Με την έναρξη του φθινοπώρου, τα δροσερά ξημερώματα και οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας είναι όλο και πιο συχνές, γεγονός που επιβαρύνει πολύ τα φυτά και επηρεάζει επίσης τη διατήρηση των αποθεμάτων των φυτών σε περίπτωση καλλιέργειας σε ανοιχτό αγρό. Στα αγγλικά: Στα τέλη Σεπτεμβρίου, όμως, η εποχή του καρπουζιού μας φτάνει στο τέλος της. Ωστόσο, υπάρχουν καλά νέα για τους λάτρεις του πεπονιού: υπάρχει ακόμη και ένας βαθμός ασφάλειας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εφοδιασμό των οικιακών καταναλωτών με πεπόνια μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με την έκθεση κατάστασης που μεταδόθηκε στην εφημερίδα μας από την Ουγγρική Ένωση Παραγωγών Πεπονιού, υπάρχουν αρκετές περιοχές παραγωγής στη χώρα, από τις οποίες το Szabolcs και το Békés είναι σήμερα οι σημαντικότερες όσον αφορά την έκταση, αντιπροσωπεύοντας τα δύο τρίτα των αποθεμάτων αγροτικών καρπουζιών. . Τα πεπόνια φυτεύονται σε διάφορα στάδια, γεγονός που -και η μεγάλη ποικιλία- τους επιτρέπει να παρατείνουν την εποχή. Τα τελευταία χρόνια, η εθνική πρακτική είναι ότι οι δύο μεγάλες περιοχές (και οι δύο 1300-1300 εκτάρια το 2021) θα εναλλάσσονται, οπότε -κατά μέσο όρο, όπως φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις- η ειρηνική συγκομιδή θα ξεκινήσει ήδη από τον Ιούνιο και μέχρι τις αρχές. Πραγματοποιείται ο Αύγουστος και τα Szabolc αρχίζουν στα τέλη Ιουλίου και η συγκομιδή συνεχίζεται μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Με βάση αυτό, είναι σαφές ότι οι περισσότερες περιοχές – συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Baranya, Jászság, Tolna-Fejér και διάσπαρτων περιοχών – έχουν ήδη συγκομιστεί, αλλά δυστυχώς το 2021 αυτό δεν σημαίνει ότι το 100% των καλλιεργειών είναι ώριμες συγκομίστηκαν προς πώληση.

Με βάση τα μέχρι στιγμής σχόλια, οι καλλιέργειες έχουν παραμείνει στο έδαφος σχεδόν σε όλες τις περιοχές λόγω διαφόρων ανωμαλιών της αγοράς, αλλά οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές έχουν ήδη εκκαθαριστεί και η συγκομιδή έχει προγραμματιστεί γενικά. Επί του παρόντος, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη ποσότητα φρέσκων άθικτων καρπουζιών διαθέσιμη στην περιοχή Szabolcs: εδώ η απόδοση σταθερών ποικιλιών μπορεί να φτάσει το 70%, και στην περίπτωση των υβριδικών σπόρων αυτό θα μπορούσε να σημαίνει απώλεια 30%. τοις εκατό, σύμφωνα με τις τρέχουσες κριτικές.

Η Ουγγρική Ένωση Καλλιεργητών Πεπονιού τονίζει σε ανακοίνωσή της ότι είναι σημαντικό πίσω από τα δεδομένα να κρύβονται οικογένειες που συνήθως καλλιεργούν σε λίγα στρέμματα. Στην περίπτωσή τους, το τρέχον κόστος περίπου 2,5 εκατομμυρίων HUF/ha και τα περιστασιακά έσοδα από τις πωλήσεις 0 HUF απειλούν την καθημερινή τους διαβίωση. Το αυξανόμενο κόστος των εισροών και τα απρόβλεπτα συστήματα πωλήσεων, οι τιμές προϊόντων (παραγωγού) που δεν συμβαδίζουν με τις αυξανόμενες τιμές των εισροών θα οδηγήσουν σε μείωση της έκτασης που αφιερώνεται στα καρπούζια στην Ουγγαρία το επόμενο έτος, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια.

Ο κλάδος έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της Ευρώπης

Παρά τη μείωση του μεγέθους της έκτασης με τα χρόνια, οι καλλιεργητές μπόρεσαν να διατηρήσουν σταθερές αποδόσεις και καλή ποιότητα μέσω της εισαγωγής νέων τεχνολογιών και ποικιλιών, αλλά είναι επίσης σαφές ότι αυτή η ποσότητα δεν μπορεί να απορροφηθεί πλήρως από την εσωτερική αγορά.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε εξαγωγικές αγορές, τουλάχιστον κατά τις λεγόμενες περιόδους «παραγωγής», αλλά αυτό είναι μια σοβαρή πρόκληση τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους αγοραστές στο τρέχον σύστημα ελεύθερων συναλλαγών. Ενώ θα μπορούσαμε ευθαρσώς να ισχυριστούμε ότι βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή των καρπουζιών στην Ευρώπη για 5-6 χρόνια, σήμερα με περιοχές σε παρακμή και απώλεια εξαγωγικών αγορών, ο κλάδος βρίσκεται κάπου στη μέση και νεοεισερχόμενοι όπως τα Βαλκάνια έχουν μπουκετάκι. Ωστόσο, το καταναλωτικό κλίμα μειώνεται κάθε χρόνο στις ανατολικές χώρες

Εξηγούν.

Σύμφωνα με τη διαφήμιση, τα καρπούζια απεικονίζονται συνήθως από Ισπανούς και Ιταλούς καλλιεργητές καθώς είναι οι πασαρέλες. Πρωτοστατούν όχι μόνο σε μέγεθος αλλά και σε οργάνωση και μαζί με το κράτος έχουν ασκήσει σοβαρό λόμπι τόσο για τη συνειδητή ανάπτυξη της παραγωγής (όλου του κλάδου κηπευτικών) όσο και για την αύξηση των καναλιών εξαγωγικών πωλήσεων. Και δεν υπάρχει άδεια αγορά, οπότε κάπου η πρόοδός τους -ή οποιοσδήποτε άλλος- σημαίνει και την αποδυνάμωση των Ούγγρων, γράφουν.

Σημειώνουν επίσης ότι είμαστε πολύ κάτω από τον ανταγωνισμό τιμών.

Μέχρι να ξεκινήσουμε στο εσωτερικό, οι νότιες χώρες έχουν περάσει αρκετά από τη μέση και το τέλος της σεζόν μας, επομένως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η επένδυσή τους να έχει ήδη επιστρέψει και να έχει αυξήσει τα περιθώρια κέρδους τους την υπόλοιπη περίοδο. Έχουν ήδη βρει αυτό που χρειάζονται, όλοι οι καταναλωτές είναι καλά κατοικημένοι -αλβανικά, τουρκικά, ελληνικά, ιταλικά και ισπανικά πεπόνια έρχονται επίσης σε εμάς στην αρχή και το φθινόπωρο – οπότε η τιμή πέφτει. Και τότε είναι που φεύγουμε. Αρκετά κακή τύχη

– λέει η Ουγγρική Ένωση Πεπονοκαλλιεργητών.

Δεν καταλαβαίνουν ότι τα πεπόνια μπορούν να πάνε από τη Μακεδονία ή ακόμα και από την Ιταλία στην Πολωνία και τη Γερμανία μόνο με 0,10 ευρώ/κιλό, ενώ μόνο για τους Ούγγρους τα μεταφορικά μας είναι περισσότερα.

Στην αβεβαιότητα, οι παραγωγοί, αλλά δεν είναι και ιεροί

Τονίζουν τη σημασία του να γνωρίζουμε ότι σήμερα δεν υπάρχει καλλιέργεια. Σήμερα, οι εγχώριοι καλλιεργητές παράγουν σε αβεβαιότητα, με πεποίθηση ότι οι σχέσεις τους που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια θα είναι αρκετά σταθερές ώστε να εξαγοράσουν τις καλλιέργειές τους το επόμενο έτος. Ελλείψει εσόδων, οι εξελίξεις υστερούν, αν και ο κλάδος θα χρειαζόταν τόσο εκμηχάνιση όσο και ανάπτυξη εμπορευματοποίησης.

Τέλος, ούτε οι παραγωγοί είναι ιεροί. Γνωρίζουμε και βλέπουμε, γιατί παλεύουμε και κλαδικούς αγώνες για συνεργασία ως Ένωση Ούγγρων Πεπονοπαραγωγών. Αυτό στο οποίο είμαστε αντίθετοι εμείς οι Ούγγροι. Ακόμη και η νεότερη γενιά είναι επιφυλακτική με τα πεπόνια. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε κατακερματισμό, σημαντικές διαφορές τιμών μεταξύ περιοχών, κατακερματισμένη παραγωγή και λιγότερο ομοιόμορφη βάση προϊόντων. Δυστυχώς, αυτή η διαίρεση βοηθά επίσης οποιονδήποτε μπορεί να μας παίξει ο ένας εναντίον του άλλου. Ακόμη και κατά τις καθημερινές συναλλαγές

Προσθέτουν.

Σύμφωνα με τις περιγραφές, ο σύλλογος έχει εργαστεί σκληρά τα τελευταία χρόνια για να ενθαρρύνει την κατανάλωση πεπονιών: το ουγγρικό αυτοκόλλητο πεπόνι είναι το πρώτο εργαλείο για την ενοποίηση της αγοράς. Για το σκοπό αυτό, ο ιστότοπος Magyardinnyetermelok.hu και το “Βρες το πεπόνι!” εφαρμογή. Έχουν ενταχθεί σε μια σειρά εθνικών και τμηματικών προγραμμάτων όπου έχουν την ευκαιρία να οργανώσουν δωρεάν γευσιγνωσίες κατά τη διάρκεια της σεζόν ή να μοιραστούν ιδέες για συνταγές με πεπόνι υπό την επίβλεψη διάσημων master chef και έχουν οργανώσει Open Melon Days για αρκετά χρόνια.

Ωστόσο, ακόμη και εδώ, φαίνεται ότι ένα χελιδόνι δεν κάνει το καλοκαίρι και ο προϋπολογισμός που διαθέτει ο σύλλογος δεν επαρκεί για το μάρκετινγκ του κλάδου. Απαιτούνται περισσότερα για την ανάπτυξη των εξαγωγών, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό

– έκλεισε την επικοινωνία.