Όσο και αν φαίνεται αμφιλεγόμενο, είναι μερικοί Οι άνθρωποι δεν έχουν γίνει πιο έξυπνοι ή πιο χαζοί από τότε που ξεκίνησε η καταγεγραμμένη ιστορία. Ωστόσο, η συλλογική γνώση της ανθρωπότητας έχει αυξηθεί εκθετικά από τότε που υπέκυψε στον τρόπο ζωής των ψαράδων-κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.

Από το άροτρο που έλκει τα βόδια μέχρι τη δορυφορικά ελεγχόμενη θεριζοαλωνιστική μηχανή, από το χάλκινο δόρυ μέχρι τον επιταχυντή μάζας. Η τεχνολογία της πληροφορίας έχει ήδη προχωρήσει τόσο πολύ στη ζωή μας όσο από πέτρινες ταμπλέτες μέχρι τις πρώτες τηλεφωνικές γραμμές πριν από πολύ καιρό. Αν δοκιμάζαμε μια ντουζίνα συνηθισμένα αυτοκίνητα κατασκευασμένα μετά το 2020 στο XX. για να το διατηρήσουμε με τις γνώσεις του 20ου αιώνα, τότε ακόμη και οι πιο επίλεκτοι μηχανικοί και μηχανικοί των κύριων κολοσσών της κατασκευής αυτοκινήτων θα μπερδεύονταν γύρω από το όχημα.

Έτσι, η επιστημονική και τεχνική πρόοδος εμφανίζεται γραμμική, και στην πραγματικότητα είναι, ακόμη και όταν δεν είναι εκθετική, αλλά υπάρχουν αινιγματικές εξαιρέσεις.

Επέλεξα αυθαίρετα τρεις εφευρέσεις των οποίων η προέλευση και πιθανώς ο τρόπος χρήσης είναι επίσης μυστηριώδεις. Δύο από αυτά είναι εξαιρετικά παλιά και γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι τίποτα παρόμοιο δεν έχει δημιουργηθεί εδώ και αιώνες από την ανθρωπότητα, έχοντας ξεχάσει πώς και για ποιο σκοπό δημιουργήθηκαν.

#1 Η δομή των Αντικυθήρων

Αυτή η αρχαία ελληνική χάλκινη κατασκευή πιθανότατα δημιουργήθηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. Βρήκε ένα το 1901 Ηλίας Σταδιάτης διορισμένος δύτης σε βυθισμένο πλοίο. Η ξύλινη θήκη έχει φυσικά αποσυντεθεί πάνω από δύο χιλιετίες στον πυθμένα της θάλασσας και τα χάλκινα και χάλκινα γρανάζια και τα ράφια έχουν καλυφθεί από απολιθωμένα ιζήματα από τον βυθό.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που στην αρχή δεν τους ένοιαζε πολύ η ανακάλυψη. Όταν κοίταξαν πιο προσεκτικά και το έκαναν ακτινογραφία δεκαετίες αργότερα, συνειδητοποίησαν ότι ήταν ένα περίπλοκο μηχάνημα. Η δομή μοντελοποίησε τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων και εκτέλεσε πολλούς σύνθετους μαθηματικούς υπολογισμούς που χρησιμοποιήθηκαν από επιστήμονες της εποχής για αστρολογικούς, αστρονομικούς και άλλους σκοπούς.

Σύμφωνα με υποθέσεις, το μέγεθος της δομής των Αντικυθήρων θα μπορούσε αρχικά να ήταν 34x18x9 εκατοστά. Το σίγουρο είναι ότι μπόρεσε να οπτικοποιήσει τους αστερισμούς του νυχτερινού ουρανού, τις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης και τους κύκλους του ημερολογίου. Αρχικά είχε 223 γρανάζια που επέτρεπαν στους χρήστες να εκτελούν πολύπλοκους υπολογισμούς.

Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, ο σκοπός του μηχανισμού περιέλιξης ήταν να προσδιορίσει τον χρόνο και την κίνηση των ουράνιων σωμάτων, αλλά άλλοι πιστεύουν ότι ήταν κυρίως ένα βοήθημα στη ναυσιπλοΐα για να βοηθήσει τους ναυτικούς να καθορίσουν τις θαλάσσιες διαδρομές.

Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι η σύγχρονη ιστορική επιστήμη δεν γνωρίζει ότι κάποιος θα είχε δημιουργήσει μια τόσο περίπλοκη δομή τον 14ο αιώνα. ενώπιον των Άγγλων και Ιταλών αστρονομικών εφευρετών του 19ου αιώνα. Δεν γνωρίζουμε καν αν η κατασκευή των Αντικυθήρων είναι ένα μοναδικό κομμάτι ή αν ήταν μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μπανάλ συσκευή, της οποίας υπήρχε αντίγραφο σε κάθε ελληνικό πλοίο.

Αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα είναι: αν

#2 Wootz Steel

Ο χάλυβας Wootz είναι ένα ειδικό κράμα χάλυβα που αποτελείται από άνθρακα και σίδηρο, δηλ. στερεό διάλυμα, που παράγεται από σιδηρουργούς που ζούσαν στην αρχαία νότια Ινδία. Είναι σκληρό και ευέλικτο ταυτόχρονα, ακόμα κι αν αυτές οι ιδιότητες εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα μεταλλουργοί είναι αμοιβαία αποκλειόμενες, επομένως κάθε κράμα χάλυβα βελτιστοποιείται για μια δεδομένη εργασία.

Για παράδειγμα, ο οπλισμός που όλοι γνωρίζουμε είναι σχετικά μαλακός αλλά εύκαμπτος, ενώ οι χάλυβες μαχαιριών είναι σκληροί αλλά πιο εύθραυστοι.

Κατασκευασμένο από αρχαίους Ινδούς σιδηρουργούς, ο χάλυβας Wootz ήταν ένα από τα ισχυρότερα και πιο ανθεκτικά κράματα χάλυβα πριν από τη σύγχρονη εποχή. Από αυτό κατασκευάζονταν θρυλικά όπλα, σουλτάνοι, τσάροι και βασιλιάδες έφεραν στο πλευρό τους τέτοιες λεπίδες. Δεδομένου ότι η επιφάνειά του αποκτά ένα όμορφο σχέδιο μετά από κατάλληλη επεξεργασία επιφάνειας, χρησιμοποιείται επίσης συνήθως για την κατασκευή κοσμημάτων.

Ευρωπαίοι επιστήμονες για πρώτη φορά τον XVIII. Μέχρι το τέλος του αιώνα, ο χάλυβας Wootz μπορούσε να μελετηθεί σε εργαστηριακές συνθήκες. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χάλυβας περιέχει εξαιρετικά χαμηλές ποσότητες ακαθαρσιών που επηρεάζουν αρνητικά σημαντικές ιδιότητες, όπως το θείο και το αρσενικό, αλλά ταυτόχρονα έχει αρκετά υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα σχεδόν 2%.

Ο άνθρακας σχηματίζει καρβίδια σιδήρου, αλλά αυτό δεν μπορεί να εξηγήσει την εξαιρετική ποιότητα. Wootz Steel

που αυξάνουν τη σκληρότητα και την ελαστικότητα του υλικού.

Το ρωσικό Wootz ατσάλι αντέχει σε χάλυβα, που ήλθε από την Ινδία στα σφυρήλατα των Ουραλίων με περσική μεσολάβηση. το πρωτότυπο του μπουλάτου Δεν είναι αδύνατο να αποκτήσετε μια χειροποίητη λεπίδα ή κόσμημα, αν και πρέπει να πληρώσετε ένα σπαρακτικό τίμημα για αυτό. Υπάρχουν κορυφαίοι σιδηρουργοί σε όλο τον κόσμο που είναι ικανοί να το παράγουν. Είναι αλήθεια ότι οι σύγχρονοι χάλυβες είναι ήδη καλύτεροι, αλλά είναι αναμφίβολα μια ελκυστική ιδέα να έχετε μια λεπίδα κατασκευασμένη σύμφωνα με μια θρυλική προγονική μέθοδο.

#3 Starlite

Το Starlite ήταν ένα επαναστατικό ανθεκτικό στη θερμότητα υλικό που εφευρέθηκε από τον Άγγλο χημικό Maurice Ward τη δεκαετία του 1970. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το νέο υλικό είχε αποκτήσει τόσο σοβαρή φήμη που προσέλκυσε το ενδιαφέρον του BBC και, το 1990, ήταν στο αέρας. Εδώ, του έδειξαν τι μπορεί να κάνει ζωντανά, μπροστά σε κάμερες.

Ο Starlite ανθρακώνεται από τη θερμότητα και ο αφρός άνθρακα χαμηλής πυκνότητας γίνεται εξαιρετικά ανθεκτικός στο χιόνι με εξαιρετικές θερμομονωτικές ιδιότητες.

Οι ειδικοί λένε ότι αποτελούνταν από οργανικά και ανόργανα συστατικά, όπως ενώσεις βορίου και διάφορα πολυμερή, καθώς και μια μικρή ποσότητα κεραμικής σκόνης, αλλά ο Ward ήταν εξαιρετικά επιτυχημένος στο να κρατήσει μυστική την ακριβή σύνθεση και την αναλογία ανάμειξης του νέου υλικού.

Το Starlite μπορεί να έχει πολλές χρήσεις. Μπορεί να προστατεύσει διάφορα διαστημόπλοια σε ένα από τα πιο επικίνδυνα στάδια του ταξιδιού τους, την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα, αλλά μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά χρήσιμο για αμέτρητους πολιτικούς ή στρατιωτικούς σκοπούς. Η απλή απαρίθμηση των δυνατοτήτων θα άξιζε επίσης ένα ξεχωριστό άρθρο.

Ο Ward ζήτησε όχι λιγότερο από 1 εκατομμύριο £ για το απόρρητο Starlite. Όταν πέθανε το 2011, φαινόταν να είχε πάρει το μυστικό της εφεύρεσής του στον τάφο, αλλά αργότερα αποκαλύφθηκε ότι το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκε σε μια εταιρεία στην Καλιφόρνια που ονομάζεται Thermashield LLC. Ο την ιστοσελίδα τους δεν είναι ακριβώς πειστικό, δεν έχει ενημερωθεί εδώ και δύο χρόνια, αλλά ίσως μπορούμε να ελπίζουμε ότι το μυστικό του Starlight δεν θα χαθεί για πάντα.