Ας θυμηθούμε: η συγκέντρωση στο Βουκουρέστι, που ξεκίνησε από Ρουμάνους της διασποράς, αλλά στην οποία συμμετείχαν κάτοικοι της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων της χώρας, συγκέντρωσε, στο αποκορύφωμά της, περισσότερους από 100.000 ανθρώπους.

Γιατί όμως οι Ρουμάνοι διαδήλωσαν στη χώρα και στη διασπορά; Το έτος 2017, αμέσως μετά την επιστροφή του PSD στην εξουσία, ξεκίνησε με μεγάλες διαδηλώσεις, μετά την προσπάθεια της κυβέρνησης να προωθήσει το περιβόητο Διάταγμα 13, που θεωρείται από πολλούς νόμος που αποσκοπεί στην απελευθέρωση του αρχηγού του PSD, Liviu Dragnea, από από οποιαδήποτε ποινική ευθύνη.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που βγήκαν στους δρόμους και οι πιέσεις από τους ευρωπαίους εταίρους – που δεν μπορούσαν να μείνουν απαθείς στο γεγονός ότι οι διαδηλώσεις πραγματοποιούνταν υπό τις σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – εμπόδισαν την έναρξη ισχύος του διατάγματος 13 .

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ανησυχητικές κυβερνητικές τάσεις έχουν αλλάξει από τότε. Τον Αύγουστο του 2018, είχαν ψηφιστεί νέοι νόμοι για τη δικαιοσύνη, οι οποίοι, σύμφωνα με το ίδιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με απόφαση του 2021, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μοχλούς ελέγχου με σκοπό να επηρεάσουν την ανεξαρτησία των δικαστών. Η Laura Kovesi, η σημερινή Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας, είχε μόλις απολυθεί από τη θέση της ως διευθύντρια του DNA.

Τον Αύγουστο του 2018, το PSD ήταν ήδη στον τρίτο πρωθυπουργό του μέσα σε ενάμιση χρόνο – η Viorica Dăncilă είχε διαδεχτεί τον Sorin Grindeanu και τον Mihai Tudose. Αλλά όλο αυτό το διάστημα, η λαϊκιστική και αντιευρωπαϊκή ρητορική παρέμενε σταθερά της κυβέρνησης.

Το συλλαλητήριο του Αυγούστου 2018 ήταν μια έκφραση ανησυχίας ότι η Ρουμανία κινούνταν προς μια ανελεύθερη κυβέρνηση και αντίθετη με τις ευρωπαϊκές αξίες.

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Η μη βίαιη διαμαρτυρία ανακόπηκε πρώτα από την εμφάνιση γκαλερί ποδοσφαίρου. Η αναταραχή που προκλήθηκε από τους λεγόμενους ultras προκάλεσε μια απάντηση που θεωρήθηκε από τους παρατηρητές ως αδικαιολόγητη και δυσανάλογη σε σχέση με ειρηνικούς ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους συνοδεύονταν από παιδιά.

Πού βρισκόμαστε σήμερα, πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα;

Οι νόμοι της δικαιοσύνης διορθώθηκαν εν μέρει και με δυσκολία υπό την πίεση των ευρωπαίων εταίρων. Ο Liviu Dragnea εξέτισε ποινική ποινή και αποσύρθηκε από τη σοβαρή πολιτική. Αλλά όσοι υποστήριξαν τις αποφάσεις του –ενίοτε με ενθουσιασμό– εξακολουθούν να κατέχουν υψηλές θέσεις σήμερα, με λίγες εξαιρέσεις. Οι εξέδρες του ποδοσφαίρου έχουν βρει τη μορφή της πολιτικής τους εκπροσώπησης και, αν αποκτήσουν εξουσία λήψης αποφάσεων, θα μεταφέρουν τις ιδέες του Liviu Dragnea και πολλά άλλα.

Η κοινωνία των πολιτών, τόσο δραστήρια και δυναμική εκείνα τα χρόνια, σήμερα φαίνεται εξουθενωμένη, ενώ οι δικαστές, για την ανεξαρτησία των οποίων οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους και κατάπιαν δακρυγόνα, σήμερα φαίνονται περισσότερο να ανησυχούν για τα δικά τους προνόμια.

Πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα, 16 πρώην αρχηγοί χωροφυλακής εξακολουθούν να οδηγούνται στη δικαιοσύνη, αλλά λίγοι πιστεύουν πραγματικά ότι η δικαιοσύνη θα αποδοθεί μέχρι τέλους. Ούτε η διαδικασία στοχεύει αυτούς που πήραν την πολιτική απόφαση να καταστείλουν τη διαμαρτυρία.

Πολλοί από εκείνους που υπήρξαν αθώα θύματα στις 10 Αυγούστου 2018 εξακολουθούν να θυμούνται σήμερα όχι μόνο τον σωματικό πόνο αλλά και το ψυχικό τραύμα που προκάλεσε η αγριότητα και το μίσος με το οποίο χτυπήθηκαν -εν τέλει- από τους συμπατριώτες τους και τους συνομηλίκους τους. δικα τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολύ νέοι.

Και τι θα γινόταν αν εκείνοι που χτύπησαν ένιωθαν ότι μπορούσαν να το κάνουν ξανά χωρίς να βλάψουν τον εαυτό τους;

Η πρόσφατη απόφαση για την υπόθεση Gheorghe Ursu έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα ατιμωρησίας στη δημόσια σκηνή. Ατιμωρησία για το παρελθόν και, το ακόμη πιο τρομακτικό, για αυτό που μπορεί να συμβεί.

Ακούστε το χρονικό της «Eurocronica», με τον Ovidiu Nahoi, κάθε μέρα, Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 8:45 π.μ. και ξανά την Κυριακή, από τις 3 μ.μ., μόνο στο RFI Romania

Όλα τα Ευρωχρονικά του Ovidiu Nahoi: http://www.rfi.ro/tag/eurocronica