Αυτό το άρθρο θα έπρεπε να είχε τον τίτλο «Delusions of Grandeur». Μάλλον, αφού είσαι ασήμαντος άνθρωπος για δεκαετίες, μετά από τις οποίες γίνεσαι από τη μια μέρα στην άλλη, χάρη στη φροντίδα των αιχμάλωτων ΜΜΕ και της κομματικής τηλεόρασης, ένας «μεγάλος» με «λειτουργία», κάτι μυστηριώδες συμβαίνει στο κεφάλι σου. Όλα ξεκινούν με ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό. Τα φώτα ανάβουν, οι κάμερες ξεκινούν, σκύβεις στο μικρόφωνο. Και μιλάς. Δεν πειράζει πάντως. Κατά προτίμηση κάτι από πάνω.

Αυτός είναι ο Klaus Iohannis. Η πτήση για τις Βρυξέλλες διαρκεί σχεδόν τρεις ώρες. Βαρετό. Δεν έχετε πολλά να κάνετε εκεί ούτως ή άλλως. Έχετε πάει ποτέ σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Δεν είναι όπως στο Βουκουρέστι, κινδυνεύεις να συναντήσεις κάποιον στο πρωινό που δεν σε ξέρει και δεν σε χαιρετάει. Πρέπει λοιπόν να αποζημιώσουμε. Πριν απογειωθείς, πετάς το παλτό σου, καλείς τον Τύπο και συνομιλείς.

Αν το σκεφτώ, υπάρχουν πολλά πράγματα να πεις όταν είσαι πρόεδρος της Ρουμανίας. Για παράδειγμα, για το καταστροφικό έλλειμμα του προϋπολογισμού. Ή τη γέφυρα Brăila, μια τεράστια επένδυση της οποίας οι ρωγμές εμφανίστηκαν μόλις λίγους μήνες μετά τα εγκαίνιά της. (Ο Υπουργός Μεταφορών ισχυρίζεται ότι η γέφυρα δεν έχει παραληφθεί. Τότε όμως γιατί συνεχίζουμε να τη διασχίζουμε;). Ή η εκπαιδευτική καταστροφή.

Δεν. Ο κ. Πρόεδρος επέλεξε να μας πει ότι «η Χαμάς πρέπει να στοχοποιηθεί». Κόντευα να πέσω από την καρέκλα μου γελώντας. Με τι? Με τις κορβέτες που οι πλειστηριασμοί τους έχουν ακυρωθεί πολλές φορές; Με τα F-35 που θα αγοράζουμε σε 10 χρόνια;

Ο σημερινός πρόεδρος έχει ακόμη τμήμα εξωτερικής πολιτικής; Αν ναι, δεν φαίνεται. Ας φρεσκάρουμε λοιπόν τη μνήμη του. Πριν από μερικά χρόνια, όταν τρεις Ρουμάνοι εργάτες που εργάζονταν για την κατασκευή ενός φράχτη στο Ισραήλ σκοτώθηκαν από τη Χαμάς, δεν θυμάμαι ότι οι κρατικές αρχές είχαν «στοχοποιήσει» την τρομοκρατική οργάνωση. Ούτε καν με ποινικό μητρώο.

Προτείνω στον σημερινό πρόεδρο να κάνει μια βόλτα από την κατοικία του στην περιοχή Primaverii. Στρίψτε αριστερά στη λεωφόρο Eliade και μετά δεξιά στο δρόμο όπου βρίσκεται η «Πρεσβεία του Κράτους της Παλαιστίνης». Λίγες εκατοντάδες μέτρα από την πισίνα όπου χαλαρώνουν. Εκεί θα δει, εκτεθειμένους στους φράχτες και τους τοίχους της «πρεσβείας», μαύρους χάρτες στους οποίους ουσιαστικά διαγράφονται τα σύνορα του κράτους του Ισραήλ. Με άλλα λόγια, που αρνείται την ύπαρξη του Ισραήλ ως κράτους.

Σε μια κανονική χώρα, η πρώτη που θα «στοχοποιούνταν» θα ήταν αυτή η ίδια «πρεσβεία», η οποία έπρεπε να είχε καταργηθεί εδώ και πολύ καιρό. Επισήμως, δεν υπάρχει κράτος που να λέγεται «Παλαιστίνη», άρα δεν δικαιολογείται η ύπαρξη πρεσβείας. Έχει διεύθυνση μόνο γιατί τον Ιανουάριο του 1989, ο Νικολάε Τσαουσέσκου, θέλοντας να αποσπάσει την προσοχή από την κρίση του καθεστώτος του, ίδρυσε το γραφείο συνδέσμου της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (τρομοκρατική οργάνωση με επικεφαλής τον Γιάσερ Αραφάτ) στο βαθμό της πρεσβείας.

Είμαστε σχεδόν μοναδικοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί διατηρούμε αυτήν την αναγνώριση, που κληροδότησε ο Μεγάλος Τιμονιέρης. Η Γερμανία δεν αναγνωρίζει το λεγόμενο «Κράτος της Παλαιστίνης». Ούτε η Γαλλία. Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία ή η Ελλάδα. Αλλά βρισκόμαστε να μιλάμε…

Ο σημερινός Πρωθυπουργός από την άλλη «στοχεύει» τις τιμές των καταστημάτων. Μόλις επέστρεψα από τα ψώνια. Ξόδεψα περίπου είκοσι ευρώ. Στο διαδίκτυο, σχεδόν τίποτα. Μάλλον χρειάζεται ακόμα να εξασκηθεί στη «στόχευση».

Η μανία για μεγαλείο δεν εκδηλώνεται μόνο στους Ρουμάνους πολιτικούς, ο δεσπότης της Άγκυρας Ερντογάν είναι μια γνωστή περίπτωση. Αλλά ακόμη και με τα αξιοθρήνητα πρότυπα της προσωπικής του δικτατορίας, οι τελευταίες του διακηρύξεις περί σπλαχνικού αντισημιτισμού είναι εξεγερτικές. Και ανεύθυνος. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Μέση Ανατολή είναι να ρίξει λάδι στη φωτιά ο Τούρκος πρόεδρος.

Αλλά πίσω στα δικά μας. Μετά από μια σειρά εγκλημάτων και ατυχημάτων, πολιτικοί ανακοίνωσαν στην τηλεόραση ότι «στόχευαν» τα ναρκωτικά. Ή τοξικομανείς – δεν κατάλαβα καλά. Σε όποιον «στόχευσαν» σας διαβεβαιώνω ότι είναι ελεύθερος. Τις προάλλες, αρκετοί «influencers» πιάστηκαν να οδηγούν υπό την επήρεια ναρκωτικών. Έχει συμβεί κάτι; Μάλλον όχι, γιατί βλέπω να κάνουν και δηλώσεις τα ξημερώματα. Ένας από αυτούς λέει ότι «υπερέβαλε την ευχαρίστηση». Αυτό κατάλαβε.

Ο σημερινός υπουργός Οικονομικών «στοχεύει» τα χριστουγεννιάτικα δέντρα. Είναι αφύσικο, πιστεύει ο άντρας, ότι ένα «τεχνητά φωτισμένο» χριστουγεννιάτικο δέντρο κοστίζει πάνω από 10.000 λέι. Νόμιζα ότι ήταν αφύσικο να γίνονται δήμαρχοι αποδεδειγμένοι εγκληματίες, αλλά τι ξέρω;…

Η κυβέρνηση από την άλλη «στοχεύει» μαθητές που έχουν περάσει τη Β’ τάξη. Μερικοί από αυτούς έλαβαν αργότερα υποτροφίες αξιοκρατίας σύμφωνα με νόμους που εγκρίθηκαν επίσης από την κυβέρνηση. Τώρα θέλει να αλλάξει το νόμο. Δεν κατάλαβα πώς. Μάλλον θα εισαγάγει μια ελάχιστη κλίμακα. Τουλάχιστον 3ο έτος.

Δεν μένουν αδρανείς ούτε οι μη κυβερνητικές οργανώσεις. Για να κάνουν αισθητή την ύπαρξή τους, κάποιοι από αυτούς υπογράφουν μια επιστολή στην οποία δείχνουν ότι η Ρουμανία βρίσκεται «στην προτελευταία θέση στην Ευρώπη όσον αφορά την πολιτική δύναμη των γυναικών». Εδώ έχουν δίκιο. Επί Έλενα Τσαουσέσκου ήμασταν στην πρώτη θέση. Τι παρακμή! Η λύση των ΜΚΟ; Ας «στοχοποιήσουμε» τους άντρες στις εκλογικές λίστες. Υποθέτω ότι σε αυτή την περίπτωση θα λύναμε όλα τα τρέχοντα προβλήματα. Το ξέρατε ότι είναι τόσο απλό;