Η Πρόεδρος Κατερίνα Σακελλαροπούλου απέτισε φόρο τιμής στον Παπούλια για τον ρόλο της στην αντίσταση στη ναζιστική κατοχή κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά της ελληνικής στρατιωτικής χούντας του 1967-1974.

«Η συμμετοχή του στην εθνική αντίσταση και τον αγώνα κατά της δικτατορίας (…) αντανακλούσε τη δια βίου αφοσίωσή του στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, τα οποία υπερασπίστηκε σε όλη του τη ζωή», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Σακελλαροπούλου.

«Τίμησε τον ανώτατο θεσμό του κράτους με την ηθική και τη συμπεριφορά της, υποστηρίζοντας σθεναρά την κοινωνική συνοχή και την εθνική ενότητα», πρόσθεσε.

Ο βετεράνος Έλληνας πολιτικός ήταν πρόεδρος στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης 2008-2009. Από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πασόκ, ο Κάρολος Παπούλιας εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος το 2005, προτού επανεκλεγεί για δεύτερη πενταετή θητεία το 2010, στην αρχή της ελληνικής κρίσης, που βύθισε τη χώρα στα χειρότερα πολιτικά της προβλήματα. οικονομία των τελευταίων δεκαετιών.

Τότε αντιμετώπισε την οργή των Ελλήνων και η δημοτικότητά του υπέστη θανατηφόρο πλήγμα λόγω της υποστήριξής του στη λιτότητα, που υπαγορεύτηκε από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Τον Οκτώβριο του 2012, η ​​Ελλάδα βρισκόταν στη δίνη μιας αυξανόμενης κρίσης χρέους και των μη δημοφιλών περικοπών μισθών. Οι διαδηλωτές απέκλεισαν την εθνική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και φώναζαν «προδότης» καθώς ο πρόεδρος Παπούλιας, τότε 83 ετών, πέθανε.

Πριν φύγει από την παρέλαση δυσαρεστημένος, είπε να μοιραστεί τις σκέψεις του με τον Τύπο και όσους τον αποδοκίμασαν.

“Πολεμώ για την Ελλάδα. Ήμουν αντιστασιακός στα 15 μου, πολεμούσα ενάντια στο ναζισμό και τους Γερμανούς”, λέει ο τότε αρχηγός του κράτους, ο πατέρας του οποίου ήταν ανώτερος αξιωματικός του στρατού, στρατός που επίσης πολέμησε για την Ελλάδα.

Ο Κάρολος Παπούλιας ήταν ένας από τους πρώτους πολιτικούς που εγκατέλειψε το μισθό του σε ένδειξη αλληλεγγύης «στις θυσίες του λαού».

Γεννημένος στα Ιωάννινα, στην Ήπειρο (βορειοδυτικά), στις 4 Ιουνίου 1929, ήταν ενεργός στην αντιναζιστική αντίσταση από το 1942 έως το 1944, όταν ήταν μόλις έφηβος. Αφού σπούδασε νομικά στην Αθήνα, το Μιλάνο (Ιταλία) και την Κολωνία (Γερμανία), έγινε δικηγόρος το 1963, επάγγελμα που άσκησε μέχρι το 1981, όταν διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών από τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Κατά τη διάρκεια της αποικιακής δικτατορίας (1967-1974), εξορίστηκε στη Γερμανία και έγινε ένας από τους συνιδρυτές του Πανελληνικού Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), με αρχηγό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Βουλευτής από το 1977 έως το 2000, διετέλεσε δύο φορές Υπουργός Εξωτερικών σε σοσιαλιστικές κυβερνήσεις (1985-1989 και 1993-1996) και ηγήθηκε της φιλοαραβικής και φιλοσερβικής πολιτικής του Πασόκ κατά τη διάρκεια του Γιουγκοσλαβικού πολέμου της δεκαετίας του 1990.

Ως έφηβος ήταν κορυφαίος αθλητής, πανελλήνιος πρωταθλητής στο άλμα στο πόδι και μέλος της εθνικής ομάδας βόλεϊ.