Η πριγκίπισσα Νταϊάνα της Ουαλίας έγινε δεκτή από τον József Antall στο Κοινοβούλιο το 1992. Ο πρωθυπουργός έδειξε επίσης στο μέλος της βασιλικής οικογένειας τη μελέτη του. Είχαν ήδη μπει μέσα για ένα καλό εικοσάλεπτο και όλοι περίμεναν να συνεχίσουν. Μάλλον και ο József Antall, αλλά φυσικά δεν ήθελε να «σκηνοθετήσει» την Νταϊάνα. Δεν ήξερε ότι μια κυρία υψηλής τάξης δεν έπρεπε να αγγίζει το πόμολο της πόρτας, γι’ αυτό και η επίσκεψη στο γραφείο κράτησε εκπληκτικά πολύ. Περίμενα έξω, αλλά όταν ένιωσα το πρόβλημα, βοήθησα και τους δύο να λύσουν την κατάσταση. Αν δεν έμπαινα εκείνη την ώρα, ίσως και οι δύο να ζούσαν ακόμα – είπε ο ειδικός του πρωτοκόλλου Ibolya Görög κατά την παρουσίαση της ολομέλειας, ο οποίος Πολιτιστικό Κέντρο Συναίνεσης ΒΟΚΕ διοργανώθηκε στις 29 Μαΐου. Η διάσημη μελετήτρια, η οποία υπηρέτησε επτά πρωθυπουργούς μεταξύ 1987 και 1998, μίλησε όχι τόσο για τις δικές της εμπειρίες στη δημόσια ζωή στο Ντέμπρετσεν, αλλά για το πώς μια γυναίκα μπορεί να γίνει κυρία.

– Όταν το κοριτσάκι αρχίζει να μεγαλώνει, φοράει ένα φόρεμα από τούλι και σηκώνει το κεφάλι της, προχωρά προς το ρόλο της κυρίας, μόνο για να γλιστρήσουν τα πράγματα σε άλλη κατεύθυνση στην άγρια ​​εφηβεία. Για έναν «μορφωμένο άνθρωπο φτιαγμένο από γυναίκα», το να πάει ξανά στη δουλειά φέρνει υποστήριξη, αλλά γύρω στα 40 έρχεται και η απαίτηση ότι θα ήταν ωραίο να είσαι κυρία – το πνευματώδες ωριαίο θέαμα άρχισε και το μισό, που έμοιαζε περισσότερο με stand-up show στην έκδοση 6 του – με τα μωσαϊκά των 8 προτάσεων, γενικά χιουμοριστικά.

Όσοι πίστευαν ότι ο σνομπισμός θα κυριαρχούσε τη βραδιά κατάφεραν γρήγορα να ηρεμήσουν: η Ibolya Grög δεν ήθελε να το παρακάνει ούτε στιγμή, λέγοντας ότι όλοι ξέρουν ακριβώς πότε γυναίκα και πότε κυρία. Εξάλλου, ο τελευταίος είναι ένας επιλεγμένος ρόλος, και ως εκ τούτου, η συνείδηση: δρα από μέσα προς τα έξω, ποτέ το αντίστροφο.

Όσοι σύζυγοι θέλουν

Εδώ και περίπου δύο χιλιάδες χρόνια, η οδηγία της ευρωπαϊκότητας ήταν ότι οι γυναίκες πρέπει να γίνονται σεβαστές, αλλά εσύ να πλένεις τα πιάτα το βράδυ, μαμά. Υπάρχουν μέρη όπου είναι διαφορετικά – τόνισε ο Ibolya Görög.

• Για παράδειγμα, οι Mosuos είναι μια φυλή 40.000 στα Ιμαλάια, ένας από τους τελευταίους μητριάρχες. Γι’ αυτές τις αποφάσεις τις παίρνουν γυναίκες και η ευθύνη βαραίνει και αυτές. Ακόμα κι αν έρθουν μαζί ένας άντρας και μια γυναίκα, δεν παντρεύονται, αν γεννηθεί παιδί, ο άντρας επιστρέφει στη μητέρα του, ο ρόλος του τελειώνει. Ο πλυντής είναι υπεύθυνος μόνο για τα παιδιά των αδερφών του, αλλιώς ψαρεύει και κυνηγά. Τα παιδιά ανατρέφονται από την οικογένεια της μητέρας τους.
• Μεταξύ των Khasis που ζουν στην ινδική πολιτεία Meghalaya, οι γυναίκες παίζουν επίσης κυρίαρχο ρόλο. Δηλαδή διαχειρίζονται την οικογενειακή περιουσία, τα παιδιά φέρουν το όνομά τους, ενώ τα καθήκοντα των ανδρών εξαντλούνται δουλεύοντας και κερδίζοντας χρήματα για τις γυναίκες (δεν έχουν περιουσία). Τα κορίτσια μπορούν να παντρευτούν σύμφωνα με την ελεύθερη επιλογή τους, το διαζύγιο γίνεται δεκτό, οπότε ο άντρας απλά επιστρέφει στους γονείς του…
• Μεταξύ των Minangka, που ζουν στη δυτική Σουμάτρα, οι γυναίκες κατέχουν επίσης την εξουσία. Τόσο πολύ που γύρω στην ηλικία των 7 ετών, τα αγόρια συνεχίζουν να μεγαλώνουν σε ένα μοναστήρι («ανδρικό σπίτι»), από το οποίο μπορούν να φύγουν και ακόμη και να παντρευτούν. Ωστόσο, αν η γυναίκα γίνει πολύ σκληρή μαζί τους, μπορεί να τους απολύσει. και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να τους κουμαντάρει έτσι κι αλλιώς. Για μια γυναίκα Minangkabau, αν θέλει, μπορεί να έχει πολλούς συζύγους, αλλά μπορεί να έχει και έναν εραστή στο πλευρό τους.
• Μεταξύ των Τουαρέγκ της Σαχάρας -αν και είναι κατά κύριο λόγο μουσουλμάνοι- ο πλούτος ανήκει και στις γυναίκες, δεν χρειάζεται να καλύπτουν το πρόσωπό τους, σε αντίθεση με τους άνδρες. Ο σεβασμός για τις γυναίκες είναι αναμφισβήτητος. Το να τρως μπροστά σε μεγάλους, ειδικά στην πεθερά, είναι η μεγαλύτερη ασέβεια.

Από γυναίκα σε κυρία – σύμφωνα με την Ibolya Grög

– Κράτα τη μέση σου ίσια, σε κάνει χαρούμενη! Έτσι, η σπονδυλική στήλη ξεκουράζεται, μόλις λυγίσει είναι ήδη τεντωμένη. Η βυθισμένη στάση και η κυρία αλληλοαποκλείονται. Πρέπει να ξεκινάς κάθε μέρα ως «γυναικεία μέρα», να ντύνεσαι έτσι, να προετοιμάζεσαι για αυτήν. Προειδοποίηση: αυτό δεν είναι στυλ! Το πρόβλημα με το στυλ είναι ότι στην ηλικία των είκοσι ετών, δεν είναι μια αιώνια αξία. κάποιος αποφασίζει να ντυθεί σαν μια δερμάτινη «ροκ κυρία» και μετά γερνάει γρήγορα. Και αν το στυλ μας είναι «έτσι είναι», τότε μπορούμε να μείνουμε και στο σπίτι με αμοιβή ασθενείας – η Ibolya Grög ανέτρεψε τα έντονα διακυβεύματα μεταξύ γυναίκας και κυρίας, το σαγόνι μπορεί να ανεβοκατεβαίνει, αφού εμείς. μην τρως καν τωρα.