Περισσότερα από τα μισά παιδιά που παρακολουθούν γυμνάσιο ή γυμνάσιο στη Ρουμανία σχεδιάζουν να εγκαταλείψουν τη Ρουμανία προσωρινά ή μόνιμα και ένα τρίτο θέλει να σπουδάσει στο εξωτερικό, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη από την οργάνωση Save the Children, μελέτη που ανακηρύχθηκε αντιπροσωπευτική σε εθνικό επίπεδο. Η ίδια έρευνα αναλύει επίσης την εξέλιξη της ανεκτικότητας των μαθητών: ενώ η ανοχή προς τους Ρομά ή τους συναδέλφους με σωματική αναπηρία έχει αυξηθεί σε σύγκριση με πριν από 10 χρόνια, αυτή προς τους συναδέλφους με προβλήματα ψυχικής υγείας «μειώνεται θεαματικά», δείχνει η ανάλυση.

• Η έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2022, βάσει αυτοσυμπληρωμένου ερωτηματολογίου, με δείγμα 1098 παιδιών, με στόχο την ομάδα να είναι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Η έρευνα δηλώνεται σε εθνικό επίπεδο αντιπροσωπευτική του πληθυσμού-στόχου με περιθώριο σφάλματος +/-3%.

Όταν ρωτήθηκαν πώς θα ήθελαν να μπορέσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, περίπου το ένα τρίτο (34%) απάντησε μόνο στο εξωτερικό και σχεδόν το 60% – στη Ρουμανία. Την ίδια στιγμή, ρωτήστε αν σκοπεύουν να εγκατασταθούν σε άλλη χώραΚλείσε Το 38% απάντησε «Ναι, για λίγο», και το 17,3% «Ναι, σίγουρα».

• Μόνο το 13% απάντησε «Όχι», και το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι σχεδόν το ένα τρίτο (31,9% – «Δεν ξέρω»).

Οι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά θέλουν να μεταναστεύσουν, σύμφωνα με την έρευνα Save the Children:

• εκπαιδευτικές ευκαιρίες (26,3%).
• δυσαρέσκεια με τις συνθήκες διαβίωσης στη Ρουμανία (21,9%).
• Η επανένωση με συγγενείς ή φίλους που έχουν ήδη εγκαταλείψει τη Ρουμανία σπάνια γίνεται επίκληση (λιγότερο από 5%), δεδομένου ότι στο επίπεδο του δείγματος, λίγο πάνω από το 7% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι ο ένας ή και οι δύο γονείς έχουν φύγει για να εργαστούν στο εξωτερικό.

Διακρίσεις και ανοχή: διαφορές μετά από 10 χρόνια

Η τρέχουσα έρευνα συγκρίνει τις στάσεις των μαθητών της ομάδας στόχου απέναντι σε διάφορες κατηγορίες συνομηλίκων, που καταγράφονται σήμερα, με αυτές που αναφέρθηκαν σε μια μελέτη πριν από 10 χρόνια. Η ανάλυση σημειώνει αύξηση της ανοχής προς τους μαθητές με καταγωγή Ρομά ή με σωματική αναπηρία, αλλά ένα φαινόμενο αυξανόμενης δυσανεξίας προς τους μαθητές με προβλήματα ψυχικής υγείας. ΕΤΣΙ:

Να μεγαλώσει το ποσοστό των μαθητών που θα συμφωνούσαν να έχουν συμμαθητή Ρομά (από 48,7% σε 61,8%) ή τραπεζικός συνάδελφος της ίδιας καταγωγής (από 32,3% σε 50,4), ενώ το ποσοστό όσων θα ήταν κατά μειώνεται σημαντικά (κατά 14 ποσοστιαίες μονάδες περίπου στην περίπτωση του συμμαθητή, αντίστοιχα 7 ποσοστιαίες μονάδες στην περίπτωση της τράπεζας συνάδελφος).

vsτο ποσοστό των μαθητών που θα συμφωνούσαν να έχουν συμμαθητή με σωματική αναπηρία παραμένει σημαντικό (από 39,8% σε 60,2%) ή συμμαθητή της ίδιας κατηγορίας (από 34,2% σε 52%) και μειώνει σημαντικά το ποσοστό όσων θα ήταν κατά (κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες περίπου στην περίπτωση του συμμαθητή, αντίστοιχα 16 μονάδες στην περίπτωση του συντρόφου τράπεζας) .

• Από την άλλη, στην περίπτωση ενός παιδιού με προβλήματα ψυχικής υγείας, «η τάση προς τα αποτελέσματα του 2013 δεν είναι ενθαρρυντική. το ποσοστό των μαθητών που θα συμφωνούσαν να έχουν συμμαθητή με προβλήματα ψυχικής υγείας αυξήθηκε από 36,6% σε 31,9%, ενώ το ποσοστό όσων θα ήταν κατά αυξάνεται από 12,6% σε 15,1%.

Ανάλογη είναι η κατάσταση και για τον προσωπικό χώρο (τραπεζικός συνάδελφος), με πτώση από 29,8% σε 27,3% στο μερίδιο όσων θα συμφωνούσαν και αύξηση από 21% σε 28,3% σε αυτούς που θα ήταν κατά.

Η έρευνα δείχνει ότι Το υψηλότερο επίπεδο ανεκτικότητας επιδεικνύεται προς τα προσφυγόπουλα, ακολουθούμενο από μικρή διαφορά μεταξύ των παιδιών στο σύστημα προστασίας.

Αν και χαμηλό, το επίπεδο αποδοχής που καταγράφεται στην υπόθεση ενός οροθετικού συναδέλφου είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που είχε καταγραφεί προηγουμένως (ενώ μόνο το 13,9% των ερωτηθέντων θα δεχόταν έναν συνάδελφο σε τράπεζα σε αυτήν την κατάσταση και το 18,5% έναν συμμαθητή).

Το επίπεδο πληροφόρησης για επικίνδυνες καταστάσεις και η αναγνώριση της κατάχρησης

Σύμφωνα με τη Save the Children, μέχρι τα τελευταία 10 χρόνια, το ποσοστό των παιδιών που παραδέχονται ότι γνωρίζουν ποιον να ζητήσουν βοήθεια σε μια επικίνδυνη κατάσταση παρέμεινε σταθερό σε περιπτώσεις εργασιακής εκμετάλλευσης ή για παραγωγή υλικού για σεξουαλικό περιεχόμενο, αλλά μειώθηκε για σωματικό βία (κατά 4,7 ποσοστιαίες μονάδες) και για σεξουαλική βία (κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες).

«Είναι ανησυχητικό, αν και τα περισσότερα παιδιά (65%) μπορούν να αναγνωρίσουν την κακοποίηση, μόνο 1 στα 3 είναι σε θέση να γνωρίζει ποιον να ζητήσει βοήθεια και να εμπιστευτεί αυτό το άτομο ή το ίδρυμα παραπομπής», προσδιορίζει ο οργανισμός.

Εκδήλωση έναρξης μελέτης: