία του Zoltán Vajda δεν πήγε όπως θα ήθελε. Ο προτελευταίος μήνας της προετοιμασίας του σημαδεύτηκε από το γεγονός ότι έπεσε και ράγισε ένα πλευρό στο Kinizsi Száz. Δεν το δημοσιοποίησε γιατί πιστεύει ότι οι ανταγωνιστές δεν χρειάζεται να γνωρίζουν τα πάντα.

Μετά από τέσσερις εβδομάδες, ήταν σχεδόν εντελώς ασυμπτωματικός, μόνο που ο βήχας και το φτάρνισμα εξακολουθούσαν να πονούν. Τον Ιούλιο, ήταν ήδη σε αρκετά καλή κατάσταση και ανυπομονούσε πραγματικά να αγωνιστεί. Η πρόγνωση του καιρού δεν υπόσχεται πολλά: χωρίς άνεμο και 37 βαθμούς, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν τριάντα επτά.

– Εκτός από την προετοιμασία, επικεντρώθηκα και στη δροσιά, έτσι μου ήρθε η ιδέα να τρέξω με ένα μακρύ λεπτό λευκό τοπ και ένα φουλάρι που μπορεί να γεμίσει με παγωτό. Ήξερα ότι σημαντική θα ήταν και η επιλογή του ρυθμού, γιατί στη δυνατή ζέστη θα πέσεις γρήγορα αν πιέσεις πολύ μπροστά. Έχω προγραμματίσει έναν ρυθμό 5 λεπτών 20 δευτερολέπτων για 15 km, μετά τον οποίο θα καθιερωθεί μια άνετη ταχύτητα κίνησης από 5,30 έως 5,40. Έγινε έτσι. Δεν με ένοιαζε κανέναν, που πήγαινε πριν από μένα, που ερχόταν μετά από μένα, απλά εστίαζα στους αγώνες και στην ανέβασμα επιπέδου.

Όλα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο μέχρι το τέλος, η ψύξη πήγε τόσο καλά που μερικές φορές ένιωθα ακόμη και κρύο στο στομάχι μου γιατί εκεί κυλούσε το νερό που έλιωνε παγάκια. Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά μπορεί να είχα πάρει το προβάδισμα στα 50 περίπου χιλιόμετρα. Με παρακίνησε και πνευματικά. Όπως όλοι οι ultras, υπήρχαν νεκρά σημεία, με το μεγαλύτερο να βρίσκεται στο νησί Pandúr. Μετά βίας έζησα, ο ρυθμός μου αυξήθηκε σε πάνω από 6 λεπτά/χλμ. Η αίσθηση του τι στο διάολο κάνω εδώ; Δεν αρκεί να τα παρατήσεις. Συνέχισα, μετά τον μεταφραστή είδα ότι το κυνήγι με τον Zsuzsi Maráz στο προβάδισμα ήταν ένα ή δύο λεπτά μακριά μου. Τότε κάτι θαύμα συνέβη, ή δεν συνέβη, γιατί γι’ αυτό προπονήθηκα. Μετά τη στάση ξεκούρασης στην οδό Φουτρίνκα, ήμουν πανευτυχής. Έκανα πάλι 5,10-5,20 χιλιόμετρα, νόμιζα ότι ήταν λίγο γρήγορο, και επέστρεψα στο 5,30-5,35. Από εκεί και πέρα ​​όλα πήγαν σαν ανεμοστρόβιλος. Προς μεγάλη μου έκπληξη, κατάφερα να διατηρήσω αυτόν τον ρυθμό συνεχώς, δεν υπήρχε αδιέξοδο. Κάναμε μια καλή κουβέντα με τον τύπο που οδηγούσε το ποδήλατο και μερικές φορές με ενημέρωνε πόσο μακριά ήταν πίσω μου οι διώκτες μου. Από τα 120 χιλιόμετρα, μπόρεσα να διατηρήσω μόνιμα το προβάδισμά μου, το οποίο στη συνέχεια είχε αυξηθεί στα 10 λεπτά. Υπήρχε ακόμα ένα δυσάρεστο ενδιάμεσο στο τέλος. Ένα αυτοκίνητο μας πέρασε στο φράγμα Sió στη μία η ώρα το πρωί και μας πέρασε με ταχύτητα 20 χιλιομέτρων. Φυσικά, σήκωσε όλη τη σκόνη από το δρόμο. Ούτε πριν έβλεπα πολύ καλά, παρόλο που φορούσα προβολέα υψηλής φωτεινότητας, γιατί διαφορετικά έβλεπα καλά μόνο σε απόσταση με γυαλιά. Η σκόνη που είχε μαζευτεί σκόρπισε το φως από τη λάμπα, έτσι τοποθέτησα τυχαία τα πόδια μου και προσπάθησα να συνεχίσω.

Η αδρεναλίνη με δούλεψε τόσο πολύ που έτρεξα το τελευταίο λοφώδες τμήμα με τον πιο γρήγορο ρυθμό. Ήταν μεγάλη εμπειρία να φτάσω στη γραμμή του τερματισμού.

Το χρονικό αποτέλεσμα του Zoltán Vajda ήταν 15 ώρες 34 λεπτά 14 δευτερόλεπτα, και δεν ήταν μόνο το καλύτερο στην ηλικιακή ομάδα 60-64 στην οποία ξεκίνησε ο Zoltán, αλλά και ως προς τα απόλυτα αποτελέσματα. Το ενδιαφέρον με το ultra running είναι ότι συνήθως το επιλέγουν αθλητές άνω των σαράντα ετών. Ήταν μόλις κάτω από τα σαράντα, μακροπρόθεσμα. Ήταν επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι μετά τον Péter Toldi (15.46.31), δεύτερο, δύο κυρίες, η Zsuzsanna Maráz (16.46.32) και η Szvetlana Zétényi (17.34.23) έφτασαν στη γραμμή τερματισμού. Το γεγονός ότι ενενήντα τρεις δρομείς ξεκίνησαν και σαράντα δύο δρομείς τερμάτισαν λέει πολλά για τη δυσκολία του αγώνα. Ακόμη και εξαιρετικοί υπερδρομείς όπως ο János Bogár, ο οποίος έχει ήδη κερδίσει το Σπάρταθλον και τον Υπερμαραθώνιο Βιέννης-Βουδαπέστης έξι φορές, τα παράτησαν, οπότε η απόδοση του Zoltán Vajda είναι ακόμη πιο πολύτιμη.