Nicoale Iorga – σύντομη βιογραφία

Ο Nicolae Iorga γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1871 στο Botoşani, με γονείς του τη δικηγόρο Nicu Iorga και τη Zulnia Aghiropol. Ο Nicolae Iorga είχε έναν άλλο αδερφό, τον Γιώργο.

Το 1876, όταν ο Nicolae Iorga ήταν μόλις 5 ετών, ο πατέρας του πέθανε από άγνωστα αίτια, αφήνοντας τον Nicolae και τον μικρότερο αδερφό του George χωρίς πατέρα. Είναι μια απώλεια που θα θυμάται ο ιστορικός στα γραπτά του, περιτριγυρισμένος από την εικόνα που είχε για τα παιδικά του χρόνια.

Οι πρώτες μελέτες

Από νωρίς αναγνωρίστηκε για τις ιδιαίτερες ικανότητές του.

Σε ηλικία έξι ετών, το 1876, έγινε δεκτός στο δημοτικό σχολείο του Marghian Folescu στη Μποτοσάνι και διάβασε κυρίως γαλλική λογοτεχνία. Σε ηλικία 9 ετών, οι δάσκαλοι του επέτρεψαν να διδάξει λίγη ρουμανική ιστορία στους συναδέλφους του.

Πήγε στο γυμνάσιο και στο γυμνάσιο στο Colegiul Laurian στο Μποτοσάνι και από το 1883 άρχισε να κάνει διαλογισμούς στους συναδέλφους του για να αυξήσει το εισόδημα της οικογένειας.

Το 1886 αποβλήθηκε προσωρινά από το σχολείο επειδή δεν είχε καλωσορίσει δάσκαλο και αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη και να εγγραφεί στο Εθνικό Κολλέγιο του Ιασίου, κάνοντας δεκτός με υποτροφία. Μιλούσε ήδη άπταιστα γαλλικά, ιταλικά, λατινικά και ελληνικά.

Μεγάλη τιμή στη Σχολή Γραμμάτων

Σπούδασε στη Σχολή Γραμμάτων του Πανεπιστημίου του Ιασίου, αποφοιτώντας με έπαινο, παρουσιάζοντας μια εργασία για την ελληνική λογοτεχνία, ένα επίτευγμα που τον καθιέρωσε στις τάξεις των ακαδημαϊκών και της κοινής γνώμης.

Πρώτος γάμος στα 19

Το 1890, σε ηλικία μόλις 19 ετών, η Ιόργκα παντρεύτηκε τη Μαρία Τάσου (1871-1954), η οποία του γέννησε 5 παιδιά, δύο από τα οποία πέθαναν όταν ήταν δύο ετών.

Οι δυο τους ήταν σύζυγοι για 10 χρόνια, αλλά τα μακρινά ταξίδια της Ιόργκα στο εξωτερικό, η πολύωρη έρευνα, βάραιναν πολύ στον συμβιβασμό αυτού του γάμου.

Στις 17 Ιουνίου 1900 θα χωρίσει τη γυναίκα του, αλλά ο Ιόργκα θα φροντίσει την πρώτη του οικογένεια, αν και δεν θα κατέχουν πλέον σημαντική θέση στη ζωή του.

Στις 4 Φεβρουαρίου 1901, η Iorga ξαναπαντρεύτηκε τη δασκάλα Ecaterina Bogdan. Η Ecaterina Iorga ή Catinca, επειδή ο λόγιος χάιδευε τη δεύτερη σύζυγό του, της έδωσε τα επτά παιδιά και ήταν η στενή σύμβουλος και έμπιστος της Iorga, καλωσόρισε τους βασιλιάδες της Ρουμανίας και διαχειριζόταν όλες τις υποθέσεις του συζύγου της.

Για σπουδές στο εξωτερικό

Μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 1890, ο Iorga θα σπουδάσει για πρώτη φορά στο εξωτερικό, στην Ιταλία, στη συνέχεια θα πάει στη Γαλλία, όπου θα παρακολουθήσει την École Pratique des Hautes Etudes, κατά την οποία θα μάθει αγγλικά και γερμανικά.

Το 1892, ο Iorga σπούδασε στην Αγγλία και την Ιταλία και το 1893 εγγράφηκε στο διδακτορικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία (1893).

Τον Οκτώβριο του 1894, η Iorga επέστρεψε στη χώρα και εγκαταστάθηκε στο Βουκουρέστι, σε ένα σπίτι στην περιοχή Grădina Icoanei, αποκτώντας, σε ηλικία 23 ετών, θέση ως αναπληρωτής δασκάλου.

Η εκδοτική δραστηριότητα του Nicolae Iorga

Το τεράστιο ιστορικό του έργο περιλαμβάνει πολλούς τομείς: μονογραφίες πόλεων, αρχόντων, οικογενειών, ιστορία της εκκλησίας, στρατός, εμπόριο, λογοτεχνία, έντυπα, ταξιδιώτες στο εξωτερικό κ.λπ.

Μερικές από τις σημαντικότερες δημοσιεύσεις:

• «Μελέτες και έγγραφα για την ιστορία των Ρουμάνων», σε 25 τόμους (1901 – 1913),
• «Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» σε 5 τόμους (εκδόθηκε στα γερμανικά – «Geschichte des osmanischen Reiches» -, 1908 – 1913),
• «Ιστορία των Ρουμάνων» σε 10 τόμους (1936 – 1939).

Παράλληλα έγραψε ποιήματα, ιστορικά δράματα («Η Ανάσταση του Μεγάλου Στεφάνου», «Tudor Vladimirescu», «Doamna lui Eremia», «Saint Francis of Assisi» και άλλα), τόμους μνήμης («Les people who ήταν», «Μια ανθρώπινη ζωή, όπως ήταν», «Supt three kings. History of a fight for a ηθικό και εθνικό ιδανικό»).

Άλλοι δημοσιευμένοι τόμοι περιλαμβάνουν:

• «Εθνικός πολιτισμός και εθνική πολιτική», 1908,
• «Ο πόλεμος μας στις καθημερινές νότες», 1914 – 1918, 1921 – 1923,
• «Η ανάπτυξη της ιδέας της πολιτικής ενότητας των Ρουμάνων», 1915,
• “Για την ολοκλήρωση του έθνους. Λόγια πολέμου” 1915 – 1917, 1925,
• «Το Εθνικιστικό Δόγμα», 1922,
• “The Foreign Policy of King Carol I of Romania”, 1923,
• “Ο πόλεμος για την ανεξαρτησία της Ρουμανίας. Διπλωματικές δραστηριότητες και διαθέσεις”, 1927,
• «Απομνημονεύματα», 1917 – 1938, τόμοι I-VII, 1931 – 1939,
• «Δύο χρόνια αποκατάστασης. Τι ήμουν, τι ήθελα και τι μπορούσα», 1932,
• “Μετά την επιστροφή στο κομματικό καθεστώς. Ο άθλος”, 1932,
• “Που ρουφάω τρεις βασιλιάδες. Ιστορία ενός αγώνα για ένα ηθικό και εθνικό ιδανικό”, 1932,
• “Μια ανθρώπινη ζωή όπως ήταν”, 1934,
• “Ιστορία ενός θρύλου: Iuliu Maniu”, 1934,
• «Άνθρωποι που ήταν», τόμος Ι-ΙΙΙ, 1934 – 1936,
• «Κοινοβουλευτικοί λόγοι 1907 – 1920», τ. Ι-ΙΙ, 1936 – 1939.

Η Iorga έχει δώσει διαλέξεις σε μεγάλα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο και έχει εκλεγεί μέλος δεκάδων ακαδημιών και συγκεκριμένων ιδρυμάτων του εξωτερικού – Παρίσι, Ρώμη, Οξφόρδη, Λισαβόνα, Στοκχόλμη, Πράγα, Aleger, Santiago de Chile κ.λπ. .

Πολιτική καριέρα

Ο Nicolae Iorga θεωρεί ότι πρέπει να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Ρουμανίας. Στις 23 Απριλίου 1910 με τον Alexandru C. Cuza ίδρυσε το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα.

Η ΠΝΔ εκπροσωπούσε τα συμφέροντα ενός μέρους της διανόησης με δημοκρατικές πεποιθήσεις, καθώς και ορισμένων κατηγοριών της αγροτικής και της αστικής μικροαστικής τάξης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην πολιτισμοποίηση των μαζών και στον ηθικό παράγοντα, που θεωρείται από τον Nicolae Iorga καθοριστικός για την εξέλιξη της Ρουμανίας.

Το πρόγραμμα του κόμματος περιελάμβανε απαλλοτρίωση όλων των κτημάτων άνω των 100 εκταρίων, προοδευτικό φόρο εισοδήματος, διοικητική αποκέντρωση και επέκταση του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες.

Πολιτική δραστηριότητα:

• Πρόεδρος του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος (Λαϊκό Εθνικιστικό Κόμμα μεταξύ Μαΐου 1924 – 8 Μαρτίου 1925 – Εθνικό κόμμα μεταξύ 28 Σεπτεμβρίου 1926 – Σεπτεμβρίου 1932)
• βουλευτής 1907
• Πρόεδρος της Συνέλευσης των Βουλευτών 9 Δεκεμβρίου 1919 – 26 Μαρτίου 1920
• Γερουσιαστής 1939
• Πρόεδρος της Γερουσίας 9 Ιουνίου 1939 – 13 Ιουνίου 1939
• Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου 18 Απριλίου 1931 – 31 Μαΐου 1932
• Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών 18 Απριλίου 1931 – 27 Απριλίου 1931
• Υπουργός Λατρείας και Δημόσιας Οδηγίας 18 Απριλίου 1931 – 31 Μαΐου 1932
• Υπουργός Επικρατείας 10 Φεβρουαρίου 1938 – 30 Μαρτίου 1938
• Royal Advisor 30 Μαρτίου 1938 – 5 Σεπτεμβρίου 1940

Το τραγικό τέλος του Nicolae Iorga

Το 1940, το καθεστώς του Καρόλου Β’ κατέρρευσε. Η απροσδόκητη παράδοση της Βεσσαραβίας και της βόρειας Μπουκοβίνας στους Σοβιετικούς συγκλόνισε τη ρουμανική κοινωνία και επαναστάτησε την Ιόργκα.

Αργότερα, η δικτατορία της Βιέννης παραχώρησε τη βόρεια Τρανσυλβανία στην Ουγγαρία, επιδεινώνοντας έτσι την πολιτική και ηθική κρίση, που οδήγησε στη δημιουργία του Εθνικού Κράτους των Λεγεώνων με τον Ίον Αντονέσκου σε ρόλο ηγέτη, υποστηριζόμενο από μια κυβέρνηση λεγεωναρίων.

Οι λεγεωνάριοι θα προωθήσουν τη δική τους πολιτική, την εθνικοποίηση ορισμένων εργοστασίων, τη δημιουργία δικών τους ιδρυμάτων, παράλληλα με τους επίσημους θεσμούς, ή τις δικές τους αστυνομικές δυνάμεις, που συλλαμβάνουν χωρίς ένταλμα όσους θεωρούν αντιπάλους.

Ο Nicolae Iorga θεωρήθηκε εχθρός των λεγεωνάριων, ειδικά μετά από μια σύγκρουση με τον πρώην διοικητή των λεγεωνάριων, Corneliu Zelea Codreanu, τον οποίο μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμιση. Ο Corneliu Zelea Codreanu κρίθηκε ένοχος. Λίγους μήνες αργότερα, ο Codreanu και άλλοι ηγέτες των λεγεωνάριων δολοφονήθηκαν.

Τον Νοέμβριο του 1940, ο καθηγητής Nicolae Iorga βρισκόταν στη Σινάια και εργαζόταν στο μνημειώδες έργο «Ιστορία των Ρουμάνων».

Στις 27 Νοεμβρίου 1940, ο καθηγητής βρισκόταν στο γραφείο του στη βίλα στη Σινάια, όπου εργαζόταν. Στις 17.30 άνοιξε η πόρτα του δωματίου της κας Αικατερίνας Γιώργα και 3 άτομα έκλεισαν την πόρτα και άλλα 4 άτομα βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο. Ήταν η «Λεγεωνική Αστυνομία της Πρωτεύουσας», που είχε έρθει να φέρει τον καθηγητή Ιώργα, «για ανάκριση».

Την επόμενη μέρα, 28 Νοεμβρίου 1940, το σώμα του καθηγητή Iorga βρέθηκε νεκρό, σε ένα χαντάκι στον δρόμο Ploieşti-Strêjnic, 1 χλμ. από το Strejnic, στη δεξιά πλευρά του δρόμου, σε καλαμάκια, σε απόσταση 15 μέτρων από ο δρόμος. Είχε πυροβοληθεί και δίπλα στο πτώμα βρέθηκαν εννέα σωλήνες φυσιγγίων.

Γνωστός σε όλο τον κόσμο ως μεσαιωνιστής, βυζαντινός, ρωμανιστής, σλαβιστής, ιστορικός τέχνης και φιλόσοφος της ιστορίας, ο Iorga είχε εξαιρετική επιστημονική δραστηριότητα, όντας συγγραφέας 1003 τόμων, 12.755 άρθρων και μελετών, 4.963 περιοδικών, είναι συγγραφέας πολλών συνθέσεων. , με αποκορύφωμα την Ιστορία των Ρουμάνων σε 10 τόμους, για την οποία ονομάστηκε ο μεγαλύτερος ιστορικός και μελετητής της Ρουμανίας όλων των εποχών.

Πηγές: wikipedia.org, enciclopediaromaniei.ro, radioromaniacultural.ro, rfi.ro

Μάθετε επίσης ποιοι ήταν οι Iuliu Maniu, Nicolae Bălcescu και George Enescu!

Διαβάστε επίσης για τον Ρασπούτιν και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη!

Ακολουθήστε μας στο ειδήσεις Google