Ο Ιησούς έσπασε τα κοινωνικά ταμπού επειδή ήταν πρόθυμος να θεραπεύσει ηθικά περιφρονημένες γυναίκες. Στην παραβολή που λέγεται στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου, καθοδηγεί τον πολύ σεβαστό ανώτερο, μπροστά σε όλο το πλήθος των καλεσμένων, μέσω του παραδείγματος μιας γυναίκας με χαλαρά ήθη. Ο θρησκευτικός ηγέτης κάλεσε τον Ιησού σε ένα πάρτι. Όταν έφτασαν οι καλεσμένοι, κάθισαν στους καναπέδες, κοιτώντας το φαγητό, με τα πόδια τους από το τραπέζι. Σύντομα, μια «αμαρτωλή γυναίκα» εμφανίστηκε ανάμεσα στους καλεσμένους, κρατώντας ένα κουτί από αλάβαστρο γεμάτο άρωμα. Παρά τους κανόνες σχετικά με τους απρόσκλητους επισκέπτες, πλησίασε τον Ιησού και άκουσε τις συνομιλίες. Ξαφνικά άρχισε να κλαίει, όλα της τα δάκρυα έπεσαν στα πόδια του Ιησού, τον οποίο άρχισε να στεγνώνει με τα λυτά της μαλλιά, μετά τον φίλησε και τον άλειψε με χρίσμα. Εδώ είναι η ελληνική λέξη «brechō» που σημαίνει βροχή. Έτσι, κυριολεκτικά, τα δάκρυά της έπεσαν στα πόδια του Σωτήρα της, για τον οποίο ο οικοδεσπότης, παραβαίνοντας τις ευπρέπειες, δεν έδωσε ούτε μια σταγόνα νερό να τα πλύνει. Οι πράξεις του δείχνουν μια εξαιρετικά βαθιά ταπεινοφροσύνη, συμπεριφερόταν σαν υπηρέτης.

Ο Φαρισαίος σήκωσε τα μάτια από το γεύμα του και είδε τι συνέβαινε. Σκέφτηκε, κοίτα, όποιος ραβίνος έδινε έστω και λίγο από τον εαυτό του θα είχε αναγνωρίσει ποια ήταν αυτή η γυναίκα πριν από πολύ καιρό, αφού το άγγιγμα αυτής της τζέντας έκανε και τον Ιησού ακάθαρτο, και ο Φαρισαίος δεν αγγίζει τίποτα ακάθαρτο. «Αν ήταν αυτός ο προφήτης, θα ήξερε ότι αυτή η γυναίκα που τον αγγίζει είναι αμαρτωλή», σκέφτηκε ο Σάιμον.

Είχε ήδη κρίνει τον Ιησού και πίστευε ότι ήταν ηθικά διαφορετικός.