«Η Ελλάδα βρίσκεται τώρα σε μια αποφασιστική καμπή, τώρα θα αποφασιστεί αν θα μείνουν στην Ευρώπη ή αν θα φύγουν», συνοψίζει την κατάσταση. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Έλληνες δεν είχαν καταλάβει ακόμη περί τίνος επρόκειτο: «πίστευαν ότι πάντα θα υπήρχαν χρήματα από τον τουρισμό για να πληρώσουν τα δάνεια και έτσι δεν τους ένοιαζε καν το τεράστιο χρέος». Τώρα όμως, λέει, γνωρίζουν ήδη ότι είναι ούτως ή άλλως αδύνατο να αποπληρώσουν αυτό το τεράστιο χρηματικό ποσό.

Κάποιος πρέπει να φταίει

Ωστόσο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση ταλαντεύεται μεταξύ της ευρωπαϊκής βοήθειας και των σχεδίων λιτότητας, το ελληνικό κοινοβούλιο αποφάσισε στα μέσα Οκτωβρίου να στηρίξει το σχολείο Beloiannisz σε δύσκολη κατάσταση ύψους 10.000 ευρώ (3 εκατομμύρια HUF). «Μετέφρασα την επιστολή του ελληνικού κοινοβουλίου στην οποία ανακοινώθηκε η υποστήριξη», εξηγεί ο Βλαχόπουλος, ο οποίος πιστεύει ότι «ένας Γερμανός σίγουρα δεν θα το έκανε αυτό, απλώς θα έλεγε ότι δεν υπάρχουν χρήματα». Ωστόσο, οι Έλληνες είναι διαφορετικοί, δεν είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν πολλά πράγματα. Η βοήθεια προς τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό μοιάζει επίσης με αυτό: Ο Μπελογιάννης υποστηρίζεται από το ελληνικό κράτος σε διάφορα ποσά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Οι ευγνώμονες Έλληνες του Μπελογιάννη δεν κατηγορούν καν τη χώρα τους για αυτή την κατάσταση. “Είναι όπως όταν τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο και κλωτσάνε το παράθυρο. Όλοι κλώτσησαν την μπάλα, αλλά ο Πιστίκι θα είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος επειδή κλώτσησε την μπάλα τελευταίος. Κάποιος πρέπει να κατηγορήσει”, λέει ο Vlahopulosz. Ο Jorgosz, ένας 27χρονος Ούγγρος, προχωρά ακόμη παραπέρα: σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο ανεξαρτησίας ενάντια στον οικονομικό κόσμο και «δείχνει στον κόσμο έναν νέο δρόμο». «Σήμερα, δεν είναι πλέον απαραίτητο να ξεκινήσει ένας πόλεμος για να υποτάξει μια χώρα. Η Ελλάδα έχει λοιπόν δύο επιλογές: είτε θα είναι ο ήρωας που θα αντισταθεί στο μεγάλο κεφάλαιο, είτε θα είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος που ορίζουν όλοι», είπε.

Ο Vlahopulosz Ziszis κυβέρνησε το χωριό για πολύ καιρό (κάντε κλικ στην εικόνα για να ανοίξετε τη γκαλερί)

«Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον άνεμο»

Πολλές οικογένειες στον Μπελογιάννη έχουν συγγενείς και γνωστούς στην Ελλάδα, καθώς σημαντικό μέρος του ελληνικού πληθυσμού του χωριού έλαβε αμνηστία τη δεκαετία του 1980 και επέστρεψε στην πατρίδα του. «Καταλαβαίνουν επίσης ότι υπάρχει πρόβλημα, αλλά οι απλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληρώσουν από την τσέπη τους για όσα έκλεψαν οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες», λέει ο Jorgosz, το οποίο άκουσε από τα κοντινά του πρόσωπα. Και οι Έλληνες έχουν άλλο ταμπεραμέντο: θα χτυπήσουν μέχρι να πάρουν κάτι, λέει.