• Μαζί με τον Ioan Chirilă (έντυπα μέσα) και τον Cristian Ţopescu (TV), ο Ion Giţulescu θεωρήθηκε ηγέτης στον αθλητικό τύπο.

Γεννημένος στις 27 Αυγούστου 1930, ο Ion Ghiţulescu πέθανε στο σπίτι του, την είδηση ​​επιβεβαίωσε ο Bogdan Ghiţulescu, ο γιος του. “Μόλις μάθαμε εκείνη την ώρα. Ο πατέρας μου πέθανε. Πέθανε στο σπίτι, αυτό ήθελε. Ήταν άρρωστος πολλά χρόνια και ήταν μεγάλος. Ο Θεός να τον συγχωρέσει! Θα προσδιορίσουμε όλες τις λεπτομέρειες σύντομα, αλλά πιθανότατα θα ταφεί όπου ήθελε, στο νεκροταφείο του Izvorul Nou», είπε ο Bogdan Ghiţulescu, σύμφωνα με GSP.ro.

Η ζωή του ήταν σίγουρα συνδεδεμένη με τον αθλητισμό. Μεγάλωσε στο Obor, κοντά στο γήπεδο ενός θρυλικού συλλόγου, της Unirea Tricolor, και έπαιξε ποδόσφαιρο δρόμου με τον Titus Ozon. Ασχολήθηκε με το μπάσκετ και το ράγκμπι, στο άθλημα με την οβάλ μπάλα να φτάνει μέχρι την εθνική ομάδα νεανίδων, αλλά τα παράτησε αφού ένας από τους σπουδαίους παίκτες της Ρουμανίας, ο René Chiriac, προκάλεσε κάταγμα στο πόδι του, το οποίο ακολούθησε ένα άλλο σπασμένο ώμο. .

Αποφοίτησε από το Εθνικό Κολλέγιο “Saint Sava”, στη συνέχεια παρακολούθησε τη Σχολή Δημοσιογραφίας στο Βουκουρέστι, αφού το Κομμουνιστικό Κόμμα φυλάκισε τον πατέρα του και αρνήθηκε στον γιο του την πρόσβαση στη Χημική Σχολή.

Μια ζωή αφιερωμένη στο ραδιόφωνο

Το 1951, ήταν ρεπόρτερ για το αθλητικό τμήμα Ραδιοφωνίας της Ρουμανίας, και από το 1960 έως το 1989, ήταν επικεφαλής του τμήματος Αθλητισμού και Ενημέρωσης του ίδιου ιδρύματος. Από το 1990 έως το 1996 ήταν διευθυντής του τμήματος προγράμματος του SRR.

Μεταξύ των εκδηλώσεων στις οποίες συμμετείχε, ως ειδικός απεσταλμένος της Ραδιοτηλεόρασης, όπου έκανε ζωντανές ή ηχογραφήσεις, είναι: επτά εκδόσεις Ολυμπιακών Αγώνων (1960, 1964, 1972, 1980, 1984, 1992, 1996), Παγκόσμιο Ποδόσφαιρο Πρωταθλήματα (1966, 1990, 1994), Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Χάντμπολ.

Το 1964, το φθινόπωρο, πρότεινε στον Γιώργο Ιονέσκου, επικεφαλής της Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, να κάνει ζωντανή μετάδοση ποδοσφαιρικών μεταδόσεων, ακολουθώντας τα μοντέλα που υπήρχαν τότε στη Γαλλία και την Ιταλία. Την επόμενη άνοιξη, το 1965, εγκαινίασε το πρόγραμμα «Ποδόσφαιρο λεπτό προς λεπτό», από το νεόκτιστο περίπτερο 35, ένα μέρος από το οποίο μπορούσαν να γίνουν 15 διαφορετικές συνδέσεις. Αρχικά, η εκπομπή ονομαζόταν «Με το μικρόφωνο ανάμεσα στους αθλητές» και μεταδιδόταν ζωντανά άλλα αθλήματα, όχι μόνο ποδόσφαιρο, και «Ποδόσφαιρο λεπτό προς λεπτό» λέγονταν μόνο τις Τετάρτες, όταν γίνονταν αγώνες Κυπέλλου Ρουμανίας. Η παράσταση διήρκεσε 120 λεπτά, με πρόλογο που διάβασε ο Ioan Chirilă και επίλογο από τον Conți Bărbulescu, έναν από τους καλύτερους κωμικούς της εποχής.

Υπεύθυνος αθλητικού τύπου

Ο Ion Ghiţulescu εθεωρείτο ένας από τους τρεις κορυφαίους του αθλητικού τύπου στη χώρα μας, από τη θέση του ανθρώπου του ραδιοφώνου, μαζί με τον Ioan Chirilă (γραπτός τύπος) και τον Cristian Ţopescu (TV).

Μεταξύ 1965 και 1989 ήταν αντιπρόεδρος της Ρουμανικής Ένωσης Αθλητικού Τύπου και μετά την Επανάσταση, μεταξύ 1990 και 1996 διορίστηκε διευθυντής της διεύθυνσης προγραμμάτων της SRR και μέλος του διοικητικού συμβουλίου, και το 1996 συνταξιοδοτήθηκε. . λόγω της προχωρημένης ηλικίας του, αλλά συνέχισε να εργάζεται στο ραδιόφωνο, από το 1996 έως το 2005, ως σύμβουλος του προέδρου και γενικός διευθυντής του Ραδιοφώνου.

Τον Σεπτέμβριο του 2002 έκανε την τελευταία ζωντανή αθλητική μετάδοση, του ποδοσφαιρικού αγώνα Gloria Bistriţa – FCM Braşov, θυμάται. Radio Resita.

“Οι εμφανίσεις του στο ραδιόφωνο είναι τεράστιες. Τον γνώρισα τη δεκαετία του ’90 όταν δούλευα στο Radio Vacanța. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του ραδιοφώνου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο ή οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακούγονταν στο ραδιόφωνο με τη φωνή του Ghițulescu.” Minute- Το ποδόσφαιρο ανά λεπτό “ήταν η κορυφή του ρουμανικού ραδιοφώνου στο αποκορύφωμά του… Μέσω της φωνής του γνώρισα τον Balaci, τον Cămătaru, τον Duckadam, τον Lăcătuș”, θυμάται ο Dan Negru, σε ανάρτησή του στο Facebook.

Μπορείτε επίσης να παρακολουθήσετε τις ειδήσεις στο Παρατηρητήριο ειδήσεις Google!