• Η έφεση των εναγόντων, εκπροσωπούμενων από τη δικηγόρο Mirela Doicescu, του Δικηγορικού Συλλόγου της Κωνστάντζας, κατατέθηκε χθες, 25 Απριλίου 2023, στο Δικαστήριο.
• Η έφεση αφορά τον φάκελο 807/118/2022 του Τμήματος Διοικητικών Υποθέσεων, όπου το Δικαστήριο αποφάσισε την ακύρωση του συμβιβασμού, αλλά δεν δέχθηκε όλους τους λόγους ακυρότητάς του που επικαλέστηκαν οι ενάγοντες.
• «Πιστεύουμε ότι η μελέτη επιπτώσεων δεν εντοπίζει τις αρνητικές επιπτώσεις της εφαρμογής του κανονισμού πρόσβασης στη χερσόνησο σε ιδιώτες, κάτι που ζητήθηκε ρητά από το δικαστήριο και οι οποίες θα προέκυπταν από τη μελέτη επιπτώσεων, εάν είχε συμμορφωθεί με την αυστηρότητα των ρυθμίσεων που περιέχονται στο άρθρο 33 του ν. 24/2000 σχετικά με τους κανόνες νομοθετικής τεχνικής για την εκπόνηση κανονιστικών πράξεων», ανέφεραν οι ενάγοντες.
• Ο φάκελος θα φτάσει στο Εφετείο της Κωνστάντζας.

Η απόφαση του δικαστηρίου της Κωνστάντζας που ακύρωσε τη ρύθμιση της χερσονήσου ζώνης έχει ασκηθεί έφεση και ο φάκελος θα σταλεί στο εφετείο για επίλυση της έφεσης!

Οι πρώτοι που άσκησαν αιτιολογημένη έφεση κατά της απόφασης είναι οι ενάγοντες του φακέλου – οι ενορίες, οι κάτοικοι και τα νομικά πρόσωπα που ζήτησαν την ακύρωση της ρύθμισης, ζητούν πλέον τη διατήρηση της απόφασης ακύρωσης, αλλά την τροποποίηση του ορισμένες εκτιμήσεις που υιοθετήθηκαν από το δικαστήριο στην παρούσα απόφαση.

Η έφεση των εναγόντων, εκπροσωπούμενων από τη δικηγόρο Mirela Doicescu, του Δικηγορικού Συλλόγου της Κωνστάντζας, κατατέθηκε χθες, 25 Απριλίου 2023, στο Δικαστήριο.

Εν ολίγοις, ζητούν «τη διατήρηση της επίδικης λύσης, τη διαγραφή από την επίδικη επιδίκαση ορισμένων εκτιμήσεων σχετικά με τους λόγους παρανομίας που έκριναν από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως μη αιτίες ακυρότητας της διοικητικής πράξης και το δικαστήριο απόφαση για τους λόγους ακυρότητας επί των οποίων δεν έχει αποφανθεί το κατώτερο δικαστήριο, η συμπλήρωση του κινήτρου κατά την έννοια της εκτίμησης ως νόμιμου και βάσιμου όλων των λόγων παρανομίας που επικαλείται».

Είναι πολύ σημαντικό ότι οι λόγοι προσφυγής που επικαλούνται οι ενάγοντες αναφέρονται στην παραβίαση του δικαιώματος στην υγεία των προσώπων που καλύπτονται από τον Κανονισμό της Χερσονήσου.

Οι ενάγοντες ανέφεραν: «Πιστεύουμε ότι το δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι το δικαίωμα στην υγεία δεν θίγεται από την ύπαρξη περιορισμών που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του κανονισμού πρόσβασης στη χερσόνησο. Οι ιατρικές παρεμβάσεις και θεραπείες πραγματοποιούνται κυρίως σε υγειονομικά κέντρα (και όχι στο σπίτι του ασθενούς) και η μεταφορά ενός άρρωστου σε αυτά τα κέντρα υγείας δεν μπορεί να γίνει σε όλες τις περιπτώσεις με μετακίνηση του ασθενούς με τα πόδια, ούτε να κληθεί το ασθενοφόρο. μεταφορά σε οποιαδήποτε ιατρική κατάσταση».

Θέματα μελέτης επιπτώσεων

Ταυτόχρονα, οι ενάγοντες αναφέρθηκαν και στη μελέτη επιπτώσεων: «Το δικαστήριο έπρεπε να επαληθεύσει ότι ο εναγόμενος (τοπικό συμβούλιο της Κωνστάντζας) είχε εξασφαλίσει ότι με τη διεξαγωγή μελέτης επιπτώσεων, ανταποκρινόταν σε όλες τις επικρίσεις που είχε το δικαστήριο. που εγείρεται στο αίτημα ακύρωσης του προηγούμενου κανονισμού πρόσβασης στη χερσόνησο (αρ. ΥΕΕ 371/2018)».

«Πιστεύουμε ότι η μελέτη επιπτώσεων δεν εντοπίζει τις αρνητικές επιπτώσεις της εφαρμογής του κανονισμού πρόσβασης στη χερσόνησο σε ιδιώτες, κάτι που ζητήθηκε ρητά από το δικαστήριο και οι οποίες θα προέκυπταν από τη μελέτη επιπτώσεων, εάν είχε συμμορφωθεί με την αυστηρότητα των ρυθμίσεων που περιέχονται στο άρθρο 33 του ν. 24/2000 σχετικά με τους κανόνες νομοθετικής τεχνικής για την εκπόνηση κανονιστικών πράξεων», ανέφεραν οι ενάγοντες.

Τόνισαν επίσης ότι «η μελέτη επιπτώσεων δεν εξηγεί πώς επιτυγχάνεται η προστασία των ιστορικών μνημείων με τον περιορισμό της πρόσβασης των αυτοκινήτων».

Επιπλέον, σε σχέση επίσης με τη μελέτη επιπτώσεων, επισημάνθηκε ότι «δεν δικαιολογεί την ανάγκη επέκτασης της ζώνης προστασίας με τη θέσπιση μέτρων κυκλοφοριακής ρύθμισης σε χώρους που δεν αποτελούν μέρος αυτής της ζώνης, σε έκταση 33 εκταρίων , που διατηρήθηκε από το δικαστήριο στον φάκελο με τον οποίο ζητήθηκε η ακύρωση της παλαιάς ρύθμισης πρόσβασης στη χερσόνησο ζώνη».

θρησκευτική ζωή

Είναι σημαντικό ότι οι ενάγοντες έδειξαν επίσης την εκτίμησή τους «ότι το Δικαστήριο επικαλείται εσφαλμένα το γεγονός ότι δεν είναι απαραίτητο να μετρηθεί αποτελεσματικά ο αντίκτυπος του περιορισμού της πρόσβασης σε χώρους λατρείας στη θρησκεία της ζωής, καθώς το δικαίωμα στη θρησκευτική ζωή δεν θίγεται από δυνάμει των συνταγματικών του πτυχών».

«Επιβεβαιώνουμε ότι η μελέτη επιπτώσεων έπρεπε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι στη χερσόνησο του δήμου Κωνστάντζας υπάρχει σημαντικός αριθμός λατρευτικών χώρων που πραγματοποιούν θρησκευτικές λειτουργίες: η Αρχιεπισκοπή Tomis, η ενορία Αγ. Ορθόδοξη Ενορία Νικολάου, Καθολική Ενορία Αγίου Αντωνίου της Πάδοβας, Αρμενική Εκκλησία της Αγίας Μαρίας, Μεταμορφωμένη Ελληνική Εκκλησία – Η αλλαγή του προσώπου, Τζαμί Carol I, Παράθυρο Hunchiar», υποδεικνύουν τα πρότυπα κλήσης.

Περιορισμός του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας

Στη συνέχεια, όσον αφορά τον περιορισμό του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας, οι ενάγοντες ζήτησαν από το Εφετείο να σημειώσει ότι, στην απόφαση με την οποία είχε αρχικά αποφασιστεί η αναστολή των κανονισμών (η απόφαση επιβεβαιώθηκε εκ νέου από το εφετείο απορρίπτοντας την προσφυγή της CLC), οι δικαστές έδειξαν ότι «από την οπτική γωνία ενός ατόμου που δεν μπορεί να κινηθεί προσωπικά, το δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία περιλαμβάνει, αναμφισβήτητα, το δικαίωμα αυτού του ατόμου να κινείται με τεχνική συσκευή κίνησης, πράγμα που σημαίνει ότι ο περιορισμός των μετακινήσεων με αυτοκίνητο για αυτό το άτομο ισοδυναμεί με τον περιορισμό του ίδιου του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας, δημιουργώντας μια ανεπίτρεπτη διάκριση μεταξύ των ατόμων που μπορούν να μετακινηθούν προσωπικά και εκείνων που εξαρτώνται μερικώς/ολικά από ένα μέσο μεταφοράς».

Επίσης, στους λόγους αναίρεσης, οι ενάγοντες ανέφεραν επίσης ότι «σχετικά με τον λόγο ακυρότητας που συνίσταται στο ότι η μελέτη επιπτώσεων βασίστηκε στις διατάξεις του Κ.Ν.371/2018, που προηγουμένως ακυρώθηκε από το δικαστήριο, ζητούμε από το δικαστικό έλεγχο για να διαπιστωθεί ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν αποφάνθηκε για αυτόν τον λόγο ακυρότητας».

Λόγοι ακυρότητας για τους οποίους το δικαστήριο δεν έχει αποφανθεί

Επιπλέον, έδειξαν ότι το Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε για τον λόγο της ακυρότητας του διακανονισμού, ο οποίος συνίσταται στο γεγονός ότι η μελέτη επιπτώσεων δεν εγκρίθηκε ή οικειοποιήθηκε από το τοπικό συμβούλιο της Κωνστάντζας.

Τέλος και κυρίως, σύμφωνα με τους ενάγοντες, το Δικαστήριο δεν έκρινε τον λόγο ακυρότητας, δηλαδή την απουσία σφραγίδας στο διοικητικό έγγραφο.

Ενόψει όλων αυτών των λόγων, οι ενάγοντες ζήτησαν «τη διατήρηση της επίδικης λύσης, τη διαγραφή από την επίδικη επιδίκαση ορισμένων σκέψεων σχετικά με τους λόγους παρανομίας που έκριναν από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως μη λόγους ακυρότητας του διοικητική πράξη και απόφαση του δικαστή για λόγους ακυρότητας επί των οποίων δεν έχει αποφανθεί το πρωτοδικείο, η συμπλήρωση του κινήτρου κατά την έννοια της εκτίμησης ως νόμιμου και βάσιμου όλων των λόγων παρανομίας που επικαλείται».

Τώρα, αναμένεται ότι το δημοτικό συμβούλιο της Κωνστάντζας μέσω των δικηγόρων του θα ασκήσει έφεση για την υπόθεση, αλλά οι σύμβουλοι πιθανότατα θα ζητήσουν την ακύρωση της απόφασης και, στη συνέχεια, την απόρριψη του αιτήματος ακύρωσης του διακανονισμού.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:

Ο νόμος 190 του 2018, στο άρθρο 7 του, ορίζει ότι η δημοσιογραφική δραστηριότητα εξαιρείται από ορισμένες διατάξεις του κανονισμού GDPR, εφόσον τηρείται ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

Οι πληροφορίες σε αυτό το άρθρο είναι δημόσιου ενδιαφέροντος και προέρχονται από ανοιχτές δημόσιες πηγές.

Διαβάστε επίσης
Πυλώνες, απόδειξη!

Οι χερσόνησοι δεν τα παρατάνε! IPJ Constanța, κλήθηκε στο δικαστήριο για τη γνώμη που δόθηκε στον κανονισμό πρόσβασης