Ο Mircea Radu μίλησε για μια ταινία που καμία εταιρεία δεν ήθελε να αγγίξει με καμία δημοσιότητα, ακόμα κι αν γέμιζε τις αίθουσες

Ο Mircea Radu μίλησε για μια ταινία που καμία εταιρεία δεν ήθελε να αγγίξει με μια διαφήμιση.

Μιλάμε για την ταινία «Man of God» που γεμίζει τις αίθουσες.

Η ταινία «Man of God» είναι σε σκηνοθεσία της Yelena Popovic και έχει προβληθεί σε πολλά φεστιβάλ. Η παραγωγή παρουσιάζει τα πάθη του Αγίου Νεκταρίου της Αίγινας, ο οποίος πρέπει να υπομείνει το μίσος των εχθρών του διαιωνίζοντας τον λόγο του Θεού.

Η ταινία έγινε σε συνεργασία με τη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, ως φόρο τιμής στον Άγιο 100 χρόνια μετά τη μετάβασή του στην αιώνια ζωή.

“Στο σινεμά, στο εμπορικό κέντρο, στην αίθουσα του αρχιπελάγους και χωρίς διαφήμιση πριν από την έναρξη της συνεδρίας, δεν το περίμενα. Έτσι, καμία παρέα από αυτούς που υπόσχονται ευτυχία, υγεία και αφθονία δεν ήθελε να δει γύρω η ταινία “Man of God” – κακή τύχη· η συντριπτική πλειοψηφία ήταν εμπορικοί στόχοι, το τμήμα 18-35 ήταν στον κινηματογράφο με τα μάτια τους κολλημένα στην οθόνη.

Η ταινία δεν έχει καταπληκτικά εφέ (αν το καλοσκεφτώ, δεν υπάρχουν εφέ), τα οπτικά είναι εντάξει, αλλά μέχρι εκεί, οι ηθοποιοί είναι ελληνόφωνοι αγγλικοί (το συγκεκριμένο “s” ακούγεται σε κάθε πρόταση, είναι παντού ) έτσι ένας άθεος που σύρεται σε αυτήν την ταινία θα συνεχίσει να πιστεύει ότι αυτή η ζωή είναι το παν.

Και τότε, γιατί αξίζει το «The Man of God» την παράκαμψη;… Για τον κεντρικό ηθοποιό – ο Άρης Σερβετάλης δεν παίζει τον Άγιο Νεκτάριο, είναι ο Άγιος Νεκταίρος. Ο τρόπος που μιλάει στο Divinity είναι τόσο βαθύς, άμεσος και ειλικρινής όσο το “Eli, Eli, lama sabahtani” που ψιθύρισε ο Robert Powell στο “Jesus of Nazareth” (ξέρεις την ταινία, την δείχνουν συνέχεια στην τηλεόραση, είναι λίγο” Μόνος στο σπίτι» τις γιορτές του Πάσχα). Και η σκηνή που προσεύχεται στη Μητέρα του Θεού, ο τρόπος που της μιλάει με ξάφνιασε. Μπορούσα να ακούσω τις σκέψεις μου. Μετακόμισα.

Αξίζει να μείνετε στην καρέκλα ακόμα και μετά το τελευταίο καρέ. Μετά έρχεται η καθυστερημένη και επαίσχυντη αναγνώριση των προσόντων αυτού του βασανισμένου ανθρώπου στη ζωή από τους συνομηλίκους του. Βοηθάει κάτι αυτό; Απολύτως τίποτα. Είναι απλώς μια υπενθύμιση μιας θεμελιώδους και αρχαίας αλήθειας ότι όταν οι άνθρωποι συναντούν καλύτερους άλλους, πρώτα σηκώνουν το χέρι τους και τους πετούν έναν βράχο», έγραψε ο Mircea Radu στο Facebook.

Μείνετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα. Ακολουθήστε επίσης το DCNews στις Ειδήσεις Google

Adrik Egorov

"Certified introvert. Devoted internet fanatic. Delightfully charming troublemaker. Thinker."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *