Ο Περικλής, ο μεγάλος πολιτικός της αρχαίας Ελλάδας (495-429 π.Χ.), άφησε το στίγμα του στον κόσμο με πολλούς τρόπους.
Ο Περικλής ξεκίνησε πολλές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της «Χρυσής Εποχής» της Ελλάδας, όταν η τέχνη, η αρχιτεκτονική και η φιλοσοφία, καθώς και η ίδια η Αθήνα, έφτασαν σε νέα ύψη.
Στην αρχή, ο Περικλής έκανε όνομα στην πόλη-κράτος σε ηλικία 20 ετών, ως πλούσιος προστάτης των αριστοκρατικών τεχνών. Στη Διονυσιακή Γιορτή του 472 π.Χ. μ.Χ., ο Περικλής χρηματοδότησε το έργο Πέρσες του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα Αισχύλου.
Η πολιτική έγινε γρήγορα προτεραιότητα για τον Περικλή. Το 461 π.Χ., ενώθηκε με τον μεταρρυθμιστή Εφιάλτη στη διευθέτηση ψηφοφορίας στη λαϊκή συνέλευση, η οποία αφαίρεσε όλες τις εναπομείνασες εξουσίες από τον Άρειο Πάγο, το πρώην συμβούλιο των ευγενών. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι αυτό το γεγονός σηματοδότησε τη γέννηση της αθηναϊκής δημοκρατίας. Μετά τη δολοφονία του Εφιάλτη το 461 π.Χ. J.-C., ο Περικλής έγινε ο σημαντικότερος πολιτικός της Αθήνας. Έτσι, ο Περικλής ήρθε να ηγηθεί της λαϊκής συνέλευσης και της πόλης μέχρι το θάνατό του, τρεις δεκαετίες αργότερα.
Ένας άνθρωπος που δεν ενδιαφέρεται για τα δημόσια πράγματα είναι άχρηστος
Ο Περικλής εισήγαγε επίσης τη «ριζοσπαστική δημοκρατία». Αυτό σήμαινε ότι οι απλοί Αθηναίοι πληρώνονταν από το κράτος για να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή. Μέχρι τότε μόνο οι πλούσιοι είχαν χρόνο να συμμετέχουν στην πολιτική. Ο Περικλής ενέκρινε πληρωμή για νόμιμη εργασία και για στρατιώτες, ναυτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους.
Έτσι, ο Περικλής μεταμόρφωσε τον χαρακτήρα της αθηναϊκής δημοκρατίας και κοινωνίας. Οι κατώτεροι Αθηναίοι (που ονομάζονταν θήτες) μπορούσαν πλέον να συμμετέχουν τόσο όσο και οι πολίτες του κτήματος. Ένας αξιόλογος ρήτορας, ο Περικλής δήλωσε στον περίφημο επικήδειο λόγο του ότι οι πολίτες της Αθήνας θεωρούν «έναν άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται για τα δημόσια πράγματα όχι ως ακίνδυνο πρόσωπο, αλλά άχρηστο».
Η Αθήνα σε περιόδους πολέμου και ειρήνης
Ο Περικλής επέκτεινε επίσης τον ρόλο της Αθήνας στη Δηλιακή Συμμαχία, μια ναυτική συμμαχία ενωμένων ελληνικών πόλεων-κρατών για την καταπολέμηση των Περσών. Η Δηλιακή Συμμαχία έγινε τελικά Αθηναϊκή Αυτοκρατορία.
Γύρω στο 449 π.Χ. μ.Χ., η Δηλιακή Συμμαχία υπέγραψε την Ειρήνη του Καλλία, η οποία τερμάτισε σχεδόν 50 χρόνια μάχης με τους Πέρσες και έφερε δύο δεκαετίες ειρήνης. Προκειμένου να τιμήσει τους θεούς της νίκης και να δοξάσει την Αθήνα, ο Περικλής πρότεινε τη χρήση του θησαυροφυλακίου της Δηλιακής Συμμαχίας για να πραγματοποιηθεί μια άνευ προηγουμένου οικοδομική εκστρατεία. National geographic.
«Από τους μεγαλύτερους κινδύνους θα κερδίσουν οι μεγαλύτερες δόξες»
Το 447 π.Χ., άρχισαν οι εργασίες για τη μετατροπή του βραχώδους λόφου που είναι γνωστός ως Ακρόπολη σε ένα υπέροχο συγκρότημα ναών. Περισσότεροι από 20.000 τόνοι μαρμάρου χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του εμβληματικού Παρθενώνα και της επιβλητικής μνημειακής εισόδου των Προπηλαίων. Οι τέχνες και η φιλοσοφία άκμασαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Περικλή, όταν ο Σωκράτης και οι θεατρικοί συγγραφείς Σοφοκλής, Ευριπίδης και Αριστοφάνης δημιούργησαν μερικά από τα σημαντικότερα έργα τους.
Ωστόσο, η ειρήνη στην Αθήνα δεν θα κρατήσει. Το 431 π.Χ. π.Χ., ο Περικλής προτρέπει τη λαϊκή συνέλευση να κηρύξει τον πόλεμο στη Σπάρτη. «Από τους μεγαλύτερους κινδύνους θα κερδηθούν οι μεγαλύτερες δόξες», είπε ο Περικλής στη συνέλευση. Δυστυχώς, ο 27χρονος Πελοποννησιακός Πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες για την Αθήνα. Μετά το ξέσπασμα της πανώλης, πέθαναν περίπου 20.000 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων ο Περικλής και οι δύο νόμιμοι γιοι του. Η Αθήνα έχασε τον «πρώτο της πολίτη», αλλά η κληρονομιά της ζει στους δημοκρατικούς θεσμούς σε όλο τον κόσμο.
Σας προτείνουμε επίσης να διαβάσετε:
Ο Παρθενώνας στην Αθήνα, ένας ναός χτισμένος σαν γλυπτό
Top 10 Αρχαιοελληνικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις που χρησιμοποιούμε σήμερα
4 Αστρονομικές Ανακαλύψεις που έγιναν στην Αρχαία Ελλάδα
Ανακαλύφθηκε στην Τουρκία ναός της θεάς Αφροδίτης 2.500 ετών
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Delightfully charming troublemaker. Thinker.”