Ένα συνέδριο που οργανώθηκε χθες από τη Ρουμανική Ένωση Παραγωγών Φυσικού Αερίου, η οποία συγκεντρώνει την OMV Petrom, τη Romgaz και πιο πρόσφατα τη Black Sea Oil & Gas, η οποία ξεκίνησε την υπεράκτια εκμετάλλευση στη Μαύρη Θάλασσα, έθεσε στο τραπέζι το λογικό χάσμα στο οποίο βρίσκεται σήμερα αυτή η βιομηχανία. .

Από τη μία πλευρά, όλοι αναζητούν απεγνωσμένα εναλλακτικές λύσεις για το ρωσικό φυσικό αέριο – οι υπουργοί Ενέργειας του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και της Ουκρανίας μεταφέρθηκαν στο Βουκουρέστι, πιθανώς για πρώτη φορά – από την άλλη. χέρι, η εταιρεία που ήδη εκμεταλλεύεται τους νέους ρουμανικούς πόρους φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα, Black Sea Oil & Gas, ισχυρίζεται ότι πουλά το αέριο στην Engie Trading και ότι αυτή η εταιρεία μπορεί να πουλά αέριο οπουδήποτε.

“Εξαρτάται από αυτούς τι θα κάνουν με το φυσικό αέριο περαιτέρω, το πουλάνε στις πλατφόρμες συναλλαγών. Η δουλειά μας είναι απλώς να βγάλουμε το φυσικό αέριο στην ξηρά και να το πουλήσουμε. Δεν είναι δική μας δουλειά που το καταναλώνει περισσότερο”, δήλωσε αδιάφορα ο Mark Beacom, Διευθύνων Σύμβουλος. της αμερικανικής εταιρείας, που ανήκει σε ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά ταμεία στον κόσμο, την Carlyle.

Ερωτηθείς πώς θα μπορούσε η Ρουμανία να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό της με φυσικό αέριο από πόρους της Μαύρης Θάλασσας, ο Mark Beacom μάλιστα νευριάστηκε, ζητώντας να μην αναφερθεί.

Όπως και να έχει, παρά τα τεράστια ερωτήματα της κοινής γνώμης σχετικά με την ασφάλεια του εφοδιασμού με φυσικό αέριο την επόμενη περίοδο, τις τιμές της ενέργειας και την κατάσταση της αγοράς, οι επικεφαλής των μεγαλύτερων εταιρειών φυσικού αερίου της Ρουμανίας, Romgaz και Petrom OMV, έλεγχαν από το ρουμανικό κράτος και το άλλο κράτος με σημαντικό μερίδιο αρνήθηκε να δώσει λεπτομερείς δηλώσεις στον Τύπο.

Ακόμη και ο υπουργός Ενέργειας δεν θέλησε να απαντήσει σε ερωτήσεις αφού η ενεργειακή κρίση μπορεί να είναι η αιτία της πλήρους αποσταθεροποίησης της οικονομίας το επόμενο διάστημα. Και έτσι, αν και λέγεται ότι έχουμε οικονομία της αγοράς και ελεύθερο τύπο, η κοινή γνώμη απλώς αγνοείται και όσοι πληρώνονται από δημόσιο χρήμα ή από κρατικές επιχειρήσεις έχουν την αλαζονική στάση πριν από το 89: ξέρουμε καλύτερα από το κάνει, μην μας ενοχλείς με ερωτήσεις, μας κρατάς απασχολημένους.

Ενώ δεκάδες εταιρείες ετοιμάζονται να κλείσουν τις πόρτες τους επειδή δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις τιμές του φυσικού αερίου και του ρεύματος, ο υπουργός Ενέργειας ουσιαστικά διέφυγε από ερωτήσεις των ΜΜΕ.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι η παρουσία υπουργών ενέργειας από την περιοχή στο Βουκουρέστι δείχνει πόσο περίπλοκη είναι η κατάσταση στην αγορά φυσικού αερίου. Όλοι πηγαίνουν από γωνία σε γωνία και θέλουν να κάνουν σε ένα μήνα αυτό που δεν έχει γίνει εδώ και τρεις δεκαετίες: τη δημιουργία μιας εναλλακτικής πηγής τόσο για το ρωσικό φυσικό αέριο όσο και για τη μεταφορά μέσω Ουκρανίας.

Το 1996-1997, τέθηκε στο τραπέζι το έργο Nabucco, ένας αγωγός φυσικού αερίου που υποτίθεται ότι θα φέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράν, μέσω Τουρκίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας στη Βιέννη. Ήταν ένα φιάσκο.

Σήμερα, Σεπτέμβριος 2022, η ελπίδα της Ρουμανίας να καλύψει τις απαραίτητες εισαγωγές φυσικού αερίου – 15-20% της τοπικής κατανάλωσης, το υπόλοιπο από την τοπική παραγωγή – είναι μια διασύνδεση Ελλάδας-Βουλγαρίας, όπου το αέριο που φέρεται από το Αζερμπαϊτζάν θα πάει στο Giurgiu.

Οι Έλληνες φέρνουν αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω του TAP-TANAP, ενός αγωγού φυσικού αερίου που κατασκευάστηκε στο μεταξύ μέσω Τουρκίας και πηγαίνει στην Ιταλία. Ουσιαστικά αντικατέστησε τον Nabucco.

Το πρόβλημα είναι ότι το Αζερμπαϊτζάν λέει τώρα ότι η ζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να προσφέρει. “Δέκα χώρες μας ζήτησαν φυσικό αέριο. Έχουμε στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρουμανία, θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε”, είπε ευγενικά χθες ο υπουργός Ενέργειας του Αζερμπαϊτζάν Parviz Shahbazov, μακράν το πιο σημαντικό πρόσωπο στη χώρα. να είσαι ο άνθρωπος αερίου από τον οποίο εξαρτώνται όλοι σήμερα.

Το Αζερμπαϊτζάν εξήγαγε περίπου 8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στην Ευρώπη πέρυσι, αλλά το ποσό είναι ασήμαντο σε σύγκριση με την ετήσια κατανάλωση της ΕΕ που είναι περίπου 400 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η Ρουμανία καταναλώνει περίπου 10-11 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, από τα οποία εισάγει το 15-20% από τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Έτσι, θα χρειάζονταν 1,5 έως 2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας του ρωσικού αερίου. Η διασύνδεση Giurgiu έχει χωρητικότητα 1,5 δισ. κυβικά μέτρα, αλλά όλο το φυσικό αέριο που θα φτάσει εδώ δεν θα χρησιμοποιηθεί στη Ρουμανία, καθώς εξαρτάται σε ποιον το πουλάνε οι Αζερμπαϊτζάν.

Οι Έλληνες έδειξαν χθες επίσης την προθυμία τους να παραδώσουν φυσικό αέριο βορειότερα, από αυτό που τους έρχεται και τις δεξαμενές υγροποιημένου αερίου (LNG) που πρέπει να φτάσουν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που σήμερα κατασκευάζει τερματικό 5,5 δισ. LNG κυβικών μέτρων. Αλλά όχι μόνο η Βουλγαρία, αλλά και η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία εξαρτώνται από αυτό το αέριο. Και ούτως ή άλλως, το τερματικό θα είναι έτοιμο τον Δεκέμβριο του 2023.

Τι άλλο να πουν οι Μολδαβοί, που είναι ακόμη πιο μακριά από νέες πηγές φυσικού αερίου; Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Μολδαβίας Αντρέι Σπανού κάλεσε σε αλληλεγγύη. Η Μολδαβία μπορεί να υπολογίζει μόνο στο ρουμανικό αέριο. Το Κισινάου έχει ήδη ξεπεράσει ορισμένους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με πετρέλαιο «Η αγορά φυσικού αερίου δεν είναι πραγματική αγορά. Το φυσικό αέριο είναι γεωπολιτική», είπε ο Spânu, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι την αλήθεια λένε αυτοί που δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

Και ενώ όλοι συζητούν τις διασυνδέσεις και τους νέους αγωγούς φυσικού αερίου και είναι προφανές ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της επόμενης περιόδου είναι η αποτελεσματική πρόσβαση στο φυσικό αέριο, η δυνατότητα φυσικής μεταφοράς του φυσικού αερίου, η Ρουμανία δεν έχει καμία εγγύηση ότι το φυσικό αέριο που έχει ήδη εξορυχθεί από την Η Μαύρη Θάλασσα ή αυτή που θα εξορύσσεται στο μέλλον από την κοινοπραξία OMV Petrom-Romgaz, από το έδαφος της Ρουμανίας, θα καταναλώνεται στη Ρουμανία.

Υπάρχουν σίγουρα αποθέματα τουλάχιστον 150 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων στη Μαύρη Θάλασσα, που αντιπροσωπεύουν περισσότερα από 10 χρόνια ετήσιας κατανάλωσης της Ρουμανίας. Παρόντες στη χθεσινή εκδήλωση, εκπρόσωποι της OMV Petrom δεν εξήγησαν γιατί καθυστερεί η λειτουργία, αν και ο νόμος για τις υπεράκτιες έχει ήδη αλλάξει όπως ζήτησαν: με νέο επίπεδο δικαιωμάτων και με άρση του ελάχιστου ορίου πωλήσεων του 50% στο τοπικό αγορά. Θα πρέπει να γίνουν μερικές ακόμη αλλαγές. Τα οποία είναι? Το κοινό δεν έχει δικαίωμα να γνωρίζει. Γιατί τόση διαφάνεια σχετικά με τον τρόπο εκμετάλλευσης των πόρων της Ρουμανίας;

Στο τέλος, τα αφεντικά της OMV Petrom, η Romgaz και ο υπουργός Ενέργειας έφυγαν μαζί. Αυτοί ξέρουν καλύτερα τι να κάνουν, έτσι δεν είναι;